Job 9
1 Alors Job prit la parole et dit:
Tapi Ayub menjawab, "Memang, aku tahu, kata-katamu itu tak salah. Tapi, mana mungkin manusia berperkara melawan Allah dan mengalahkan-Nya?
2 Je sais bien qu'il en est ainsi: comment l'homme serait-il juste vis-à-vis de Dieu?
3 S'il voulait contester avec lui, sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.
Dari seribu pertanyaan yang diajukan Allah, satu pun tak dapat dijawab oleh manusia.
4 Dieu est sage en son cœur, et puissant en force: qui lui a résisté, et est demeuré en paix?
Allah itu sangat arif dan berkuasa; siapa dapat tahan melawan Dia?
5 Il transporte les montagnes, sans qu'elles le sachent, il les renverse dans sa colère;
Allah memindahkan gunung tanpa diketahui orang, lalu menjungkirbalikkannya dengan murka dan berang.
6 il secoue la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.
Allah membuat gempa sampai bumi berguncang, dan tiang penyangga dunia bergoyang-goyang,
7 Il commande au soleil, et le soleil ne se lève pas; il met un sceau sur les étoiles.
Allah dapat melarang matahari terbit di waktu pagi, dan mencegah bintang-bintang bersinar di malam hari.
8 Seul, il étend les cieux, il marche sur les hauteurs de la mer.
Dibentangkan-Nya angkasa tanpa bantuan; diinjak-injak-Nya punggung naga lautan.
9 Il a créé la Grande Ourse, Orion, les Pléiades, et les régions du ciel austral.
Dipasang-Nya gugusan bintang selatan di cakrawala, juga bintang Biduk, bintang Belantik dan bintang Kartika.
10 Il fait des merveilles qu'on ne peut sonder, des prodiges qu'on ne saurait compter.
Tak dapat kita memahami segala karya-Nya, tak sanggup kita menghitung mujizat-mujizat-Nya.
11 Voici qu'il passe près de moi, et je ne le vois pas; il s'éloigne, sans que je l'aperçoive.
Ia lewat di mukaku, tapi tidak tampak olehku; Ia lalu disampingku, tapi tidak nyata bagiku.
12 S'il ravit une proie, qui s'y opposera, qui lui dira: « Que fais-tu? »
Jika Ia merampas, siapa berani melarang-Nya? atau berani bertanya pada-Nya, 'Hai, Kau sedang apa?'
13 Dieu! Rien ne fléchit sa colère; devant lui s'inclinent les légions d'orgueil.
Allah tidak menahan marah dan panas hati-Nya; para pembantu Rahab pun takluk kepada-Nya.
14 Et moi je songerais à lui répondre, à choisir mes paroles pour discuter avec lui!
Jadi, bagaimana aku dapat membantah Dia? Dengan kata-kata apa aku akan menjawab-Nya?
15 Aurais-je pour moi la justice, je ne répondrais pas; j'implorerais la clémence de mon juge.
Walaupun aku tidak bersalah, apa dayaku, kecuali mohon belas kasihan dari Allah hakimku?
16 Même s'il se rendait à mon appel, je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix:
Seandainya Ia menjawab bila aku berseru, aku ragu, benarkah Ia sudi mendengar suaraku?
17 lui qui me brise comme dans un tourbillon, et multiplie mes blessures sans motif;
Dia meremukkan aku dalam angin topan, dan menambah deritaku tanpa alasan.
18 qui ne me laisse point respirer, et me rassasie d'amertume.
Tak dibiarkan-Nya aku menghela napas barang sesaat; bahkan dilimpahi-Nya aku dengan kepahitan yang hebat.
19 S'agit-il de force, voici qu'il est fort, s'agit-il de droit, il dit: « Qui m'assigne? »
Haruskah aku adu tenaga dengan Dia? Tetapi lihat, betapa hebat kekuatan-Nya! Seandainya terhadap Dia aku mengajukan gugatan, siapa berani memanggil-Nya ke pengadilan?
20 Serais-je irréprochable, ma bouche même me condamnerait; serais-je innocent, elle me déclarerait pervers.
Aku setia dan tak berbuat dosa, tetapi mulutku seakan berkata sebaliknya; setiap kata yang dibentuk bibirku, seolah-olah mempersalahkan diriku.
21 Innocent! Je le suis; je ne tiens pas à l'existence, et la vie m'est à charge.
Aku tak bersalah, tapi aku tak perduli. Aku jemu hidup. Bagiku tak ada yang penting lagi; yang bersalah dan yang benar, sama saja nasibnya: Allah akan membinasakan kedua-duanya.
22 Il m'importe après tout; c'est pourquoi j'ai dit: « Il fait périr également le juste et l'impie. »
23 Si du moins le fléau tuait d'un seul coup! Hélas! il se rit des épreuves de l'innocent!
Bila orang yang tak bersalah mati tiba-tiba, Allah hanya tertawa saja.
24 La terre est livrée aux mains du méchant, Dieu voile la face de ses juges: si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?
Bumi diserahkan Allah kepada pendurhaka, dan hakim-hakim telah dibuat-Nya buta semua. Allah melakukan semua ini, kalau bukan Dia, siapa lagi?
25 Mes jours sont plus rapides qu'un courrier, ils fuient sans avoir vu le bonheur;
Hari-hariku berlalu dengan kencang, lalu menghilang tanpa merasa senang.
26 ils passent comme la barque de jonc, comme l'aigle qui fond sur sa proie.
Seperti perahu laju, hidupku lewat dengan segera, secepat burung elang menukik, menyambar mangsanya.
27 Si je dis: « Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, prendre un air joyeux, »
Jika aku mau tersenyum dan tertawa gembira, jika kucoba melupakan segala derita, maka dukaku datang kembali, memburu aku; sebab kutahu, Allah tetap mempersalahkan aku.
28 je tremble pour toutes mes douleurs, je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.
29 Je serai jugé coupable: pourquoi prendre une peine inutile?
Nah, jika begitu, peduli apa aku?
30 Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains avec le bor,
Tak ada sabun yang dapat menghilangkan dosaku!
31 tu me plongerais dans la fange, et mes vêtements m'auraient en horreur.
Allah membenamkan aku dalam kotoran, sampai pakaianku pun menganggap aku menjijikkan.
32 Dieu n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous comparaissions ensemble en justice.
Seandainya Allah itu manusia, aku akan dapat menjawab Dia; lalu kami akan menghadap ke pengadilan untuk menyelesaikan segala pertengkaran.
33 Il n'y a pas entre nous d'arbitre qui pose sa main sur nous deux.
Tapi di antara kami tak ada jaksa yang dapat mengadili kami berdua.
34 Qu'il retire sa verge de dessus moi, que ses terreurs cessent de m'épouvanter:
Semoga Allah berhenti menghukum aku dan menjauhkan kedahsyatan-Nya daripadaku!
35 alors je parlerai sans le craindre; autrement, je ne suis point à moi-même.
Aku tidak takut kepada-Nya dan akan bicara kini, sebab aku mengenal hatiku sendiri.
