Job 26
1 Alors Job prit la parole et dit:
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 Comme tu sais venir en aide à la faiblesse, prêter secours au bras sans force!
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 Comme tu conseilles bien l'ignorant! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 A qui adresses-tu des paroles? Et de qui est l'esprit qui sort de ta bouche?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 Devant Dieu, les ombres tremblent sous les eaux et leurs habitants.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)
7 Il étend le septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 Il renferme les eaux dans ses nuages, et les nues ne se déchirent pas sous leur poids.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 Il voile la face de son trône, il étend sur lui ses nuées.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 Il a tracé un cercle à la surface des eaux, au point de division de la lumière et des ténèbres.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 Les colonnes du ciel s'ébranlent, et s'épouvantent à sa menace.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 Par sa puissance il soulève la mer, par sa sagesse il brise l'orgueil.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 Par son souffle le ciel devient serein, sa main a formé le serpent fuyard.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 Tels sont les bords de ses voies, le léger murmure que nous en percevons; mais le tonnerre de sa puissance, qui pourra l'entendre?
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
