< Jean 10 >

1 " En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui n'entre point par la porte dans la bergerie, mais qui y monte par ailleurs, est un voleur et un brigand.
E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc'h, an hini na da ket e kraou an deñved dre an nor, met a bign dre ul lec'h all, a zo ul laer hag ur brigant.
2 Mais celui qui entre par la porte est le pasteur des brebis.
Met an hini a ya dre an nor, eo mesaer an deñved.
3 C'est à lui que le portier ouvre, et les brebis entendent sa voix; il appelle par leur nom ses brebis, et il les mène aux pâturages.
Ar porzhier a zigor dezhañ an nor, hag an deñved a glev e vouezh; gervel a ra e zeñved e-unan dre o anv, hag e kas anezho er-maez.
4 Quand il a fait sortir toutes ses brebis, il marche devant elles, et les brebis le suivent, parce qu'elles connaissent sa voix.
Ha p'en deus lakaet er-maez e zeñved e-unan, e vale a-raok dezho, hag an deñved a heul anezhañ, abalamour ma'c'h anavezont e vouezh.
5 Elles ne suivront point un étranger, mais elles le fuiront, parce qu'elles ne connaissent pas la voix des étrangers. "
Met ne heuilhint ket un diavaeziad, tec'hout a raint kentoc'h dre ma n'anavezont ket mouezh an diavaezidi.
6 Jésus leur dit cette allégorie; mais ils ne comprirent pas de quoi il leur parlait.
Jezuz a lavaras dezho ar barabolenn-se, met ne gomprenjont ket ar pezh a lavare dezho.
7 Jésus donc leur dit encore: " En vérité, en vérité, je vous le dis, je suis la porte des brebis.
Jezuz eta a lavaras dezho c'hoazh: E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc'h, me eo dor an deñved.
8 Tous ceux qui sont venus avant moi sont des voleurs et des brigands; mais les brebis ne les ont point écoutés.
An holl re a zo deuet a-raok din a zo laeron ha briganted, met an deñved n'o deus ket o selaouet.
9 Je suis la porte: si quelqu'un entre par moi, il sera sauvé; il entrera, et il sortira, et il trouvera des pâturages.
Me eo an nor; mar deu unan bennak e-barzh drezon, e vo salvet; dont ha mont a raio hag e kavo peurvan.
10 Le voleur ne vient que pour dérober, égorger et détruire; moi, je suis venu pour que les brebis aient la vie, et qu'elles soient dans l'abondance.
Al laer ne zeu nemet evit laerezh, lazhañ ha distrujañ; met me a zo deuet evit m'o devo va deñved ar vuhez ha ma vint er fonnuster.
11 Je suis le bon pasteur. Le bon pasteur donne sa vie pour ses brebis.
Me eo ar mesaer mat; ar mesaer mat a ro e vuhez evit e zeñved.
12 Mais le mercenaire, qui n'est pas le pasteur, et à qui les brebis n'appartiennent pas, voit venir le loup, laisse là les brebis et prend la fuite; et le loup les ravit et les disperse.
Met an devezhour n'eo ket ar mesaer, hag an deñved n'int ket dezhañ; pa wel ar bleiz o tont, e tilez an deñved hag e tec'h; ar bleiz a grog en deñved hag a stlabez anezho.
13 Le mercenaire s'enfuit, parce qu'il est mercenaire et qu'il n'a nul souci des brebis.
An devezhour a dec'h, abalamour ma'z eo devezhour, ha ne gemer ket preder eus an deñved.
14 Je suis le bon pasteur; je connais mes brebis, et mes brebis me connaissent,
Me eo ar mesaer mat, me a anavez va deñved, hag anavezet on ganto,
15 comme mon Père me connaît, et que je connais mon Père, et je donne ma vie pour mes brebis.
evel ma'c'h anavez va Zad ac'hanon, hag evel ma'c'h anavezan va Zad; ha reiñ a ran va buhez evit va deñved.
16 J'ai encore d'autres brebis, qui ne sont pas de cette bergerie; il faut aussi que je les amène, et elles entendront ma voix, et il y aura une seule bergerie, un seul pasteur.
Deñved all am eus ha n'int ket eus an tropell-mañ; ret eo din ivez degas anezho; hag e klevint va mouezh, ha ne vo nemet ur bagad, hag ur mesaer hepken.
17 C'est pour cela que mon Père m'aime, parce que je donne ma vie pour la reprendre.
Dre-se eo e kar va Zad ac'hanon, abalamour ma roan va buhez evit he adkemer.
18 Personne ne me la ravit, mais je la donne de moi-même; j'ai le pouvoir de la donner, et le pouvoir de la reprendre: tel est l'ordre que j'ai reçu de mon Père. "
Den ne lam anezhi diganin, me a ro anezhi ac'hanon va-unan; ar galloud am eus d'he c'huitaat, hag ar galloud d'he adkemer; an urzh-se am eus bet digant va Zad.
19 Il s'éleva de nouveau une division parmi les Juifs à l'occasion de ce discours.
Neuze e voe dizunvaniezh adarre etre ar Yuzevien, abalamour d'ar gerioù-se.
20 Plusieurs d'entre eux disaient: " Il est possédé d'un démon, il a perdu le sens: Pourquoi l'écoutez-vous? "
Kalz anezho a lavare: Un diaoul en deus, diskiantet eo; perak e selaouit anezhañ?
