Job 39
1 Connais-tu le temps où les chèvres sauvages font leurs petits? As-tu observé les biches quand elles mettent bas?
१रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का? हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
2 As-tu compté les mois de leur portée, et connais-tu l'époque de leur délivrance?
२पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का? त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
3 Elles se mettent à genoux, déposent leurs petits, et sont quittes de leurs douleurs.
३ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
4 Leurs faons se fortifient et grandissent dans les champs; ils s'en vont, et ne reviennent plus.
४ती बछडी शेतात मोठी होतात. नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.
5 Qui a lâché l'onagre en liberté, qui a brisé les liens de l'âne sauvage,
५रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले? त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
6 à qui j'ai donné le désert pour maison, pour demeure la plaine salée?
६ज्याला मी वाळवंटात घर दिले, मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
7 Il méprise le tumulte des villes, il n'entend pas les cris d'un maître.
७गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही) आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.
8 Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, il y poursuit les moindres traces de verdure.
८ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे. ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.
9 Le buffle voudra-t-il te servir, ou bien passera-t-il la nuit dans son étable?
९रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का? तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
10 L'attacheras-tu avec une corde au sillon, ou bien hersera-t-il derrière toi dans les vallées?
१०दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय? आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
11 Te fieras-tu à lui parce qu'il est très fort, lui laisseras-tu faire tes travaux?
११तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय, तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?
12 Compteras-tu sur lui pour rentrer ta moisson, pour recueillir le blé dans ton aire?
१२तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?
13 L'aile de l'autruche bat joyeusement; elle n'a ni l'aile pieuse ni le plumage de la cigogne.
१३“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?
14 Elle abandonne ses œufs à la terre, et les laisse chauffer sur le sable.
१४ती आपली अंडी जमिनीत घालते आणि ती वाळूत उबदार होतात.
15 Elle oublie que le pied peut les fouler, la bête des champs les écraser.
१५आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
16 Elle est dure pour ses petits, comme s'ils n'étaient pas siens; que son travail soit vain, elle ne s'en inquiète pas.
१६ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत: ची नाहीतच असे ती वागते. तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु: ख तिला नसते.
17 Car Dieu lui a refusé la sagesse, et ne lui a pas départi l'intelligence.
१७कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.
18 Mais quand elle se bat les flancs et prend son essor, elle se rit du cheval et du cavalier.
१८परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
19 Est-ce toi qui donnes au cheval la vigueur, qui revêts son cou d'une crinière flottante,
१९तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का? तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
20 qui le fais bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur.
२०तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का? तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.
21 Il creuse du pied la terre, il est fier de sa force, il s'élance au-devant du combat.
२१तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो. तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
22 Il se rit de la peur; rien ne l'effraie; il ne recule pas devant l'épée.
२२तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
23 Sur lui résonne le carquois, la lance étincelante et le javelot.
२३सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
24 Il frémit, il s'agite, il dévore le sol; il ne se contient plus quand la trompette sonne.
२४तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.
25 Au bruit de la trompette, il dit: « Allons! » De loin il flaire la bataille, la voix tonnante des chefs et les cris des guerriers.
२५रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो. त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो. सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.
26 Est-ce par ta sagesse que l'épervier prend son vol et déploie ses ailes vers le midi?
२६तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?
27 Est-ce à ton ordre que l'aigle s'élève, et fait son nid sur les hauteurs?
२७आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का? तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
28 Il habite les rochers, il fixe sa demeure dans les dents de la pierre, sur les sommets.
२८तो उंच सुळक्यावर राहतो तीच त्याची तटबंदी आहे
29 De là, il guette sa proie, son regard perce au loin.
२९त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो. गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
30 Ses petits s'abreuvent de sang; partout où il y a des cadavres, on le trouve.
३०जेथे लोक मरण पावलेले असतात तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”
