Job 26
1 Alors Job prit la parole et dit:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Comme tu sais venir en aide à la faiblesse, prêter secours au bras sans force!
| چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! |
3 Comme tu conseilles bien l’ignorant! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
| چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید! |
4 À qui adresses-tu des paroles? Et de qui est l’esprit qui sort de ta bouche?
| چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ |
5 Devant Dieu, les ombres tremblent sous les eaux et leurs habitants.
| ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. |
| هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol h7585) |
7 Il étend le septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.
| خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد. |
8 Il renferme les eaux dans ses nuages, et les nues ne se déchirent pas sous leur poids.
| او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند. |
9 Il voile la face de son trône, il étend sur lui ses nuées.
| خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند. |
10 Il a tracé un cercle à la surface des eaux, au point de division de la lumière et des ténèbres.
| او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. |
11 Les colonnes du ciel s’ébranlent, et s’épouvantent à sa menace.
| ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند. |
12 Par sa puissance il soulève la mer, par sa sagesse il brise l’orgueil.
| او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند. |
13 Par son souffle le ciel devient serein, sa main a formé le serpent fuyard.
| دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند. |
14 Tels sont les bords de ses voies, le léger murmure que nous en percevons; mais le tonnerre de sa puissance, qui pourra l’entendre?
| اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟ |
