Job 26
1 Alors Job prit la parole et dit:
Ijob respondis kaj diris:
2 Comme tu sais venir en aide à la faiblesse, prêter secours au bras sans force!
Kiel vi helpas al tiu, kiu ne havas forton! Kiel vi subtenas tiun, kies brako estas senforta!
3 Comme tu conseilles bien l’ignorant! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
Kian konsilon vi donas al tiu, kiu ne havas saĝon, Kaj kiel grandan prudenton vi montras!
4 À qui adresses-tu des paroles? Et de qui est l’esprit qui sort de ta bouche?
Al kiu vi parolas vortojn? Kaj kies spirito eliras el vi?
5 Devant Dieu, les ombres tremblent sous les eaux et leurs habitants.
La mortintoj tremas sub la akvo, Kaj ankaŭ tiuj, kiuj vivas en ĝi.
Ŝeol estas malkovrita antaŭ Li, Kaj la abismo ne havas kovron. (Sheol h7585)
7 Il étend le septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.
Li etendis la nordon super la malpleno, Li pendigis la teron sur nenio.
8 Il renferme les eaux dans ses nuages, et les nues ne se déchirent pas sous leur poids.
Li ligas la akvon en Siaj nuboj, Kaj nubo ne krevas sub tio.
9 Il voile la face de son trône, il étend sur lui ses nuées.
Li kovras la tronon Kaj etendas ĉirkaŭ ĝi Sian nubon.
10 Il a tracé un cercle à la surface des eaux, au point de division de la lumière et des ténèbres.
Li faris limon sur la akvo, Ĝis la loko, kie finiĝas la lumo kaj la mallumo.
11 Les colonnes du ciel s’ébranlent, et s’épouvantent à sa menace.
La kolonoj de la ĉielo ŝanceliĝas Kaj tremas de Lia krio.
12 Par sa puissance il soulève la mer, par sa sagesse il brise l’orgueil.
Per Sia forto Li kvietigas la maron, Kaj per Sia saĝo Li frakasas Rahabon.
13 Par son souffle le ciel devient serein, sa main a formé le serpent fuyard.
Per Lia spirito belegiĝis la ĉielo; Lia mano trapikas la tordiĝantan serpenton.
14 Tels sont les bords de ses voies, le léger murmure que nous en percevons; mais le tonnerre de sa puissance, qui pourra l’entendre?
Jen tio estas parto de Liaj vojoj; Kaj nur iometon ni aŭdis pri Li. Kiu povas kompreni la tondron de Lia potenco?
