Isaïe 2

1 La parole qu'Isaïe, fils d'Amos, a vue touchant Juda et Jérusalem.

Ο λόγος, ο γενόμενος δι' οράματος εις τον Ησαΐαν τον υιόν του Αμώς, περί του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ.

2 Il arrivera, à la fin des jours, que la Montagne de la maison de Yahweh sera établie au sommet des montagnes et élevée au-dessus des collines. Et vers elle toutes les nations afflueront,

Εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό,

3 et des nations nombreuses viendront et diront: " Venez et montons à la montagne de Yahweh, à la maison du Dieu de Jacob; il nous instruira de ses voies, et nous marcherons dans ses sentiers. " Car de Sion sortira la loi, et de Jérusalem la parole de Yahweh.

και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ.

4 Il sera l'arbitre des peuples et le juge de nations nombreuses. Ils forgeront leurs épées en socs de charrue; et leurs lances en faucilles. Une nation ne lèvera plus l'épée contre l'autre, et l'on n'apprendra plus la guerre.

Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.

5 Maison de Jacob, venez, et marchons à la lumière de Yahweh.

Οίκος Ιακώβ, έλθετε και ας περιπατήσωμεν εν τω φωτί του Κυρίου.

6 Car vous avez abandonné votre peuple, la maison de Jacob, parce qu'ils ont comblé la mesure depuis longtemps, qu'ils pratiquent la magie comme les Philistins, et qu'ils donnent la main aux fils de l'étranger.

Βεβαίως συ εγκατέλιπες τον λαόν σου, τον οίκον Ιακώβ, διότι ενεπλήσθησαν της ανατολής και έγειναν μάντεις ως οι Φιλισταίοι, και συνηνώθησαν μετά των τέκνων των αλλοφύλων.

7 Leur pays est rempli d'argent et d'or, et leurs trésors sont sans fin; leur pays est rempli de chevaux, et leurs chars sont sans nombre.

Και η γη αυτών ενεπλήσθη αργυρίου και χρυσίου, και δεν είναι τέλος των θησαυρών αυτών ενεπλήσθη η γη αυτών και ίππων, και δεν είναι τέλος των αμαξών αυτών.

8 Leur pays est rempli d'idoles; ils se prosternent devant l'ouvrage de leurs mains, devant ce que leurs doigts ont fabriqué.

Και η γη αυτών ενεπλήσθη από ειδώλων ελάτρευσαν το ποίημα των χειρών αυτών, εκείνο το οποίον οι δάκτυλοι αυτών έκαμον

9 C'est pourquoi le mortel sera humilié et l'homme sera abaissé: non, vous ne leur pardonnerez point!

και ο κοινός άνθρωπος υπέκυψε και ο μεγάλος εταπεινώθη και δεν θέλεις συγχωρήσει αυτούς.

10 Entre dans le rocher, cache-toi dans la poussière, devant la terreur de Yahweh et l'éclat de sa majesté.

Είσελθε εις τον βράχον και κρύφθητι εις το χώμα, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού.

11 Les yeux hautains du mortel seront abaissés, et l'orgueil de l'homme sera humilié, et Yahweh sera exalté, lui seul, en ce jour-là.

Οι υπερήφανοι οφθαλμοί του ανθρώπου θέλουσι ταπεινωθή, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει υποκύψει· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.

12 Car Yahweh des armées aura un jour contre tout orgueil et toute hauteur, et contre tout ce qui s'élève, pour l'abaisser;

Διότι ημέρα Κυρίου των δυνάμεων θέλει επέλθει επί πάντα αλαζόνα και υπερήφανον και επί πάντα υψωμένον και θέλει ταπεινωθή

13 contre tous les cèdres du Liban, hauts et élevés, et contre tous les chênes de Basan;

και επί πάσας τας κέδρους του Λιβάνου τας υψηλάς και επηρμένας και επί πάσας τας δρυς της Βασάν,

14 contre toutes les hautes montagnes, et contre toutes les collines élevées;

και επί πάντα τα υψηλά όρη και επί πάντα τα υψωμένα βουνά,

15 contre toute tour superbe, et contre toute forte muraille;

και επί πάντα πύργον υψηλόν και επί παν τείχος περιπεφραγμένον,

16 contre tous les vaisseaux de Tarsis, et contre tout ce qui charme les yeux.

και επί πάντα τα πλοία της Θαρσείς και επί πάντα τα ηδονικά θεάματα.

17 L'arrogance du mortel sera humiliée, et l'orgueil de l'homme sera abaissé, et Yahweh sera élevé, lui seul, en ce jour-là.

Και το ύψος του ανθρώπου θέλει υποκύψει, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει ταπεινωθή· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.

18 Et toutes les idoles disparaîtront.

Και τα είδωλα θέλουσιν ολοκλήρως καταστραφή.

19 Et ils entreront dans les cavernes des rochers, et dans les antres de la terre, devant la terreur de Yahweh, et l'éclat de sa majesté, quand il se lèvera pour épouvanter la terre.

Και αυτοί θέλουσιν εισέλθει εις τα σπήλαια των βράχων και εις τας τρύπας της γης, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.

20 En ce jour-là l'homme jettera ses idoles d'argent et ses idoles d'or, qu'il s'était faites pour les adorer, aux rats et aux chauves-souris,

Εν εκείνη τη ημέρα θέλει ρίψει ο άνθρωπος εις τους ασπάλακας και εις τας νυκτερίδας τα αργυρά αυτού είδωλα και τα χρυσά αυτού είδωλα, τα οποία έκαμεν εις εαυτόν διά να προσκυνή·

21 pour s'enfuir dans les trous de la pierre et dans les fentes des rochers, devant la terreur de Yahweh, et l'éclat de sa majesté, quand il se lèvera pour épouvanter la terre.

διά να εισέλθωσιν εις τας σχισμάς των βράχων και εις τα σπήλαια των πετρών, διά τον φόβον του Κυρίου και διά την δόξαν της μεγαλειότητος αυτού, όταν εγερθή διά να κλονίση την γην.

22 Cessez donc de vous confier en l'homme, dans les narines duquel il n'y a qu'un souffle; car quelle estime en avoir?

Παραιτήθητε από ανθρώπου, του οποίου η πνοή είναι εις τους μυκτήρας αυτού διότι εις τι είναι άξιος λόγου;