Marc 15
1 Dès le matin, sans retard, les Princes des prêtres tinrent conseil avec les Anciens et les Scribes, et tout le Sanhédrin. Et après avoir lié Jésus, ils l’emmenèrent et le livrèrent à Pilate.
১অথ প্রভাতে সতি প্রধানযাজকাঃ প্রাঞ্চ উপাধ্যাযাঃ সর্ৱ্ৱে মন্ত্রিণশ্চ সভাং কৃৎৱা যীশুং বন্ধযিৎৱ পীলাতাখ্যস্য দেশাধিপতেঃ সৱিধং নীৎৱা সমর্পযামাসুঃ|
2 Pilate l’interrogea: « Es-tu le roi des Juifs? « Jésus lui répondit: « Tu le dis. »
২তদা পীলাতস্তং পৃষ্টৱান্ ৎৱং কিং যিহূদীযলোকানাং রাজা? ততঃ স প্রত্যুক্তৱান্ সত্যং ৱদসি|
3 Comme les Princes des prêtres portaient contre lui diverses accusations,
৩অপরং প্রধানযাজকাস্তস্য বহুষু ৱাক্যেষু দোষমারোপযাঞ্চক্রুঃ কিন্তু স কিমপি ন প্রত্যুৱাচ|
4 Pilate l’interrogea de nouveau, disant: « Tu ne réponds rien? Vois de combien de choses ils t’accusent.«
৪তদানীং পীলাতস্তং পুনঃ পপ্রচ্ছ ৎৱং কিং নোত্তরযসি? পশ্যৈতে ৎৱদ্ৱিরুদ্ধং কতিষু সাধ্যেষু সাক্ষং দদতি|
5 Mais Jésus ne fit plus aucune réponse, de sorte que Pilate était dans l’étonnement.
৫কন্তু যীশুস্তদাপি নোত্তরং দদৌ ততঃ পীলাত আশ্চর্য্যং জগাম|
6 Cependant, à chaque fête de Pâque, il leur relâchait un prisonnier, celui qu’ils demandaient.
৬অপরঞ্চ কারাবদ্ধে কস্তিংশ্চিৎ জনে তন্মহোৎসৱকালে লোকৈ র্যাচিতে দেশাধিপতিস্তং মোচযতি|
7 Or, il y avait dans la prison le nommé Barabbas, avec les séditieux ses complices, pour un meurtre qu’ils avaient commis dans la sédition.
৭যে চ পূর্ৱ্ৱমুপপ্লৱমকার্ষুরুপপ্লৱে ৱধমপি কৃতৱন্তস্তেষাং মধ্যে তদানোং বরব্বানামক একো বদ্ধ আসীৎ|
8 La foule étant montée se mit à réclamer ce qu’il leur accordait toujours.
৮অতো হেতোঃ পূর্ৱ্ৱাপরীযাং রীতিকথাং কথযিৎৱা লোকা উচ্চৈরুৱন্তঃ পীলাতস্য সমক্ষং নিৱেদযামাসুঃ|
9 Pilate leur répondit: « Voulez-vous que je vous délivre le roi des Juifs? »
৯তদা পীলাতস্তানাচখ্যৌ তর্হি কিং যিহূদীযানাং রাজানং মোচযিষ্যামি? যুষ্মাভিঃ কিমিষ্যতে?
10 Car il savait que c’était par envie que les Princes des prêtres l’avaient livré.
১০যতঃ প্রধানযাজকা ঈর্ষ্যাত এৱ যীশুং সমার্পযন্নিতি স ৱিৱেদ|
11 Mais les Pontifes excitèrent le peuple, afin d’obtenir qu’il leur relachât plutôt Barabbas.
১১কিন্তু যথা বরব্বাং মোচযতি তথা প্রার্থযিতুং প্রধানযাজকা লোকান্ প্রৱর্ত্তযামাসুঃ|
12 Pilate, reprenant la parole, leur dit: « Que voulez-vous donc que je fasse de celui que vous appelez le roi des Juifs? »
১২অথ পীলাতঃ পুনঃ পৃষ্টৱান্ তর্হি যং যিহূদীযানাং রাজেতি ৱদথ তস্য কিং করিষ্যামি যুষ্মাভিঃ কিমিষ্যতে?