21 D'autres disaient: " Ce ne sont pas là les paroles d'un possédé; est-ce qu'un démon peut ouvrir les yeux des aveugles? "
Re all a lavare: Ar gerioù-se n'int ket eus un den dalc'het gant un diaoul. Hag un diaoul a c'hell digeriñ daoulagad ar re dall?
22 On célébrait à Jérusalem la fête de la Dédicace; c'était l'hiver;
Bez' e oa e Jeruzalem gouel an Dedi, hag ar goañv a oa.
23 et Jésus se promenait dans le temple, sous le portique de Salomon.
Evel ma valee Jezuz en templ, e porched Salomon,
24 Les Juifs l'entourèrent donc et lui dirent: " Jusques à quand tiendrez-vous notre esprit en suspens? Si vous êtes le Christ dites-le-nous franchement. "
ar Yuzevien en em zastumas eta en-dro dezhañ, hag a lavaras dezhañ: Betek pegeit e talc'hi hor spered en douetañs? Mar dout ar C'hrist, lavar eñ deomp freals.
25 Jésus leur répondit: " Je vous l'ai dit, et vous ne me croyez pas: les œuvres que je fais au nom de mon Père rendent témoignage de moi;
Jezuz a respontas dezho: E lavaret em eus deoc'h, ha ne gredit ket; an oberoù a ran e anv va Zad a ro testeni ac'hanon.
26 mais vous ne me croyez point, parce que vous n'êtes pas de mes brebis.
Met c'hwi ne gredit ket abalamour n'oc'h ket eus va deñved, evel ma em eus e lavaret deoc'h.
27 Mes brebis entendent ma voix; je les connais, et elles me suivent.
Va deñved a glev va mouezh, ha me a anavez anezho, hag int a heul ac'hanon.
28 Et je leur donne une vie éternelle, et elles ne périront jamais, et nul ne les ravira de ma main; (aiōn g165, aiōnios g166)
Me a ro dezho ar vuhez peurbadus; ne vint kollet biken, ha den n'o lamo eus va dorn. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 mon Père, qui me les a données, est plus grand que tous, et nul ne peut les ravir de la main de mon Père.
Va Zad en deus o roet din, ha brasoc'h eo eget an holl; den ne c'hell o lemel eus dorn va Zad.
30 Mon père et moi nous sommes un. "
Me hag an Tad a zo unan.
31 Les Juifs ramassèrent de nouveau des pierres pour le lapider.
Neuze ar Yuzevien a gemeras a-nevez mein evit e veinata.
32 Jésus leur dit: " J'ai fait devant vous beaucoup d'œuvres bonnes qui venaient de mon Père: pour laquelle de ces œuvres me lapidez-vous? "
Ha Jezuz a lavaras dezho: Graet em eus dirazoc'h kalz a oberoù mat, a-berzh va Zad; evit pehini anezho e veinatait ac'hanon?
33 Les Juifs lui répondirent: " Ce n'est pas pour une bonne œuvre que nous vous lapidons, mais pour un blasphème, et parce que, étant homme, vous vous faites Dieu. "
Ar Yuzevien a respontas dezhañ: N'eo ket evit un ober mat e veinataomp ac'hanout, met abalamour d'ur gwallgomz, dre ma n'out nemet un den hag en em rez Doue.
34 Jésus leur répondit: " N'est-il pas écrit dans votre Loi: J'ai dit: vous êtes des dieux?
Jezuz a respontas dezho: N'eo ket skrivet en ho lezenn: Lavaret em eus: C'hwi a zo doueed?
35 Si la Loi appelle dieux ceux à qui la parole de Dieu a été adressée, et si l'Écriture ne peut être anéantie,
Mar he deus eta galvet doueed ar re ma oa ger Doue kaset dezho (hag ar Skritur ne c'hell ket bezañ torret),
36 comment dites-vous à celui que le Père a sanctifié et envoyé dans le monde: Vous blasphémez, parce que j'ai dit: Je suis le Fils de Dieu?
lavarout a rit-hu e wallgomzan, me an hini en deus an Tad santelaet ha kaset er bed, abalamour ma em eus lavaret: Me eo Mab Doue?
37 Si je ne fais pas les œuvres de mon Père, ne me croyez pas.
Ma ne ran ket oberoù va Zad, na gredit ket ac'hanon.
38 Mais si je les fais, lors même que vous ne voudriez pas me croire, croyez à mes œuvres: afin que vous sachiez et reconnaissiez que le Père est en moi, et que je suis dans le Père. "
Met mar o gran, ha pa ne gredfec'h ket ac'hanon, kredit da'm oberoù, evit ma'c'h anavezot ha ma kredot an Tad a zo ennon, hag ez on ennañ.
39 Là-dessus, ils cherchèrent de nouveau à se saisir de lui, mais il s'échappa de leurs mains.
Klask a raent eta c'hoazh kregiñ ennañ, met en em dennañ a reas eus o daouarn.
40 Il s'en retourna au delà du Jourdain, dans le lieu où Jean avait commencé à baptiser; et il y demeura.
Mont a reas a-nevez en tu all d'ar Jordan, e-lec'h ma oa Yann o vadeziñ da gentañ, hag e chomas eno.
41 Et beaucoup venaient à lui, disant: " Jean n'a fait aucun miracle;
Kalz a dud a zeuas d'e gavout, hag e lavarent: Yann, evit gwir, n'en deus graet mirakl ebet; met kement-holl en deus Yann lavaret eus an den-mañ a zo gwir.
42 mais tout ce qu'il a dit de celui-ci était vrai. " Et il y en eut là beaucoup qui crurent en lui.
Ha kalz a gredas ennañ el lec'h-se.

< Jean 10 >