Job 5
1 Appelle donc! Y aura-t-il quelqu’un qui te réponde? Vers lequel des saints te tourneras-tu?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 La colère tue l’insensé, et l’emportement fait mourir le fou.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 J’ai vu l’insensé étendre ses racines, et soudain j’ai maudit sa demeure.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Plus de salut pour ses fils; on les écrase à la porte, et personne ne les défend.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 L’homme affamé dévore sa moisson, il franchit la haie d’épines et l’emporte; l’homme altéré engloutit ses richesses.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Car le malheur ne sort pas de la poussière, et la souffrance ne germe pas du sol,
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 de telle sorte que l’homme naisse pour la peine, comme les fils de la foudre pour élever leur vol.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 À ta place, je me tournerais vers Dieu, c’est vers lui que je dirigerais ma prière.
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 Il fait des choses grandes, qu’on ne peut sonder; des prodiges qu’on ne saurait compter.
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 Il verse la pluie sur la terre, il envoie les eaux sur les campagnes,
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 il exalte ceux qui sont abaissés, et les affligés retrouvent le bonheur.
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Il déjoue les projets des perfides, et leurs mains ne peuvent réaliser leurs complots.
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Il prend les habiles dans leur propre ruse, et renverse les conseils des hommes astucieux.
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 Durant le jour, ils rencontrent les ténèbres; en plein midi, ils tâtonnent comme dans la nuit.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Dieu sauve le faible du glaive de leur langue, et de la main du puissant.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 Alors l’espérance revient au malheureux; et l’iniquité ferme la bouche.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 Heureux l’homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 Car il fait la blessure, et il la bande; il frappe, et sa main guérit.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 Six fois il te délivrera de l’angoisse, et, à la septième, le mal ne t’atteindra pas.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 Dans la famine, il te sauvera de la mort; dans le combat, des coups de l’épée.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 Tu seras à l’abri du fouet de la langue, tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 Tu te riras de la dévastation et de la famine, tu ne redouteras pas les bêtes de la terre.
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 Car tu auras une alliance avec les pierres des champs, et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Tu verras le bonheur régner sous ta tente; tu visiteras tes pâturages, et rien n’y manquera.
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 Tu verras ta postérité s’accroître, et tes rejetons se multiplier comme l’herbe des champs.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu’on enlève en son temps.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Voilà ce que nous avons observé: c’est la vérité! Écoute-le, et fais-en ton profit.
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
