Marc 9
1 Il ajouta: "Je vous le dis, en vérité, parmi ceux qui sont ici, quelques-uns ne goûteront point la mort, qu'ils n'aient vu le royaume de Dieu venir avec puissance."
και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει
2 Six jours après, Jésus prit avec lui Pierre, Jacques et Jean, et les conduisit seuls, à l'écart, sur une haute montagne, et il fut transfiguré devant eux.
και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και [τον] ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων
3 Ses vêtements devinrent étincelants, d'une blancheur aussi éclatante que la neige, et tels qu'aucun foulon sur la terre ne saurait blanchir ainsi.
και τα ιματια αυτου εγενοντο στιλβοντα λευκα λιαν ως χιων οια γναφευς επι της γης ου δυναται λευκαναι
4 Puis Elie et Moïse leur apparurent, conversant avec Jésus.
και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωσει και ησαν συλλαλουντες τω ιησου
5 Pierre, prenant la parole, dit à Jésus: " Maître, il nous est bon d'être ici; dressons trois tentes, une pour vous, une pour Moïse, et une pour Elie. "
και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββι καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις σοι μιαν και μωσει μιαν και ηλια μιαν
6 Il ne savait ce qu'il disait, l'effroi les ayant saisis.
ου γαρ ηδει τι λαλησει ησαν γαρ εκφοβοι
7 Et une nuée les couvrit de son ombre, et de la nuée sortit une voix: " Celui-ci est mon Fils bien-aimé; écoutez-le. "
και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και ηλθεν φωνη εκ της νεφελης ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε
8 Aussitôt, regardant tout autour, ils ne virent plus personne, si ce n'est Jésus, seul avec eux.
και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτων
9 Comme ils descendaient de la montagne, il leur défendit de raconter à personne ce qu'ils avaient vu, jusqu'à ce que le Fils de l'homme fût ressuscité des morts.
καταβαινοντων δε αυτων απο του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι διηγησωνται α ειδον ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
10 Et ils gardèrent pour eux la chose, tout en se demandant entre eux ce que signifiait ce mot: " être ressuscité des morts! "
και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι
11 Ils l'interrogèrent et lui dirent: " Pourquoi donc les Scribes disent-ils qu'il faut qu'Elie vienne auparavant? "
και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον
12 Il leur répondit: " Elie doit venir auparavant, et rétablir toutes choses; et comment est-il écrit du Fils de l'homme qu'il doit souffrir beaucoup et être méprisé?
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαθιστα παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενωθη
13 Mais, je vous le dis, Elie est déjà venu, et ils l'ont traité comme ils ont voulu, selon qu'il est écrit de lui. "
αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελησαν καθως γεγραπται επ αυτον
14 Etant retourné vers ses disciples, il vit une grande foule autour d'eux, et des Scribes qui discutaient avec eux.
και ελθων προς τους μαθητας ειδεν οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συζητουντας αυτοις
15 Toute la foule fut surprise de voir Jésus, et elle accourut aussitôt pour le saluer.
και ευθεως πας ο οχλος ιδων αυτον εξεθαμβηθη και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον
16 Il leur demanda: " Sur quoi discutez-vous avec eux? "
και επηρωτησεν τους γραμματεις τι συζητειτε προς αυτους
17 Un homme de la foule lui répondit: " Maître, je vous ai amené mon fils, qui est possédé d'un esprit muet.
και αποκριθεις εις εκ του οχλου ειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον
18 Partout où l'esprit s'empare de lui, il le jette contre terre, et l'enfant écume, et grince des dents et il se dessèche; j'ai prié vos disciples de le chasser, et ils ne l'ont pu. —
και οπου αν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας αυτου και ξηραινεται και ειπον τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν
19 O race incrédule, leur dit Jésus, jusques à quand serai-je avec vous? Jusques à quand vous supporterai-je? Amenez-le-moi. "
ο δε αποκριθεις αυτω λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με
20 On le lui amena. A sa vue, l'esprit agita soudain l'enfant avec violence; il tomba par terre et se roulait en écumant.
και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον ευθεως το πνευμα εσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων
21 Jésus demanda au père de l'enfant: " Combien y a-t-il de temps que cela lui arrive? — Depuis son enfance, répondit-il.
και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν παιδιοθεν
22 Souvent l'esprit l'a jeté dans le feu et dans l'eau pour le faire périr; si vous pouvez quelque chose, ayez pitié de nous et secourez-nous. "
και πολλακις αυτον και εις το πυρ εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας
23 Jésus lui dit: " Si vous pouvez (croire), tout est possible à celui qui croit. "
ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνασαι πιστευσαι παντα δυνατα τω πιστευοντι
24 Aussitôt le père de l'enfant s'écria, disant avec larmes: " Je crois (Seigneur); venez au secours de mon incrédulité "
και ευθεως κραξας ο πατηρ του παιδιου μετα δακρυων ελεγεν πιστευω κυριε βοηθει μου τη απιστια
25 Jésus, voyant le peuple accourir en foule, menaça l'esprit impur, en disant: " Esprit sourd et muet, je te le commande, sors de cet enfant, et ne rentre plus en lui. "
ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το πνευμα το αλαλον και κωφον εγω σοι επιτασσω εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον
26 Alors, ayant poussé un grand cri, et l'ayant agité avec violence, il sortit, et l'enfant devint comme un cadavre, au point que plusieurs disaient: " Il est mort. "
και κραξαν και πολλα σπαραξαν αυτον εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε πολλους λεγειν οτι απεθανεν
