Luc 4
1 Jésus, rempli de l’Esprit-Saint, revint du Jourdain, et il fut poussé par l’Esprit dans le désert,
តតះ បរំ យីឝុះ បវិត្រេណាត្មនា បូណ៌ះ សន៑ យទ៌្ទននទ្យាះ បរាវ្ឫត្យាត្មនា ប្រាន្តរំ នីតះ សន៑ ចត្វារិំឝទ្ទិនានិ យាវត៑ ឝៃតានា បរីក្ឞិតោៜភូត៑,
2 pendant quarante jours, en butte aux tentations du diable. Il ne mangea rien durant ces jours-là, et quand ils furent passés, il eut faim.
កិញ្ច តានិ សវ៌្វទិនានិ ភោជនំ វិនា ស្ថិតត្វាត៑ កាលេ បូណ៌េ ស ក្ឞុធិតវាន៑។
3 Alors le diable lui dit: « Si vous êtes Fils de Dieu, commandez à cette pierre de se changer en pain. »
តតះ ឝៃតានាគត្យ តមវទត៑ ត្វំ ចេទីឝ្វរស្យ បុត្រស្តហ៌ិ ប្រស្តរានេតាន៑ អាជ្ញយា បូបាន៑ កុរុ។
4 Jésus lui répondit: « Il est écrit: L’homme ne vit pas seulement de pain, mais de toute parole de Dieu. »
តទា យីឝុរុវាច, លិបិរីទ្ឫឝី វិទ្យតេ មនុជះ កេវលេន បូបេន ន ជីវតិ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ សវ៌្វាភិរាជ្ញាភិ រ្ជីវតិ។
5 Et le diable l’ayant emmené sur une haute montagne, lui montra en un instant tous les royaumes de la terre,
តទា ឝៃតាន៑ តមុច្ចំ បវ៌្វតំ នីត្វា និមិឞៃកមធ្យេ ជគតះ សវ៌្វរាជ្យានិ ទឝ៌ិតវាន៑។
6 et lui dit: « Je vous donnerai toute cette puissance et toute la gloire de ces royaumes; car elle m’a été livrée, et je la donne à qui je veux.
បឝ្ចាត៑ តមវាទីត៑ សវ៌្វម៑ ឯតទ៑ វិភវំ ប្រតាបញ្ច តុភ្យំ ទាស្យាមិ តន៑ មយិ សមប៌ិតមាស្តេ យំ ប្រតិ មមេច្ឆា ជាយតេ តស្មៃ ទាតុំ ឝក្នោមិ,
7 Si donc vous vous prosternez devant moi, elle sera toute à vous. »
ត្វំ ចេន្មាំ ភជសេ តហ៌ិ សវ៌្វមេតត៑ តវៃវ ភវិឞ្យតិ។
8 Jésus lui répondit: « Il est écrit: Tu adoreras le Seigneur ton Dieu, et tu le serviras lui seul. »
តទា យីឝុស្តំ ប្រត្យុក្តវាន៑ ទូរី ភវ ឝៃតាន៑ លិបិរាស្តេ, និជំ ប្រភុំ បរមេឝ្វរំ ភជស្វ កេវលំ តមេវ សេវស្វ ច។
9 Le démon le conduisit encore à Jérusalem, et l’ayant placé sur le pinacle du temple, il lui dit: « Si vous êtes Fils de Dieu, jetez-vous d’ici en bas.
អថ ឝៃតាន៑ តំ យិរូឝាលមំ នីត្វា មន្ទិរស្យ ចូឌាយា ឧបរិ សមុបវេឝ្យ ជគាទ ត្វំ ចេទីឝ្វរស្យ បុត្រស្តហ៌ិ ស្ថានាទិតោ លម្ផិត្វាធះ
10 Car il est écrit: Il a été donné pour vous l’ordre à ses anges de vous garder,
បត យតោ លិបិរាស្តេ, អាជ្ញាបយិឞ្យតិ ស្វីយាន៑ ទូតាន៑ ស បរមេឝ្វរះ។
11 et ils vous prendront entre leurs mains, de peur que votre pied ne heurte contre la pierre. »
រក្ឞិតុំ សវ៌្វមាគ៌េ ត្វាំ តេន ត្វច្ចរណេ យថា។ ន លគេត៑ ប្រស្តរាឃាតស្ត្វាំ ធរិឞ្យន្តិ តេ តថា។
12 Jésus lui répondit: « Il a été écrit: Tu ne tenteras point le Seigneur ton Dieu. »
តទា យីឝុនា ប្រត្យុក្តម៑ ឥទមប្យុក្តមស្តិ ត្វំ ស្វប្រភុំ បរេឝំ មា បរីក្ឞស្វ។
13 Après l’avoir ainsi tenté de toutes manières, le diable se retira de lui pour un temps.
បឝ្ចាត៑ ឝៃតាន៑ សវ៌្វបរីក្ឞាំ សមាប្យ ក្ឞណាត្តំ ត្យក្ត្វា យយៅ។
14 Alors Jésus retourna en Galilée, dans la puissance de l’Esprit, et sa renommée se répandit dans tout le pays d’alentour.
