Job 8
1 Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 Jusques à quand tiendras-tu ces discours, et tes paroles seront-elles comme un souffle de tempête?
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Est-ce que Dieu fait fléchir le droit, ou bien le Tout-Puissant renverse-t-il la justice?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 Si tes fils ont péché contre lui, il les a livrés aux mains de leur iniquité.
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 Pour toi, si tu as recours à Dieu, si tu implores le Tout-Puissant,
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 si tu es droit et pur, alors il veillera sur toi, il rendra le bonheur à la demeure de ta justice,
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 ton premier état semblera peu de chose, tant le second sera florissant.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 Interroge les générations passées, sois attentif à l’expérience des pères: —
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, nos jours sur la terre passent comme l’ombre; —
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 ne vont-ils pas t’enseigner, te parler, et de leur cœur tirer des sentences:
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 « Le papyrus croît-il en dehors des marais? Le jonc s’élève-t-il sans eau?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 Encore tendre, sans qu’on le coupe, il sèche avant toute herbe.
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 Telles sont les voies de tous ceux qui oublient Dieu; l’espérance de l’impie périra.
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 Sa confiance sera brisée; son assurance ressemble à la toile de l’araignée.
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 Il s’appuie sur sa maison, et elle ne tient pas; il s’y attache, et elle ne reste pas debout.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 Il est plein de vigueur, au soleil, ses rameaux s’étendent sur son jardin,
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 ses racines s’entrelacent parmi les pierres, il plonge jusqu’aux profondeurs du roc.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 Si Dieu l’arrache de sa place, sa place le renie: Je ne t’ai jamais vu.
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 C’est là que sa joie se termine, et du même sol d’autres s’élèveront après lui. »
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 Non, Dieu ne rejette pas l’innocent, il ne prend pas la main des malfaiteurs.
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 Il remplira ta bouche d’éclats de rire, et mettra sur tes lèvres des chants d’allégresse.
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants disparaîtra.
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