27 Mais Jésus, l'ayant pris par la main, le fit lever, et il se tint debout.
ο δε ιησους κρατησας αυτον της χειρος ηγειρεν αυτον και ανεστη
28 Lorsqu'il fut entré dans la maison, ses disciples lui demandèrent en particulier: " Pourquoi n'avons-nous pu chasser cet esprit? "
και εισελθοντα αυτον εις οικον οι μαθηται αυτου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
29 Il leur dit: " Ce genre de démon ne peut être chassé que par la prière et le jeûne. "
και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη και νηστεια
30 Etant partis de là, ils cheminèrent à travers la Galilée, et Jésus ne voulait pas qu'on le sût,
και εκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελεν ινα τις γνω
31 car il enseignait ses disciples et leur disait: " Le fils de l'homme sera livré entre les mains des hommes, et ils le feront mourir, et le troisième jour après sa mort il ressuscitera. "
εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις τη τριτη ημερα αναστησεται
32 Mais ils ne comprenaient point cette parole, et ils craignaient de l'interroger.
οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι
33 Ils arrivèrent à Capharnaüm. Lorsqu'il fut dans la maison, Jésus leur demanda: " De quoi parliez-vous en chemin? "
και ηλθεν εις καπερναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω προς εαυτους διελογιζεσθε
34 Mais ils gardèrent le silence, car en chemin ils avaient discuté entre eux qui était le plus grand.
οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζων
35 Alors ils s'assit, appela les Douze et leur dit: " Si quelqu'un veut être le premier, il sera le dernier de tous, et le serviteur de tous. "
και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος
36 Puis, prenant un petit enfant, il le mit au milieu d'eux; et après l'avoir embrassé, il leur dit:
και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις
37 " Quiconque reçoit en mon nom un de ces petits enfants, me reçoit; et quiconque me reçoit, ce n'est pas moi qu'il reçoit, mais celui qui m'a envoyé. "
ος εαν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με
38 Jean, prenant la parole, lui dit: " Maître, nous avons vu un homme qui ne va pas avec nous, chasser les démons en votre nom, et nous l'en avons empêché. —
απεκριθη δε αυτω [ο] ιωαννης λεγων διδασκαλε ειδομεν τινα τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια ος ουκ ακολουθει ημιν και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει ημιν
39 Ne l'en empêchez pas, dit Jésus; car personne ne peut faire de miracle en mon nom, et aussitôt après parler mal de moi.
ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με
40 Qui n'est pas contre nous, est pour nous.
ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν
41 Car quiconque vous donnera un verre d'eau en mon nom, parce que vous êtes au Christ, je vous le dis, en vérité, il ne perdra pas sa récompense.
ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματι μου οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου
42 Et quiconque sera une occasion de chute pour un de ces petits qui croient en moi, il vaudrait mieux pour lui qu'on lui attachât au cou la meule qu'un âne tourne, et qu'on le jetât dans la mer.
και ος εαν σκανδαλιση ενα των μικρων των πιστευοντων εις εμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται λιθος μυλικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν
43 Si ta main est pour toi une occasion de chute, coupe-la: mieux vaut pour toi entrer mutilé dans la vie, que d'aller, ayant deux mains, dans la géhenne, dans le feu inextinguible, (Geenna g1067)
και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον σοι εστιν κυλλον εις την ζωην εισελθειν η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον (Geenna g1067)
44 là où leur ver ne meurt point, et où le feu ne s'éteint point.
οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
45 Et si ton pied est pour toi une occasion de chute, coupe-le: mieux vaut pour toi entrer boiteux dans la vie, que d'être jeté, ayant deux pieds, dans la géhenne du feu inextinguible, (Geenna g1067)
και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σοι εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον (Geenna g1067)
46 là où leur ver ne meurt point, et où le feu ne s'éteint point.
οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
47 Et si ton œil est pour toi une occasion de chute, arrache-le: mieux vaut pour toi entrer avec un seul œil dans le royaume de Dieu, que d'être jeté, ayant deux yeux, dans la géhenne du feu, (Geenna g1067)
και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος (Geenna g1067)
48 là où leur ver ne meurt point, et où le feu ne s'éteint point.
οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται
49 Car tout homme sera salé par le feu, et toute offrande sera salée avec du sel.
πας γαρ πυρι αλισθησεται και πασα θυσια αλι αλισθησεται
50 Le sel est bon; mais si le sel s'affadit, avec quoi lui donnerez-vous de la saveur? Gardez bien le sel en vous, et soyez en paix les uns avec les autres. "
καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλας και ειρηνευετε εν αλληλοις