តទា យីឝុរាត្មប្រភាវាត៑ បុនគ៌ាលីល្ប្រទេឝំ គតស្តទា តត្សុខ្យាតិឝ្ចតុទ៌ិឝំ វ្យានឝេ។
15 Il enseignait dans leurs synagogues, et tous publiaient ses louanges.
ស តេឞាំ ភជនគ្ឫហេឞុ ឧបទិឝ្យ សវ៌្វៃះ ប្រឝំសិតោ ពភូវ។
16 Étant venu à Nazareth, où il avait été élevé, il entra, selon sa coutume, le jour du sabbat dans la synagogue, et se leva pour faire la lecture.
អថ ស ស្វបាលនស្ថានំ នាសរត្បុរមេត្យ វិឝ្រាមវារេ ស្វាចារាទ៑ ភជនគេហំ ប្រវិឝ្យ បឋិតុមុត្តស្ថៅ។
17 On lui remit le livre du prophète Isaïe; et l’ayant déroulé, il trouva l’endroit où il était écrit:
តតោ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិនះ បុស្តកេ តស្យ ករទត្តេ សតិ ស តត៑ បុស្តកំ វិស្តាយ៌្យ យត្រ វក្ឞ្យមាណានិ វចនានិ សន្តិ តត៑ ស្ថានំ ប្រាប្យ បបាឋ។
18 « L’Esprit du Seigneur est sur moi, parce qu’il m’a consacré par son onction, pour porter la bonne nouvelle aux pauvres, et il m’a envoyé guérir ceux qui ont le cœur brisé,
អាត្មា តុ បរមេឝស្យ មទីយោបរិ វិទ្យតេ។ ទរិទ្រេឞុ សុសំវាទំ វក្តុំ មាំ សោភិឞិក្តវាន៑។ ភគ្នាន្តះ ករណាល្លោកាន៑ សុស្វស្ថាន៑ កត៌្តុមេវ ច។ ពន្ទីក្ឫតេឞុ លោកេឞុ មុក្តេ រ្ឃោឞយិតុំ វចះ។ នេត្រាណិ ទាតុមន្ធេភ្យស្ត្រាតុំ ពទ្ធជនានបិ។
19 annoncer aux captifs la délivrance, aux aveugles le retour à la vue, pour rendre libres les opprimés, publier l’année favorable du Seigneur. »
បរេឝានុគ្រហេ កាលំ ប្រចារយិតុមេវ ច។ សវ៌្វៃតត្ករណាត៌្ហាយ មាមេវ ប្រហិណោតិ សះ៕
20 Ayant roulé le livre, il le rendit au ministre et s’assit; et tous, dans la synagogue, avaient les yeux attachés sur lui.
តតះ បុស្តកំ ពទ្វ្វា បរិចារកស្យ ហស្តេ សមប៌្យ ចាសនេ សមុបវិឞ្ដះ, តតោ ភជនគ្ឫហេ យាវន្តោ លោកា អាសន៑ តេ សវ៌្វេៜនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា តំ វិលុលោកិរេ។
21 Alors, il commença à leur dire: « Aujourd’hui vos oreilles ont entendu l’accomplissement de cet oracle. »
អនន្តរម៑ អទ្យៃតានិ សវ៌្វាណិ លិខិតវចនានិ យុឞ្មាកំ មធ្យេ សិទ្ធានិ ស ឥមាំ កថាំ តេភ្យះ កថយិតុមារេភេ។
22 Et tous lui rendaient témoignage, et admirant les paroles de grâce qui sortaient de sa bouche, ils disaient: « N’est-ce pas là le fils de Joseph? »
តតះ សវ៌្វេ តស្មិន៑ អន្វរជ្យន្ត, កិញ្ច តស្យ មុខាន្និគ៌តាភិរនុគ្រហស្យ កថាភិឝ្ចមត្ក្ឫត្យ កថយាមាសុះ កិមយំ យូឞផះ បុត្រោ ន?
