< Jean 9 >
1 Jésus vit, en passant, un aveugle de naissance.
και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετησ
2 « Maître, lui demandèrent ses disciples, est-ce que cet homme a péché, ou ses parents, pour qu’il soit né aveugle? »
και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντεσ ραββι τισ ημαρτεν ουτοσ η οι γονεισ αυτου ινα τυφλοσ γεννηθη
3 Jésus répondit: « Ni lui, ni ses parents n’ont péché, mais c’est afin que les œuvres de Dieu soient manifestées en lui.
απεκριθη ιησουσ ουτε ουτοσ ημαρτεν ουτε οι γονεισ αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω
4 Il faut, tandis qu’il est jour, que je fasse les œuvres de celui qui m’a envoyé; la nuit vient, où personne ne peut travailler.
εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντοσ με εωσ ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεισ δυναται εργαζεσθαι
5 Pendant que je suis dans le monde, je suis la lumière du monde. » —
οταν εν τω κοσμω ω φωσ ειμι του κοσμου
6 Ayant ainsi parlé, il cracha à terre, fit de la boue avec sa salive, puis il l’étendit sur les yeux de l’aveugle,
ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματοσ και επεχρισεν τον πηλον επι τουσ οφθαλμουσ του τυφλου
7 et lui dit: « Va, lave-toi dans la piscine de Siloé (mot qui se traduit: Envoyé). » Il partit, se lava, et s’en retourna voyant clair.
και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εισ την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενοσ απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων
8 Les voisins, et ceux qui l’avaient vu auparavant demander l’aumône, disaient: « N’est-ce pas là celui qui était assis et mendiait? »
οι ουν γειτονεσ και οι θεωρουντεσ αυτον το προτερον οτι τυφλοσ ην ελεγον ουχ ουτοσ εστιν ο καθημενοσ και προσαιτων
9 Les uns répondaient: « C’est lui »; d’autres: « Non, mais il lui ressemble. » Mais lui disait: « C’est moi. »
αλλοι ελεγον οτι ουτοσ εστιν αλλοι δε οτι ομοιοσ αυτω εστιν εκεινοσ ελεγεν οτι εγω ειμι
10 Ils lui dirent donc: « Comment tes yeux ont-ils été ouverts? »
ελεγον ουν αυτω πωσ ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι
11 Il répondit: « Un homme, celui qu’on appelle Jésus, a fait de la boue, il l’a étendue sur mes yeux, et m’a dit: Va à la piscine de Siloé et lave-toi. J’y ai été, et, m’étant lavé, j’ai recouvré la vue. —
απεκριθη εκεινοσ και ειπεν ανθρωποσ λεγομενοσ ιησουσ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τουσ οφθαλμουσ και ειπεν μοι υπαγε εισ την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενοσ ανεβλεψα
12 Où est cet homme? « lui dirent-ils. Il répondit: « Je ne sais pas. »
ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινοσ λεγει ουκ οιδα
13 Ils menèrent aux Pharisiens celui qui avait été aveugle.
αγουσιν αυτον προσ τουσ φαρισαιουσ τον ποτε τυφλον
14 Or, c’était un jour de sabbat que Jésus avait ainsi fait de la boue et ouvert les yeux de l’aveugle.
ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ιησουσ και ανεωξεν αυτου τουσ οφθαλμουσ
15 À leur tour, les Pharisiens lui demandèrent comment il avait recouvré la vue, et il leur dit: « Il m’a mis sur les yeux de la boue, je me suis lavé, et je vois. »
παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πωσ ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοισ πηλον επεθηκεν μου επι τουσ οφθαλμουσ και ενιψαμην και βλεπω
16 Sur cela, quelques-uns des Pharisiens disaient: « Cet homme n’est pas envoyé de Dieu, puisqu’il n’observe pas le sabbat. » D’autres disaient: « Comment un pécheur peut-il faire de tels prodiges? » Et la division était entre eux.
ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινεσ ουτοσ ο ανθρωποσ ουκ εστιν παρα του θεου οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πωσ δυναται ανθρωποσ αμαρτωλοσ τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοισ
17 Ils dirent donc de nouveau à l’aveugle: « Et toi, que dis-tu de lui, de ce qu’il t’a ouvert les yeux? » Il répondit: « C’est un prophète. »
λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεισ περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τουσ οφθαλμουσ ο δε ειπεν οτι προφητησ εστιν
18 Les Juifs ne voulurent donc pas croire que cet homme eut été aveugle et qu’il eût recouvré la vue, jusqu’à ce qu’ils eussent fait venir les parents de celui qui avait recouvré la vue.
ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλοσ ην και ανεβλεψεν εωσ οτου εφωνησαν τουσ γονεισ αυτου του αναβλεψαντοσ
19 Ils leur demandèrent: « Est-ce là votre fils, que vous dites être né aveugle? Comment donc voit-il maintenant? »
και ηρωτησαν αυτουσ λεγοντεσ ουτοσ εστιν ο υιοσ υμων ον υμεισ λεγετε οτι τυφλοσ εγεννηθη πωσ ουν αρτι βλεπει
20 Ses parents répondirent: « Nous savons que c’est bien là notre fils, et qu’il est né aveugle;
απεκριθησαν δε αυτοισ οι γονεισ αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτοσ εστιν ο υιοσ ημων και οτι τυφλοσ εγεννηθη
21 mais comment il voit maintenant, nous l’ignorons, et qui lui a ouvert les yeux, nous ne le savons pas. Interrogez-le lui-même; il a de l’âge, lui-même parlera de ce qui le concerne. »
πωσ δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τισ ηνοιξεν αυτου τουσ οφθαλμουσ ημεισ ουκ οιδαμεν αυτοσ ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτοσ περι εαυτου λαλησει
22 Ses parents parlèrent ainsi, parce qu’ils craignaient les Juifs. Car déjà les Juifs étaient convenus que quiconque reconnaîtrait Jésus pour le Christ serait exclu de la synagogue.
ταυτα ειπον οι γονεισ αυτου οτι εφοβουντο τουσ ιουδαιουσ ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τισ αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγοσ γενηται
23 C’est pourquoi ses parents dirent: « Il a de l’âge, interrogez-le. »
δια τουτο οι γονεισ αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε
24 Les Pharisiens firent venir une seconde fois l’homme qui avait été aveugle, et lui dirent: « Rends gloire à Dieu. Nous savons que cet homme est un pécheur. »
εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον ανθρωπον οσ ην τυφλοσ και ειπον αυτω δοσ δοξαν τω θεω ημεισ οιδαμεν οτι ο ανθρωποσ ουτοσ αμαρτωλοσ εστιν
25 Celui-ci répondit: « S’il est un pécheur, je l’ignore; je sais seulement que j’étais aveugle, et qu’à présent je vois. »
απεκριθη ουν εκεινοσ και ειπεν ει αμαρτωλοσ εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλοσ ων αρτι βλεπω
26 Ils lui dirent: « Qu’est-ce qu’il t’a fait? Comment t’a-t-il ouvert les yeux? »
ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πωσ ηνοιξεν σου τουσ οφθαλμουσ
27 Il leur répondit: « Je vous l’ai déjà dit et vous ne l’avez pas écouté: pourquoi voulez-vous l’entendre encore? Est-ce que, vous aussi, vous voulez devenir ses disciples? »
απεκριθη αυτοισ ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεισ θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι
28 Ils le chargèrent alors d’injures, et dirent: « C’est toi qui es son disciple; pour nous, nous sommes disciples de Moïse.
ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ ει μαθητησ εκεινου ημεισ δε του μωσεωσ εσμεν μαθηται
29 Nous savons que Dieu a parlé à Moïse; mais celui-ci, nous ne savons d’où il est. »
ημεισ οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θεοσ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν
30 Cet homme leur répondit: « Il est étonnant que vous ne sachiez pas d’où il est, et cependant il m’a ouvert les yeux.
απεκριθη ο ανθρωποσ και ειπεν αυτοισ εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεισ ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τουσ οφθαλμουσ
31 Nous savons que Dieu n’exauce point les pécheurs; mais si quelqu’un l’honore et fait sa volonté, c’est celui-là qu’il exauce.
οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θεοσ ουκ ακουει αλλ εαν τισ θεοσεβησ η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει
32 Jamais on n’a ouï dire que quelqu’un ait ouvert les yeux d’un aveugle-né. (aiōn )
εκ του αιωνοσ ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τισ οφθαλμουσ τυφλου γεγεννημενου (aiōn )
33 Si cet homme n’était pas de Dieu, il ne pourrait rien faire. »
ει μη ην ουτοσ παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν
34 Ils lui répondirent: « Tu es né tout entier dans le péché, et tu nous fais la leçon? » Et ils le chassèrent.
απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαισ συ εγεννηθησ ολοσ και συ διδασκεισ ημασ και εξεβαλον αυτον εξω
35 Jésus apprit qu’ils l’avaient ainsi chassé, et l’ayant rencontré, il lui dit: « Crois-tu au Fils de l’homme? »
ηκουσεν ο ιησουσ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεισ εισ τον υιον του θεου
36 Il répondit: « Qui est-il, Seigneur, afin que je croie en lui? »
απεκριθη εκεινοσ και ειπεν και τισ εστιν κυριε ινα πιστευσω εισ αυτον
37 Jésus lui dit: « Tu l’as vu; et celui qui te parle, c’est lui-même. » —
ειπεν δε αυτω ο ιησουσ και εωρακασ αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινοσ εστιν
38 « Je crois, Seigneur » dit-il; et se jetant à ses pieds, il l’adora.
ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω
39 Alors Jésus dit: « Je suis venu dans ce monde pour un jugement, afin que ceux qui ne voient pas voient, et que ceux qui voient deviennent aveugles. »
και ειπεν ο ιησουσ εισ κριμα εγω εισ τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντεσ βλεπωσιν και οι βλεποντεσ τυφλοι γενωνται
40 Quelques Pharisiens qui étaient avec lui, lui dirent: « Sommes-nous, nous aussi des aveugles? »
και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντεσ μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεισ τυφλοι εσμεν
41 Jésus leur répondit: « Si vous étiez des aveugles, vous n’auriez point de péché; mais maintenant vous dites: Nous voyons; votre péché demeure. »
ειπεν αυτοισ ο ιησουσ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει