Jean 19
1 Alors Pilate prit Jésus et le fit flageller.
પીલાતો યીશુમ્ આનીય કશયા પ્રાહારયત્|
2 Et les soldats ayant tressé une couronne d’épines, la mirent sur sa tête, et le revêtirent d’un manteau de pourpre;
પશ્ચાત્ સેનાગણઃ કણ્ટકનિર્મ્મિતં મુકુટં તસ્ય મસ્તકે સમર્પ્ય વાર્ત્તાકીવર્ણં રાજપરિચ્છદં પરિધાપ્ય,
3 puis, s’approchant de lui, ils disaient: « Salut, roi des Juifs! » et ils le souffletaient.
હે યિહૂદીયાનાં રાજન્ નમસ્કાર ઇત્યુક્ત્વા તં ચપેટેનાહન્તુમ્ આરભત|
4 Pilate sortit encore une fois et dit aux Juifs: « Voici que je vous l’amène dehors, afin que vous sachiez que je ne trouve en lui aucun crime. »
તદા પીલાતઃ પુનરપિ બહિર્ગત્વા લોકાન્ અવદત્, અસ્ય કમપ્યપરાધં ન લભેઽહં, પશ્યત તદ્ યુષ્માન્ જ્ઞાપયિતું યુષ્માકં સન્નિધૌ બહિરેનમ્ આનયામિ|
5 Jésus sortit donc, portant la couronne d’épines et le manteau d’écarlate; et Pilate leur dit: « Voici l’homme. »
તતઃ પરં યીશુઃ કણ્ટકમુકુટવાન્ વાર્ત્તાકીવર્ણવસનવાંશ્ચ બહિરાગચ્છત્| તતઃ પીલાત ઉક્તવાન્ એનં મનુષ્યં પશ્યત|
6 Lorsque les Princes des prêtres et les satellites le virent, ils s’écrièrent: « Crucifie-le! crucifie-le! » Pilate leur dit: « Prenez-le vous-mêmes, et crucifiez-le; car, pour moi, je ne trouve aucun crime en lui. »
તદા પ્રધાનયાજકાઃ પદાતયશ્ચ તં દૃષ્ટ્વા, એનં ક્રુશે વિધ, એનં ક્રુશે વિધ, ઇત્યુક્ત્વા રવિતું આરભન્ત| તતઃ પીલાતઃ કથિતવાન્ યૂયં સ્વયમ્ એનં નીત્વા ક્રુશે વિધત, અહમ્ એતસ્ય કમપ્યપરાધં ન પ્રાપ્તવાન્|
7 Les Juifs lui répondirent: « Nous avons une loi, et, d’après notre loi, il doit mourir, parce qu’il s’est fait Fils de Dieu. »
યિહૂદીયાઃ પ્રત્યવદન્ અસ્માકં યા વ્યવસ્થાસ્તે તદનુસારેણાસ્ય પ્રાણહનનમ્ ઉચિતં યતોયં સ્વમ્ ઈશ્વરસ્ય પુત્રમવદત્|
8 Ayant entendu ces paroles, Pilate fut encore plus effrayé.
પીલાત ઇમાં કથાં શ્રુત્વા મહાત્રાસયુક્તઃ
9 Et rentrant dans le prétoire, il dit à Jésus: « D’où es-tu? » Mais Jésus ne lui fit aucune réponse.
સન્ પુનરપિ રાજગૃહ આગત્ય યીશું પૃષ્ટવાન્ ત્વં કુત્રત્યો લોકઃ? કિન્તુ યીશસ્તસ્ય કિમપિ પ્રત્યુત્તરં નાવદત્|
10 Pilate lui dit: « C’est à moi que tu ne parles pas? Ignores-tu que j’ai le pouvoir de te délivrer et le pouvoir de te crucifier? »
૧ તતઃ પીલાત્ કથિતવાન ત્વં કિં મયા સાર્દ્ધં ન સંલપિષ્યસિ? ત્વાં ક્રુશે વેધિતું વા મોચયિતું શક્તિ ર્મમાસ્તે ઇતિ કિં ત્વં ન જાનાસિ? તદા યીશુઃ પ્રત્યવદદ્ ઈશ્વરેણાદં મમોપરિ તવ કિમપ્યધિપતિત્વં ન વિદ્યતે, તથાપિ યો જનો માં તવ હસ્તે સમાર્પયત્ તસ્ય મહાપાતકં જાતમ્|
11 Jésus répondit: « Tu n’aurais sur moi aucun pouvoir, s’il ne t’avait pas été donné d’en haut. C’est pourquoi celui qui m’a livré à toi a un plus grand péché. »
તદા યીશુઃ પ્રત્યવદદ્ ઈશ્વરેણાદત્તં મમોપરિ તવ કિમપ્યધિપતિત્વં ન વિદ્યતે, તથાપિ યો જનો માં તવ હસ્તે સમાર્પયત્ તસ્ય મહાપાતકં જાતમ્|
12 Dès ce moment, Pilate cherchait à le délivrer. Mais les Juifs criaient disant: « Si tu le délivres, tu n’es point ami de César; quiconque se fait roi, se déclare contre César. »
તદારભ્ય પીલાતસ્તં મોચયિતું ચેષ્ટિતવાન્ કિન્તુ યિહૂદીયા રુવન્તો વ્યાહરન્ યદીમં માનવં ત્યજસિ તર્હિ ત્વં કૈસરસ્ય મિત્રં ન ભવસિ, યો જનઃ સ્વં રાજાનં વક્તિ સએવ કૈમરસ્ય વિરુદ્ધાં કથાં કથયતિ|
13 Pilate, ayant entendu ces paroles, fit conduire Jésus dehors, et il s’assit sur son tribunal, au lieu appelé Lithostrotos, et en hébreu Gabbatha.
એતાં કથાં શ્રુત્વા પીલાતો યીશું બહિરાનીય નિસ્તારોત્સવસ્ય આસાદનદિનસ્ય દ્વિતીયપ્રહરાત્ પૂર્વ્વં પ્રસ્તરબન્ધનનામ્નિ સ્થાને ઽર્થાત્ ઇબ્રીયભાષયા યદ્ ગબ્બિથા કથ્યતે તસ્મિન્ સ્થાને વિચારાસન ઉપાવિશત્|
14 — C’était la Préparation de la Pâque, et environ la sixième heure. — Pilate dit aux Juifs: « Voici votre roi. »
અનન્તરં પીલાતો યિહૂદીયાન્ અવદત્, યુષ્માકં રાજાનં પશ્યત|
15 Mais ils se mirent à crier: « Qu’il meure! Qu’il meure! Crucifie-le. » Pilate leur dit: « Crucifierai-je votre roi? » les Princes des prêtres répondirent: « Nous n’avons de roi que César. »
કિન્તુ એનં દૂરીકુરુ, એનં દૂરીકુરુ, એનં ક્રુશે વિધ, ઇતિ કથાં કથયિત્વા તે રવિતુમ્ આરભન્ત; તદા પીલાતઃ કથિતવાન્ યુષ્માકં રાજાનં કિં ક્રુશે વેધિષ્યામિ? પ્રધાનયાજકા ઉત્તરમ્ અવદન્ કૈસરં વિના કોપિ રાજાસ્માકં નાસ્તિ|
16 Alors il le leur livra pour être crucifié. Et ils prirent Jésus et l’emmenèrent.
તતઃ પીલાતો યીશું ક્રુશે વેધિતું તેષાં હસ્તેષુ સમાર્પયત્, તતસ્તે તં ધૃત્વા નીતવન્તઃ|
17 Jésus, portant sa croix, arriva hors de la ville au lieu nommé Calvaire, en Hébreu Golgotha;
તતઃ પરં યીશુઃ ક્રુશં વહન્ શિરઃકપાલમ્ અર્થાદ્ યદ્ ઇબ્રીયભાષયા ગુલ્ગલ્તાં વદન્તિ તસ્મિન્ સ્થાન ઉપસ્થિતઃ|
18 c’est là qu’ils le crucifièrent, et deux autres avec lui, un de chaque côté, et Jésus au milieu.
તતસ્તે મધ્યસ્થાને તં તસ્યોભયપાર્શ્વે દ્વાવપરૌ ક્રુશેઽવિધન્|
19 Pilate fit aussi une inscription, et la fit mettre au haut de la croix; elle portait ces mots: « Jésus de Nazareth, le roi des Juifs. »
અપરમ્ એષ યિહૂદીયાનાં રાજા નાસરતીયયીશુઃ, ઇતિ વિજ્ઞાપનં લિખિત્વા પીલાતસ્તસ્ય ક્રુશોપરિ સમયોજયત્|
20 Beaucoup de Juifs lurent cet écriteau, car le lieu où Jésus avait été crucifié était près de la ville, et l’inscription était en hébreu, en grec et en latin.
સા લિપિઃ ઇબ્રીયયૂનાનીયરોમીયભાષાભિ ર્લિખિતા; યીશોઃ ક્રુશવેધનસ્થાનં નગરસ્ય સમીપં, તસ્માદ્ બહવો યિહૂદીયાસ્તાં પઠિતુમ્ આરભન્ત|
21 Or, les princes des prêtres des Juifs dirent à Pilate: « Ne mets pas: Le roi des Juifs; mais que lui-même a dit: Je suis le roi des Juifs. »
યિહૂદીયાનાં પ્રધાનયાજકાઃ પીલાતમિતિ ન્યવેદયન્ યિહૂદીયાનાં રાજેતિ વાક્યં ન કિન્તુ એષ સ્વં યિહૂદીયાનાં રાજાનમ્ અવદદ્ ઇત્થં લિખતુ|
22 Pilate répondit: « Ce que j’ai écrit, je l’ai écrit. »
તતઃ પીલાત ઉત્તરં દત્તવાન્ યલ્લેખનીયં તલ્લિખિતવાન્|
23 Les soldats, après avoir crucifié Jésus, prirent ses vêtements, et ils en firent quatre parts, une pour chacun d’eux. Ils prirent aussi sa tunique: c’était une tunique sans couture, d’un seul tissu depuis le haut jusqu’en bas.
ઇત્થં સેનાગણો યીશું ક્રુશે વિધિત્વા તસ્ય પરિધેયવસ્ત્રં ચતુરો ભાગાન્ કૃત્વા એકૈકસેના એકૈકભાગમ્ અગૃહ્લત્ તસ્યોત્તરીયવસ્ત્રઞ્ચાગૃહ્લત્| કિન્તૂત્તરીયવસ્ત્રં સૂચિસેવનં વિના સર્વ્વમ્ ઊતં|
24 Ils se dirent donc entre eux: « Ne la déchirons pas, mais tirons au sort à qui elle sera »: afin que s’accomplît cette parole de l’Écriture: « Ils se sont partagé mes vêtements, et ils ont tiré ma robe au sort. » C’est ce que firent les soldats.
તસ્માત્તે વ્યાહરન્ એતત્ કઃ પ્રાપ્સ્યતિ? તન્ન ખણ્ડયિત્વા તત્ર ગુટિકાપાતં કરવામ| વિભજન્તેઽધરીયં મે વસનં તે પરસ્પરં| મમોત્તરીયવસ્ત્રાર્થં ગુટિકાં પાતયન્તિ ચ| ઇતિ યદ્વાક્યં ધર્મ્મપુસ્તકે લિખિતમાસ્તે તત્ સેનાગણેનેત્થં વ્યવહરણાત્ સિદ્ધમભવત્|
25 Près de la croix de Jésus se tenaient sa mère et la sœur de sa mère, Marie, femme de Clopas, et Marie-Madeleine.
તદાનીં યીશો ર્માતા માતુ ર્ભગિની ચ યા ક્લિયપા ભાર્ય્યા મરિયમ્ મગ્દલીની મરિયમ્ ચ એતાસ્તસ્ય ક્રુશસ્ય સન્નિધૌ સમતિષ્ઠન્|
26 Jésus, ayant vu sa mère, et auprès d’elle le disciple qu’il aimait, dit à sa mère: « Femme, voilà votre fils. »
તતો યીશુઃ સ્વમાતરં પ્રિયતમશિષ્યઞ્ચ સમીપે દણ્ડાયમાનૌ વિલોક્ય માતરમ્ અવદત્, હે યોષિદ્ એનં તવ પુત્રં પશ્ય,
27 Ensuite il dit au disciple: « Voilà votre mère. » Et depuis cette heure-là, le disciple la prit chez lui.
શિષ્યન્ત્વવદત્, એનાં તવ માતરં પશ્ય| તતઃ સ શિષ્યસ્તદ્ઘટિકાયાં તાં નિજગૃહં નીતવાન્|
28 Après cela, Jésus sachant que tout était maintenant consommé, afin que l’Écriture s’accomplît, dit: « J’ai soif. »
અનન્તરં સર્વ્વં કર્મ્માધુના સમ્પન્નમભૂત્ યીશુરિતિ જ્ઞાત્વા ધર્મ્મપુસ્તકસ્ય વચનં યથા સિદ્ધં ભવતિ તદર્થમ્ અકથયત્ મમ પિપાસા જાતા|
29 Il y avait là un vase plein de vinaigre; les soldats en remplirent une éponge, et l’ayant fixée au bout d’une tige d’hysope, ils l’approchèrent de sa bouche.
તતસ્તસ્મિન્ સ્થાને અમ્લરસેન પૂર્ણપાત્રસ્થિત્યા તે સ્પઞ્જમેકં તદમ્લરસેનાર્દ્રીકૃત્ય એસોબ્નલે તદ્ યોજયિત્વા તસ્ય મુખસ્ય સન્નિધાવસ્થાપયન્|
30 Quand Jésus eut pris le vinaigre, il dit: « Tout est consommé »; et baissant la tête, il rendit l’esprit.
તદા યીશુરમ્લરસં ગૃહીત્વા સર્વ્વં સિદ્ધમ્ ઇતિ કથાં કથયિત્વા મસ્તકં નમયન્ પ્રાણાન્ પર્ય્યત્યજત્|
31 Or, comme c’était la Préparation, de peur que les corps ne restassent sur la croix pendant le sabbat, — car le jour de ce sabbat était très solennel, — les Juifs demandèrent à Pilate qu’on rompît les jambes aux crucifiés et qu’on les détachât.
તદ્વિનમ્ આસાદનદિનં તસ્માત્ પરેઽહનિ વિશ્રામવારે દેહા યથા ક્રુશોપરિ ન તિષ્ઠન્તિ, યતઃ સ વિશ્રામવારો મહાદિનમાસીત્, તસ્માદ્ યિહૂદીયાઃ પીલાતનિકટં ગત્વા તેષાં પાદભઞ્જનસ્ય સ્થાનાન્તરનયનસ્ય ચાનુમતિં પ્રાર્થયન્ત|
32 Les soldats vinrent donc, et ils rompirent les jambes du premier, puis de l’autre qui avait été crucifié avec lui.
અતઃ સેના આગત્ય યીશુના સહ ક્રુશે હતયોઃ પ્રથમદ્વિતીયચોરયોઃ પાદાન્ અભઞ્જન્;
33 Mais quand ils vinrent à Jésus, le voyant déjà mort, ils ne lui rompirent pas les jambes;
કિન્તુ યીશોઃ સન્નિધિં ગત્વા સ મૃત ઇતિ દૃષ્ટ્વા તસ્ય પાદૌ નાભઞ્જન્|
34 mais un des soldats lui transperça le côté avec sa lance, et aussitôt il en sortit du sang et de l’eau.