13 Ils crièrent de nouveau: « Crucifiez-le! »
১৩তদা তে পুনরপি প্রোচ্চৈঃ প্রোচুস্তং ক্রুশে ৱেধয|
14 Pilate leur dit: « Mais quel mal a-t-il fait? « Et ils crièrent encore plus fort: « Crucifiez-le! »
১৪তস্মাৎ পীলাতঃ কথিতৱান্ কুতঃ? স কিং কুকর্ম্ম কৃতৱান্? কিন্তু তে পুনশ্চ রুৱন্তো ৱ্যাজহ্রুস্তং ক্রুশে ৱেধয|
15 Pilate, voulant satisfaire le peuple, leur délivra Barabbas; et après avoir fait flageller Jésus, il le livra pour être crucifié.
১৫তদা পীলাতঃ সর্ৱ্ৱাল্লোকান্ তোষযিতুমিচ্ছন্ বরব্বাং মোচযিৎৱা যীশুং কশাভিঃ প্রহৃত্য ক্রুশে ৱেদ্ধুং তং সমর্পযাম্বভূৱ|
16 Les soldats conduisirent Jésus dans l’intérieur de la cour, c’est-à-dire dans le prétoire, et ils convoquèrent toute la cohorte.
১৬অনন্তরং সৈন্যগণোঽট্টালিকাম্ অর্থাদ্ অধিপতে র্গৃহং যীশুং নীৎৱা সেনানিৱহং সমাহুযৎ|
17 Et l’ayant revêtu de pourpre, ils ceignirent sa tête d’une couronne d’épines qu’ils avaient tressée.
১৭পশ্চাৎ তে তং ধূমলৱর্ণৱস্ত্রং পরিধাপ্য কণ্টকমুকুটং রচযিৎৱা শিরসি সমারোপ্য
18 Puis ils se mirent à le saluer: « Salut, roi des Juifs! »
১৮হে যিহূদীযানাং রাজন্ নমস্কার ইত্যুক্ত্ৱা তং নমস্কর্ত্তামারেভিরে|
19 Et ils lui frappaient la tête avec un roseau, et ils crachaient sur lui, et, fléchissant les genoux, ils lui rendaient hommage.
১৯তস্যোত্তমাঙ্গে ৱেত্রাঘাতং চক্রুস্তদ্গাত্রে নিষ্ঠীৱঞ্চ নিচিক্ষিপুঃ, তথা তস্য সম্মুখে জানুপাতং প্রণোমুঃ
20 Après s’être ainsi joués de lui, ils lui ôtèrent la pourpre, lui remirent ses vêtements, et l’emmenèrent pour le crucifier.
২০ইত্থমুপহস্য ধূম্রৱর্ণৱস্ত্রম্ উত্তার্য্য তস্য ৱস্ত্রং তং পর্য্যধাপযন্ ক্রুশে ৱেদ্ধুং বহির্নিন্যুশ্চ|
21 Un certain Simon, de Cyrène, le père d’Alexandre et de Rufus, passant par là en revenant des champs, ils le réquisitionnent pour porter la croix de Jésus,
২১ততঃ পরং সেকন্দরস্য রুফস্য চ পিতা শিমোন্নামা কুরীণীযলোক একঃ কুতশ্চিদ্ গ্রামাদেত্য পথি যাতি তং তে যীশোঃ ক্রুশং ৱোঢুং বলাদ্ দধ্নুঃ|
22 qu’ils entraînent au lieu dit Golgotha, ce que l’on interprète: lieu du Crâne.
২২অথ গুল্গল্তা অর্থাৎ শিরঃকপালনামকং স্থানং যীশুমানীয
23 Et ils lui donnaient à boire du vin mêlé de myrrhe; mais il n’en prit pas.
২৩তে গন্ধরসমিশ্রিতং দ্রাক্ষারসং পাতুং তস্মৈ দদুঃ কিন্তু স ন জগ্রাহ|
24 L’ayant crucifié, ils se partagent ses vêtements, tirant au sort ce que chacun en prendrait.
২৪তস্মিন্ ক্রুশে ৱিদ্ধে সতি তেষামেকৈকশঃ কিং প্রাপ্স্যতীতি নির্ণযায
25 Il était la troisième heure lorsqu’on le crucifia.
২৫তস্য পরিধেযানাং ৱিভাগার্থং গুটিকাপাতং চক্রুঃ|
26 L’inscription indiquant la cause de sa condamnation portait: « Le roi des Juifs. »
২৬অপরম্ এষ যিহূদীযানাং রাজেতি লিখিতং দোষপত্রং তস্য শিরঊর্দ্ৱ্ৱম্ আরোপযাঞ্চক্রুঃ|
27 Ils crucifièrent avec lui deux brigands, l’un à sa droite, l’autre à sa gauche.
২৭তস্য ৱামদক্ষিণযো র্দ্ৱৌ চৌরৌ ক্রুশযো র্ৱিৱিধাতে|
28 Ainsi fut accomplie cette parole de l’Écriture: « Et il a été mis au rang des malfaiteurs. »
২৮তেনৈৱ "অপরাধিজনৈঃ সার্দ্ধং স গণিতো ভৱিষ্যতি," ইতি শাস্ত্রোক্তং ৱচনং সিদ্ধমভূত|
29 Les passants l’insultaient, en branlant la tête et disant: « Ah! Toi qui détruis le temple et le rebâtis en trois jours,
২৯অনন্তরং মার্গে যে যে লোকা গমনাগমনে চক্রুস্তে সর্ৱ্ৱ এৱ শিরাংস্যান্দোল্য নিন্দন্তো জগদুঃ, রে মন্দিরনাশক রে দিনত্রযমধ্যে তন্নির্ম্মাযক,
30 sauve-toi toi-même, et descends de la croix. »
৩০অধুনাত্মানম্ অৱিৎৱা ক্রুশাদৱরোহ|
31 Les Princes des prêtres aussi, avec les Scribes, le raillaient entre eux, et disaient: « Il en a sauvé d’autres, et il ne peut se sauver lui-même.
৩১কিঞ্চ প্রধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ তদ্ৱৎ তিরস্কৃত্য পরস্পরং চচক্ষিরে এষ পরানাৱৎ কিন্তু স্ৱমৱিতুং ন শক্নোতি|
32 Que le Christ, le roi d’Israël, descende maintenant de la croix, afin que nous voyions et que nous croyions. » Ceux même qui étaient crucifiés avec lui l’insultaient.
৩২যদীস্রাযেলো রাজাভিষিক্তস্ত্রাতা ভৱতি তর্হ্যধুনৈন ক্রুশাদৱরোহতু ৱযং তদ্ দৃষ্ট্ৱা ৱিশ্ৱসিষ্যামঃ; কিঞ্চ যৌ লোকৌ তেন সার্দ্ধং ক্রুশে ঽৱিধ্যেতাং তাৱপি তং নির্ভর্ত্সযামাসতুঃ|
33 La sixième heure étant arrivée, les ténèbres se répandirent sur toute la terre jusqu’à la neuvième heure.
৩৩অথ দ্ৱিতীযযামাৎ তৃতীযযামং যাৱৎ সর্ৱ্ৱো দেশঃ সান্ধকারোভূৎ|
34 Et à la neuvième heure, Jésus s’écria d’une voix forte: « Eloï, Eloï, lama sabacthani. » Ce qui s’interprète: « Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’avez-vous abandonné? »
৩৪ততস্তৃতীযপ্রহরে যীশুরুচ্চৈরৱদৎ এলী এলী লামা শিৱক্তনী অর্থাদ্ "হে মদীশ মদীশ ৎৱং পর্য্যত্যাক্ষীঃ কুতো হি মাং?"
35 Quelques-uns de ceux qui étaient là, l’ayant entendu, disaient: « Voyez! Il appelle Élie. »
৩৫তদা সমীপস্থলোকানাং কেচিৎ তদ্ৱাক্যং নিশম্যাচখ্যুঃ পশ্যৈষ এলিযম্ আহূযতি|
36 Et l’un d’eux courut emplir une éponge de vinaigre, et l’ayant mise au bout d’un roseau, il lui donna à boire, en disant: « Laissez, voyons si Élie viendra le faire descendre. »
৩৬তত একো জনো ধাৱিৎৱাগত্য স্পঞ্জে ঽম্লরসং পূরযিৎৱা তং নডাগ্রে নিধায পাতুং তস্মৈ দত্ত্ৱাৱদৎ তিষ্ঠ এলিয এনমৱরোহযিতুম্ এতি ন ৱেতি পশ্যামি|
