Job 27

1 Job reprit son discours et dit:

ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

2 Par le Dieu vivant qui me refuse justice, par le Tout-Puissant qui remplit mon âme d’amertume:

به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

3 aussi longtemps que j’aurai la respiration, que le souffle de Dieu sera dans mes narines,

که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

4 mes lèvres ne prononceront rien d’inique, ma langue ne proférera pas le mensonge.

حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

5 Loin de moi la pensée de vous donner raison! Jusqu’à ce que j’expire, je défendrai mon innocence.

من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

6 J’ai entrepris ma justification, je ne l’abandonnerai pas; mon cœur ne condamne aucun de mes jours.

بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

7 Que mon ennemi soit traité comme le méchant! Que mon adversaire ait le sort de l’impie!

دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

8 Quel sera l’espoir de l’impie quand Dieu le retranchera, quand il retirera son âme?

آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

9 Est-ce que Dieu écoutera ses cris, au jour où l’angoisse viendra sur lui?

هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

10 Trouve-t-il ses délices dans le Tout-Puissant? Adresse-t-il en tout temps ses prières à Dieu?

زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

11 Je vous enseignerai la conduite de Dieu, et je ne vous cacherai pas les desseins du Tout-Puissant.

من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

12 Voici que vous-mêmes, vous avez tous vu; pourquoi donc discourez-vous en vain?

اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

13 Voici la part que Dieu réserve au méchant, l’héritage que les violents reçoivent du Tout-Puissant.

این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

14 S’il a des fils en grand nombre, c’est pour le glaive; ses rejetons ne seront pas rassasiés de pain.

هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

15 Ses survivants seront ensevelis dans la mort, leurs veuves ne les pleureront pas.

آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

16 S’il amasse l’argent comme la poussière, s’il entasse les vêtements comme la boue,

هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

17 c’est lui qui entasse, mais c’est le juste qui les porte, c’est le juste qui hérite de ton argent.

ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

18 Sa maison est comme celle que bâtit la teigne, comme la hutte que se construit le gardien des vignes.

خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

19 Le riche se couche, c’est pour la dernière fois; il ouvre les yeux, il n’est plus.

او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

20 Les terreurs fondent sur lui comme des eaux, un tourbillon l’enlève au milieu de la nuit.

ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

21 Le vent d’orient l’emporte, et il disparaît; il l’arrache violemment de sa demeure.

باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

22 Dieu lance sur lui ses traits sans pitié, il fuit éperdu loin de sa main;

و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

23 on bat des mains à son sujet, de sa demeure on siffle sur lui.

مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.