23 Et il leur dit: « Sans doute, vous m’alléguerez cet adage: Médecin, guéris-toi toi-même; et vous me direz: Les grandes choses que nous avons ouï dire que vous avez faites à Capharnaüm, faites-les ici dans votre patrie. »
តទា សោៜវាទីទ៑ ហេ ចិកិត្សក ស្វមេវ ស្វស្ថំ កុរុ កផន៌ាហូមិ យទ្យត៑ ក្ឫតវាន៑ តទឝ្រៅឞ្ម តាះ សវ៌ាះ ក្រិយា អត្រ ស្វទេឝេ កុរុ កថាមេតាំ យូយមេវាវឝ្យំ មាំ វទិឞ្យថ។
24 Et il ajouta: « En vérité, je vous le dis, aucun prophète n’est bien reçu dans sa patrie.
បុនះ សោវាទីទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, កោបិ ភវិឞ្យទ្វាទី ស្វទេឝេ សត្ការំ ន ប្រាប្នោតិ។
25 Je vous le dis, en vérité, il y avait beaucoup de veuves en Israël aux jours d’Élie, lorsque le ciel fut fermé pendant trois ans et six mois, et qu’il y eut une grande famine dans toute la terre;
អបរញ្ច យថាត៌្ហំ វច្មិ, ឯលិយស្យ ជីវនកាលេ យទា សាទ៌្ធត្រិតយវឞ៌ាណិ យាវត៑ ជលទប្រតិពន្ធាត៑ សវ៌្វស្មិន៑ ទេឝេ មហាទុព៌្ហិក្ឞម៑ អជនិឞ្ដ តទានីម៑ ឥស្រាយេលោ ទេឝស្យ មធ្យេ ពហ្វ្យោ វិធវា អាសន៑,
26 et pourtant Élie ne fut envoyé à aucune d’elles, mais à une veuve de Sarepta, dans le pays de Sidon.
កិន្តុ សីទោន្ប្រទេឝីយសារិផត្បុរនិវាសិនីម៑ ឯកាំ វិធវាំ វិនា កស្យាឝ្ចិទបិ សមីបេ ឯលិយះ ប្រេរិតោ នាភូត៑។
27 Il y avait de même beaucoup de lépreux en Israël au jours du prophète Élisée; et pourtant aucun d’eux ne fut guéri, mais bien Naaman le Syrien. »
អបរញ្ច ឥលីឝាយភវិឞ្យទ្វាទិវិទ្យមានតាកាលេ ឥស្រាយេល្ទេឝេ ពហវះ កុឞ្ឋិន អាសន៑ កិន្តុ សុរីយទេឝីយំ នាមាន្កុឞ្ឋិនំ វិនា កោប្យន្យះ បរិឞ្ក្ឫតោ នាភូត៑។
28 En entendant cela, ils furent tous remplis de colère dans la synagogue.
ឥមាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ភជនគេហស្ថិតា លោកាះ សក្រោធម៑ ឧត្ថាយ
29 Et s’étant levés, ils le poussèrent hors de la ville, et le menèrent jusqu’à un escarpement de la montagne sur laquelle leur ville était bâtie pour le précipiter en bas.
នគរាត្តំ ពហិឞ្ក្ឫត្យ យស្យ ឝិខរិណ ឧបរិ តេឞាំ នគរំ ស្ថាបិតមាស្តេ តស្មាន្និក្ឞេប្តុំ តស្យ ឝិខរំ តំ និន្យុះ
30 Mais lui, passant au milieu d’eux, s’en alla.
កិន្តុ ស តេឞាំ មធ្យាទបស្ឫត្យ ស្ថានាន្តរំ ជគាម។
31 Il descendit à Capharnaüm, ville de Galilée, et là il enseignait les jours de sabbat.
តតះ បរំ យីឝុគ៌ាលីល្ប្រទេឝីយកផន៌ាហូម្នគរ ឧបស្ថាយ វិឝ្រាមវារេ លោកានុបទេឞ្ដុម៑ អារព្ធវាន៑។
32 Et sa doctrine les frappait d’étonnement, parce qu’il parlait avec autorité.
តទុបទេឝាត៑ សវ៌្វេ ចមច្ចក្រុ រ្យតស្តស្យ កថា គុរុតរា អាសន៑។
33 Il y avait dans la synagogue un homme possédé d’un démon impur, lequel jeta un grand cri,
តទានីំ តទ្ភជនគេហស្ថិតោៜមេធ្យភូតគ្រស្ត ឯកោ ជន ឧច្ចៃះ កថយាមាស,
34 disant: « Laissez-moi, qu’avons-nous à faire avec vous, Jésus de Nazareth? Êtes-vous venu pour nous perdre? Je sais qui vous êtes: le Saint de Dieu. »
ហេ នាសរតីយយីឝោៜស្មាន៑ ត្យជ, ត្វយា សហាស្មាកំ កះ សម្ពន្ធះ? កិមស្មាន៑ វិនាឝយិតុមាយាសិ? ត្វមីឝ្វរស្យ បវិត្រោ ជន ឯតទហំ ជានាមិ។
35 Mais Jésus lui dit d’un ton sévère: « Tais-toi, et sors de cet homme. » Et le démon l’ayant jeté par terre au milieu de l’assemblée, sortit de lui sans lui avoir fait aucun mal.
