Job 41

1 Tireras-tu Léviathan avec un hameçon, et lui serreras-tu la langue avec une corde?

«ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟

2 Lui passeras-tu un jonc dans les narines, et lui perceras-tu la mâchoire avec un anneau?

ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟

3 T'adressera-t-il d'ardentes prières, te dira-t-il de douces paroles?

ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟

4 Fera-t-il une alliance avec toi, le prendras-tu toujours à ton service?

ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟

5 Joueras-tu avec lui comme avec un passereau, l'attacheras-tu pour amuser tes filles?

ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟

6 Les pêcheurs associés en font-ils le commerce, le partagent-ils entre les marchands?

ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟

7 Cribleras-tu sa peau de dards, perceras-tu sa tête du harpon?

ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟

8 Essaie de mettre la main sur lui: souviens-toi du combat, et tu n'y reviendras plus.

دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە!

9 Voici que le chasseur est trompé dans son attente; la vue du monstre suffit à le terrasser.

هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت.

10 Nul n'est assez hardi pour provoquer Léviathan: qui donc oserait me résister en face?

کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟

11 Qui m'a obligé, pour que j'aie à lui rendre? Tout ce qui est sous le ciel est à moi.

کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە.

12 Je ne veux pas taire ses membres, sa force, l'harmonie de sa structure.

«بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی.

13 Qui jamais a soulevé le bord de sa cuirasse? Qui a franchi la double ligne de son râtelier?

کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟

14 Qui a ouvert les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.

کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە.

15 Superbes sont les lignes de ses écailles, comme des sceaux étroitement serrés.

پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛

16 Chacune touche sa voisine; un souffle ne passerait pas entre elles.

بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات.

17 Elles adhèrent l'une à l'autre, elles sont jointes et ne sauraient se séparer.

هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە.

18 Ses éternuements font jaillir la lumière, ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.

کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن.

19 Des flammes jaillissent de sa gueule, il s'en échappe des étincelles de feu.

لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە.

20 Une fumée sort de ses narines, comme d'une chaudière ardente et bouillante.

لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ.

21 Son souffle allume les charbons, de sa bouche s'élance la flamme.

هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت.

22 Dans son cou réside la force, devant lui bondit l'épouvante.

هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن.

23 Les muscles de sa chair tiennent ensemble; fondus sur lui, inébranlables.

گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە.

24 Son cœur est dur comme la pierre, dur comme la meule inférieure.

سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە.

25 Quand il se lève, les plus braves ont peur, l'épouvante les fait défaillir.

کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن.

26 Qu'on l'attaque avec l'épée, l'épée ne résiste pas, ni la lance, ni le javelot, ni la flèche.

شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر.

27 Il tient le fer pour de la paille, l'airain comme un bois vermoulu.

ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر.

28 La fille de l'arc ne le fait pas fuir, les pierres de la fronde sont pour lui un fétu;

تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن.

29 la massue, un brin de chaume; il se rit du fracas des piques.

گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت.

30 Sous son ventre sont des tessons aigus: on dirait une herse qu'il étend sur le limon.

ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت.

31 Il fait bouillonner l'abîme comme une chaudière, il fait de la mer un vase de parfums.

وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات.

32 Il laisse après lui un sillage de lumière, on dirait que l'abîme a des cheveux blancs.

لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات.

33 Il n'a pas son égal sur la terre, il a été créé pour ne rien craindre.

لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە.

34 Il regarde en face tout ce qui est élevé, il est le roi des plus fiers animaux.

بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.»