37 Mais Jésus, ayant jeté un grand cri, expira.
৩৭অথ যীশুরুচ্চৈঃ সমাহূয প্রাণান্ জহৌ|
38 Et le voile du sanctuaire se déchira en deux, depuis le haut jusqu’en bas.
৩৮তদা মন্দিরস্য জৱনিকোর্দ্ৱ্ৱাদধঃর্য্যন্তা ৱিদীর্ণা দ্ৱিখণ্ডাভূৎ|
39 Le centurion qui se tenait en face de Jésus, voyant qu’il avait expiré en jetant un tel cri, dit: « Vraiment cet homme était Fils de Dieu. »
৩৯কিঞ্চ ইত্থমুচ্চৈরাহূয প্রাণান্ ত্যজন্তং তং দৃষ্দ্ৱা তদ্রক্ষণায নিযুক্তো যঃ সেনাপতিরাসীৎ সোৱদৎ নরোযম্ ঈশ্ৱরপুত্র ইতি সত্যম্|
40 Il y avait aussi des femmes qui regardaient de loin, entre autres Marie-Madeleine, Marie, mère de Jacques le Mineur et de Joseph, et Salomé,
৪০তদানীং মগ্দলীনী মরিসম্ কনিষ্ঠযাকূবো যোসেশ্চ মাতান্যমরিযম্ শালোমী চ যাঃ স্ত্রিযো
41 qui le suivaient déjà et le servaient lorsqu’il était en Galilée, et plusieurs autres qui étaient montées à Jérusalem avec lui.
৪১গালীল্প্রদেশে যীশুং সেৱিৎৱা তদনুগামিন্যো জাতা ইমাস্তদন্যাশ্চ যা অনেকা নার্যো যীশুনা সার্দ্ধং যিরূশালমমাযাতাস্তাশ্চ দূরাৎ তানি দদৃশুঃ|
42 Le soir étant déjà venu, comme c’était la Préparation, c’est-à-dire la veille du sabbat,
৪২অথাসাদনদিনস্যার্থাদ্ ৱিশ্রামৱারাৎ পূর্ৱ্ৱদিনস্য সাযংকাল আগত
43 arriva Joseph d’Arimathie: c’était un membre du grand conseil fort considéré, qui attendait, lui aussi, le royaume de Dieu. Il était allé hardiment auprès de Pilate, demander le corps de Jésus.
৪৩ঈশ্ৱররাজ্যাপেক্ষ্যরিমথীযযূষফনামা মান্যমন্ত্রী সমেত্য পীলাতসৱিধং নির্ভযো গৎৱা যীশোর্দেহং যযাচে|
44 Mais Pilate, surpris qu’il fût mort si tôt, fit venir le centurion, et lui demanda s’il y avait longtemps que Jésus était mort.
৪৪কিন্তু স ইদানীং মৃতঃ পীলাত ইত্যসম্ভৱং মৎৱা শতসেনাপতিমাহূয স কদা মৃত ইতি পপ্রচ্ছ|
45 Sur le rapport du centurion, il accorda le corps à Joseph.
৪৫শতসেমনাপতিমুখাৎ তজ্জ্ঞাৎৱা যূষফে যীশোর্দেহং দদৌ|
46 Alors Joseph, ayant acheté un linceul, descendit Jésus, l’enveloppa du linceul, et le déposa dans un sépulcre, taillé dans le roc; puis il roula une pierre à l’entrée du sépulcre.
৪৬পশ্চাৎ স সূক্ষ্মং ৱাসঃ ক্রীৎৱা যীশোঃ কাযমৱরোহ্য তেন ৱাসসা ৱেষ্টাযিৎৱা গিরৌ খাতশ্মশানে স্থাপিতৱান্ পাষাণং লোঠযিৎৱা দ্ৱারি নিদধে|
47 Or Marie-Madeleine, et Marie, mère de Joseph, observaient où on le déposait.
৪৭কিন্তু যত্র সোস্থাপ্যত তত মগ্দলীনী মরিযম্ যোসিমাতৃমরিযম্ চ দদৃশতৃঃ|
