Job 19

1 Alors Job prit la parole et dit:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 Jusques à quand affligerez-vous mon âme, et m’accablerez-vous de vos discours?

تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

3 Voilà dix fois que vous m’insultez, que vous m’outragez sans pudeur.

پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.

4 Quand même j’aurais failli, c’est avec moi que demeure ma faute.

اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟

5 Mais vous, qui vous élevez contre moi, qui invoquez mon opprobre pour me convaincre,

شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،

6 sachez enfin que c’est Dieu qui m’opprime, et qui m’enveloppe de son filet.

در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.

7 Voici que je crie à la violence, et nul ne me répond! J’en appelle, et point de justice!

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.

8 Il m’a barré le chemin, et je ne puis passer: il a répandu les ténèbres sur mes sentiers.

خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.

9 Il m’a dépouillé de ma gloire, il a enlevé la couronne de ma tête.

او عزت و فخر را از من گرفته

10 Il m’a sapé tout à l’entour, et je tombe; il a déraciné, comme un arbre, mon espérance.

و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

11 Sa colère s’est allumée contre moi; il m’a traité comme ses ennemis.

خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.

12 Ses bataillons sont venus ensemble, ils se sont frayés un chemin jusqu’à moi, ils font le siège de ma tente.

لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.

13 Il a éloigné de moi mes frères; mes amis se sont détournés de moi.

برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.

14 Mes proches m’ont abandonné, mes intimes m’ont oublié.

بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.

15 Les hôtes de ma maison et mes servantes me traitent comme un étranger; je suis un inconnu à leurs yeux.

اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.

16 J’appelle mon serviteur, et il ne me répond pas; je suis réduit à le supplier de ma bouche.

خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.

17 Ma femme a horreur de mon haleine, je demande grâce aux fils de mon sein.

نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.

18 Les enfants eux-mêmes me méprisent; si je me lève, ils me raillent.

بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.

19 Tous ceux qui étaient mes confidents m’ont en horreur, ceux que j’aimais se tournent contre moi.

حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.

20 Mes os sont attachés à ma peau et à ma chair, je me suis échappé avec la peau de mes dents.

از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.

21 Ayez pitié, ayez pitié de moi, vous du moins, mes amis, car la main de Dieu m’a frappé!

آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.

22 Pourquoi me poursuivez-vous, comme Dieu me poursuit? Pourquoi êtes-vous insatiables de ma chair?

چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟

23 Oh! Qui me donnera que mes paroles soient écrites! Qui me donnera qu’elles soient consignées dans un livre,

ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.

24 qu’avec un burin de fer et du plomb, elles soient pour toujours gravées dans le roc!

25 Je sais que mon vengeur est vivant, et qu’il se lèvera le dernier sur la poussière.

اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛

26 Alors de ce squelette, revêtu de sa peau, de ma chair je verrai Dieu.

و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!

27 Moi-même je le verrai; mes yeux le verront, et non un autre; mes reins se consument d’attente au-dedans de moi.

من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!

28 Vous direz alors: « Pourquoi le poursuivions-nous? » et la justice de ma cause sera reconnue.

چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟

29 Ce jour-là, craignez pour vous le glaive: terribles sont les vengeances du glaive! Et vous saurez qu’il y a une justice.

از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.