Romains 13
1 Que toute âme soit soumise aux autorités supérieures; car il n’y a pas d’autorité qui ne vienne de Dieu, et celles qui existent ont été instituées par lui.
យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកជនះ ឝាសនបទស្យ និឃ្នោ ភវតុ យតោ យានិ ឝាសនបទានិ សន្តិ តានិ សវ៌្វាណីឝ្វរេណ ស្ថាបិតានិ; ឦឝ្វរំ វិនា បទស្ថាបនំ ន ភវតិ។
2 C’est pourquoi celui qui résiste à l’autorité, résiste à l’ordre que Dieu a établi et ceux qui résistent, attireront sur eux-mêmes une condamnation.
ឥតិ ហេតោះ ឝាសនបទស្យ យត៑ ប្រាតិកូល្យំ តទ៑ ឦឝ្វរីយនិរូបណស្យ ប្រាតិកូល្យមេវ; អបរំ យេ ប្រាតិកូល្យម៑ អាចរន្តិ តេ ស្វេឞាំ សមុចិតំ ទណ្ឌំ ស្វយមេវ ឃដយន្តេ។
3 Car les magistrats ne sont pas à redouter pour les bonnes actions, mais pour les mauvaises. Veux-tu ne pas craindre l’autorité? Fais le bien, et tu auras son approbation;
ឝាស្តា សទាចារិណាំ ភយប្រទោ នហិ ទុរាចារិណាមេវ ភយប្រទោ ភវតិ; ត្វំ កិំ តស្មាន៑ និព៌្ហយោ ភវិតុម៑ ឥច្ឆសិ? តហ៌ិ សត្កម៌្មាចរ, តស្មាទ៑ យឝោ លប្ស្យសេ,
4 car le prince est pour toi ministre de Dieu pour le bien. Mais si tu fais le mal, crains; car ce n’est pas en vain qu’il porte l’épée, étant ministre de Dieu pour tirer vengeance de celui qui fait le mal, et le punir.
យតស្តវ សទាចរណាយ ស ឦឝ្វរស្យ ភ្ឫត្យោៜស្តិ។ កិន្តុ យទិ កុកម៌្មាចរសិ តហ៌ិ ត្វំ ឝង្កស្វ យតះ ស និរត៌្ហកំ ខង្គំ ន ធារយតិ; កុកម៌្មាចារិណំ សមុចិតំ ទណ្ឌយិតុម៑ ស ឦឝ្វរស្យ ទណ្ឌទភ្ឫត្យ ឯវ។
5 Il est nécessaire d’être soumis, non seulement par crainte du châtiment, mais aussi par motif de conscience.
អតឯវ កេវលទណ្ឌភយាន្នហិ កិន្តុ សទសទ្ពោធាទបិ តស្យ វឝ្យេន ភវិតវ្យំ។
6 C’est aussi pour cette raison que vous payez les impôts; car les magistrats sont des ministres de Dieu, entièrement appliqués à cette fonction.
ឯតស្មាទ៑ យុឞ្មាកំ រាជករទានមប្យុចិតំ យស្មាទ៑ យេ ករំ គ្ឫហ្លន្តិ ត ឦឝ្វរស្យ កិង្ករា ភូត្វា សតតម៑ ឯតស្មិន៑ កម៌្មណិ និវិឞ្ដាស្តិឞ្ឋន្តិ។
7 Rendez [donc] à tous ce qui leur est dû: à qui l’impôt, l’impôt; à qui le tribut, le tribut; à qui la crainte, la crainte; à qui l’honneur, l’honneur.
អស្មាត៑ ករគ្រាហិណេ ករំ ទត្ត, តថា ឝុល្កគ្រាហិណេ ឝុល្កំ ទត្ត, អបរំ យស្មាទ៑ ភេតវ្យំ តស្មាទ៑ ពិភីត, យឝ្ច សមាទរណីយស្តំ សមាទ្រិយធ្វម៑; ឥត្ថំ យស្យ យត៑ ប្រាប្យំ តត៑ តស្មៃ ទត្ត។
8 Ne soyez en dette avec personne, si ce n’est de l’amour mutuel; car celui qui aime son prochain a accompli la loi.
យុឞ្មាកំ បរស្បរំ ប្រេម វិនា ៜន្យត៑ កិមបិ ទេយម៑ ឫណំ ន ភវតុ, យតោ យះ បរស្មិន៑ ប្រេម ករោតិ តេន វ្យវស្ថា សិធ្យតិ។
9 En effet, ces commandements: « Tu ne commettras pas d’adultère; tu ne tueras pas; tu ne déroberas pas; [tu ne diras pas de faux témoignage]; tu ne convoiteras pas, » et ceux qu’on pourrait citer encore, se résument dans cette parole: « Tu aimeras ton prochain comme toi-même. »
វស្តុតះ បរទារាន៑ មា គច្ឆ, នរហត្យាំ មា កាឞ៌ីះ, ចៃយ៌្យំ មា កាឞ៌ីះ, មិថ្យាសាក្ឞ្យំ មា ទេហិ, លោភំ មា កាឞ៌ីះ, ឯតាះ សវ៌្វា អាជ្ញា ឯតាភ្យោ ភិន្នា យា កាចិទ៑ អាជ្ញាស្តិ សាបិ ស្វសមីបវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេម កុវ៌្វិត្យនេន វចនេន វេទិតា។
10 L’amour ne fait pas de mal au prochain; l’amour est donc la plénitude de la loi.
យតះ ប្រេម សមីបវាសិនោៜឝុភំ ន ជនយតិ តស្មាត៑ ប្រេម្នា សវ៌្វា វ្យវស្ថា បាល្យតេ។
11 Cela importe d’autant plus, que vous savez en quel temps nous sommes: c’est l’heure de nous réveiller enfin du sommeil; car maintenant le salut est plus près de nous que lorsque nous avons embrassé la foi.
ប្រត្យយីភវនកាលេៜស្មាកំ បរិត្រាណស្យ សាមីប្យាទ៑ ឥទានីំ តស្យ សាមីប្យម៑ អវ្យវហិតំ; អតះ សមយំ វិវិច្យាស្មាភិះ សាម្ប្រតម៑ អវឝ្យមេវ និទ្រាតោ ជាគត៌្តវ្យំ។
12 La nuit est avancée, et le jour approche. Dépouillons-nous donc des œuvres des ténèbres et revêtons les armes de la lumière.
ពហុតរា យាមិនី គតា ប្រភាតំ សន្និធិំ ប្រាប្តំ តស្មាត៑ តាមសីយាះ ក្រិយាះ បរិត្យជ្យាស្មាភិ រ្វាសរីយា សជ្ជា បរិធាតវ្យា។
13 Marchons honnêtement, comme en plein jour, ne [nous] [laissant] pas [aller] aux excès de la table et du vin, à la luxure et à l’impudicité, aux querelles et aux jalousies.
អតោ ហេតោ រ្វយំ ទិវា វិហិតំ សទាចរណម៑ អាចរិឞ្យាមះ។ រង្គរសោ មត្តត្វំ លម្បដត្វំ កាមុកត្វំ វិវាទ ឦឞ៌្យា ចៃតានិ បរិត្យក្ឞ្យាមះ។
14 Mais revêtez-vous du Seigneur Jésus-Christ, et ne prenez pas soin de la chair, de manière à en exciter les convoitises.
យូយំ ប្រភុយីឝុខ្រីឞ្ដរូបំ បរិច្ឆទំ បរិធទ្ធ្វំ សុខាភិលាឞបូរណាយ ឝារីរិកាចរណំ មាចរត។
