Cantiques 1
1 Cantique des Cantiques, de Salomon.
Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.
2 Qu’il me baise des baisers de sa bouche! Car ton amour est meilleur que le vin;
Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.
3 tes parfums ont une odeur suave, ton nom est une huile épandue; c’est pourquoi les jeunes filles t’aiment.
Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.
4 Entraîne-moi après toi; courons! Le roi m’a fait entrer dans ses appartements; nous tressaillirons, nous nous réjouirons en toi: nous célébrerons ton amour plus que le vin. Qu’on a raison de t’aimer! L’ÉPOUSE.
Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.
5 Je suis noire, mais belle, filles de Jérusalem, comme les tentes de Cédar, comme les pavillons de Salomon.
Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.
6 Ne prenez pas garde à mon teint noir, c’est le soleil qui m’a brûlée; les fils de ma mère se sont irrités contre moi; ils m’ont mise à garder des vignes; ma vigne, à moi, je ne l’ai pas gardée.
Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce. Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.
7 Dis-moi, ô toi que mon cœur aime, où tu mènes paître tes brebis, où tu les fais reposer à midi, pour que je ne sois pas comme une égarée, autour des troupeaux de tes compagnons. LE CHŒUR.
Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?
8 Si tu ne le sais pas, ô la plus belle des femmes, sors sur les traces de ton troupeau, et mène paître tes chevreaux près des huttes des bergers. L’ÉPOUX.
Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.
9 A ma cavale, quand elle est attelée aux chars de Pharaon, je te compare, ô mon amie.
Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.
10 Tes joues sont belles au milieu des colliers, ton cou est beau au milieu des rangées de perles.
Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.
11 Nous te ferons des colliers d’or, pointillés d’argent. L’ÉPOUSE.
Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.
12 Tandis que le roi était à son divan, mon nard a donné son parfum.
Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.
13 Mon bien-aimé est pour moi un sachet de myrrhe, qui repose entre mes seins.
Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.
14 Mon bien-aimé est pour moi une grappe de cypre, dans les vignes d’Engaddi. L’ÉPOUX.
Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.
15 Oui, tu es belle, mon amie; oui, tu es belle! Tes yeux sont des yeux de colombe. L’ÉPOUSE.
O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.
16 Oui, tu es beau, mon bien-aimé; oui, tu es charmant! Notre lit est un lit de verdure. L’ÉPOUX.
O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.
17 Les poutres de nos maisons sont des cèdres, nos lambris sont des cyprès.
Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.