តទា យីឝុស្តំ តជ៌យិត្វាវទត៑ មៅនី ភវ ឥតោ ពហិព៌្ហវ; តតះ សោមេធ្យភូតស្តំ មធ្យស្ថានេ បាតយិត្វា កិញ្ចិទប្យហិំសិត្វា តស្មាទ៑ ពហិគ៌តវាន៑។
36 Et tous, saisis de stupeur, se disaient entre eux: « Quelle est cette parole? Il commande avec autorité et puissance aux esprits impurs, et ils sortent! »
តតះ សវ៌្វេ លោកាឝ្ចមត្ក្ឫត្យ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ កោយំ ចមត្ការះ។ ឯឞ ប្រភាវេណ បរាក្រមេណ ចាមេធ្យភូតាន៑ អាជ្ញាបយតិ តេនៃវ តេ ពហិគ៌ច្ឆន្តិ។
37 Et sa renommée se répandait de tous côtés dans le pays.
អនន្តរំ ចតុទ៌ិក្ស្ថទេឝាន៑ តស្យ សុខ្យាតិវ៌្យាប្នោត៑។
38 S’étant alors levé, Jésus quitta la synagogue, et entra dans la maison de Simon. Or, la belle-mère de Simon était atteinte d’une grosse fièvre, et ils le prièrent pour elle.
តទនន្តរំ ស ភជនគេហាទ៑ ពហិរាគត្យ ឝិមោនោ និវេឝនំ ប្រវិវេឝ តទា តស្យ ឝ្វឝ្រូជ៌្វរេណាត្យន្តំ បីឌិតាសីត៑ ឝិឞ្យាស្តទត៌្ហំ តស្មិន៑ វិនយំ ចក្រុះ។
39 Se penchant sur la malade, il commanda à la fièvre, et la fièvre la quitta; et s’étant levée aussitôt, elle se mit à les servir.
តតះ ស តស្យាះ សមីបេ ស្ថិត្វា ជ្វរំ តជ៌យាមាស តេនៃវ តាំ ជ្វរោៜត្យាក្ឞីត៑ តតះ សា តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ តាន៑ សិឞេវេ។
40 Lorsque le soleil fut couché, tous ceux qui avaient chez eux des malades, quel que fût leur mal, les lui amenèrent; et Jésus, imposant la main à chacun d’eux, les guérit.
អថ សូយ៌្យាស្តកាលេ ស្វេឞាំ យេ យេ ជនា នានារោគៃះ បីឌិតា អាសន៑ លោកាស្តាន៑ យីឝោះ សមីបម៑ អានិន្យុះ, តទា ស ឯកៃកស្យ គាត្រេ ករមប៌យិត្វា តានរោគាន៑ ចការ។
41 Des démons aussi sortaient de plusieurs, criant et disant: « Tu es le Fils de Dieu »; et il les réprimandait pour leur imposer silence, parce qu’ils savaient qu’il était le Christ.
តតោ ភូតា ពហុភ្យោ និគ៌ត្យ ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫត្វា ច ពភាឞិរេ ត្វមីឝ្វរស្យ បុត្រោៜភិឞិក្តត្រាតា; កិន្តុ សោភិឞិក្តត្រាតេតិ តេ វិវិទុរេតស្មាត៑ ការណាត៑ តាន៑ តជ៌យិត្វា តទ្វក្តុំ និឞិឞេធ។
42 Dès que le jour parut, il sortit et s’en alla en un lieu désert. Une foule de gens se mirent à sa recherche, et étant arrivés jusqu’à lui, ils voulaient le retenir, pour qu’il ne les quittât point.
អបរញ្ច ប្រភាតេ សតិ ស វិជនស្ថានំ ប្រតស្ថេ បឝ្ចាត៑ ជនាស្តមន្វិច្ឆន្តស្តន្និកដំ គត្វា ស្ថានាន្តរគមនាត៌្ហំ តមន្វរុន្ធន៑។
43 Mais il leur dit: « Il faut que j’annonce aussi aux autres villes le royaume de Dieu, car je suis envoyé pour cela. »
កិន្តុ ស តាន៑ ជគាទ, ឦឝ្វរីយរាជ្យស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អន្យានិ បុរាណ្យបិ មយា យាតវ្យានិ យតស្តទត៌្ហមេវ ប្រេរិតោហំ។
44 Et Jésus prêchait dans les synagogues de la Galilée.
អថ គាលីលោ ភជនគេហេឞុ ស ឧបទិទេឝ។