પશ્ચાદ્ એકો યોદ્ધા શૂલાઘાતેન તસ્ય કુક્ષિમ્ અવિધત્ તત્ક્ષણાત્ તસ્માદ્ રક્તં જલઞ્ચ નિરગચ્છત્|
35 Et celui qui l’a vu en rend témoignage, et son témoignage est vrai; et il sait qu’il dit vrai, afin que vous aussi, vous croyiez.
યો જનોઽસ્ય સાક્ષ્યં દદાતિ સ સ્વયં દૃષ્ટવાન્ તસ્યેદં સાક્ષ્યં સત્યં તસ્ય કથા યુષ્માકં વિશ્વાસં જનયિતું યોગ્યા તત્ સ જાનાતિ|
36 Car ces choses sont arrivées afin que l’Écriture fut accomplie: « Aucun de ses os ne sera rompu. »
તસ્યૈકમ્ અસ્ધ્યપિ ન ભંક્ષ્યતે,
37 Et il est encore écrit ailleurs: « Ils regarderont celui qu’ils ont transpercé. »
તદ્વદ્ અન્યશાસ્ત્રેપિ લિખ્યતે, યથા, "દૃષ્ટિપાતં કરિષ્યન્તિ તેઽવિધન્ યન્તુ તમ્પ્રતિ| "
38 Après cela, Joseph d’Arimathie, qui était disciple de Jésus, mais en secret par crainte des Juifs, demanda à Pilate d’enlever le corps de Jésus. Et Pilate le permit. Il vint donc, et prit le corps de Jésus.
અરિમથીયનગરસ્ય યૂષફ્નામા શિષ્ય એક આસીત્ કિન્તુ યિહૂદીયેભ્યો ભયાત્ પ્રકાશિતો ન ભવતિ; સ યીશો ર્દેહં નેતું પીલાતસ્યાનુમતિં પ્રાર્થયત, તતઃ પીલાતેનાનુમતે સતિ સ ગત્વા યીશો ર્દેહમ્ અનયત્|
39 Nicodème, qui était venu la première fois trouver Jésus de nuit, vint aussi, apportant un mélange de myrrhe et d’aloès, d’environ cent livres.
અપરં યો નિકદીમો રાત્રૌ યીશોઃ સમીપમ્ અગચ્છત્ સોપિ ગન્ધરસેન મિશ્રિતં પ્રાયેણ પઞ્ચાશત્સેટકમગુરું ગૃહીત્વાગચ્છત્|
40 Ils prirent donc le corps de Jésus, et l’enveloppèrent dans des linges, avec les aromates, selon la manière d’ensevelir en usage chez les Juifs.
તતસ્તે યિહૂદીયાનાં શ્મશાને સ્થાપનરીત્યનુસારેણ તત્સુગન્ધિદ્રવ્યેણ સહિતં તસ્ય દેહં વસ્ત્રેણાવેષ્ટયન્|
41 Or, au lieu où Jésus avait été crucifié, il y avait un jardin, et dans le jardin un sépulcre neuf, où personne n’avait encore été mis.
અપરઞ્ચ યત્ર સ્થાને તં ક્રુશેઽવિધન્ તસ્ય નિકટસ્થોદ્યાને યત્ર કિમપિ મૃતદેહં કદાપિ નાસ્થાપ્યત તાદૃશમ્ એકં નૂતનં શ્મશાનમ્ આસીત્|
42 C’est là, à cause de la Préparation des Juifs, qu’ils déposèrent Jésus, parce que le sépulcre était proche.
યિહૂદીયાનામ્ આસાદનદિનાગમનાત્ તે તસ્મિન્ સમીપસ્થશ્મશાને યીશુમ્ અશાયયન્|
