< Romains 10 >
1 Frères, le vœu de mon cœur et ma prière à Dieu pour eux, c’est qu’ils soient sauvés.
ഹേ ഭ്രാതര ഇസ്രായേലീയലോകാ യത് പരിത്രാണം പ്രാപ്നുവന്തി തദഹം മനസാഭിലഷൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയേ|
2 Car je leur rends le témoignage qu’ils ont du zèle pour Dieu, mais c’est un zèle mal éclairé.
യത ഈശ്വരേ തേഷാം ചേഷ്ടാ വിദ്യത ഇത്യത്രാഹം സാക്ഷ്യസ്മി; കിന്തു തേഷാം സാ ചേഷ്ടാ സജ്ഞാനാ നഹി,
3 Ne connaissant pas la justice de Dieu, et cherchant à établir leur propre justice, ils ne se sont pas soumis à la justice de Dieu.
യതസ്ത ഈശ്വരദത്തം പുണ്യമ് അവിജ്ഞായ സ്വകൃതപുണ്യം സ്ഥാപയിതുമ് ചേഷ്ടമാനാ ഈശ്വരദത്തസ്യ പുണ്യസ്യ നിഘ്നത്വം ന സ്വീകുർവ്വന്തി|
4 C’est qu’en effet la fin de la Loi c’est le Christ, pour la justification de tout homme qui croit.
ഖ്രീഷ്ട ഏകൈകവിശ്വാസിജനായ പുണ്യം ദാതും വ്യവസ്ഥായാഃ ഫലസ്വരൂപോ ഭവതി|
5 En effet, Moïse dit de la justice qui vient de la Loi: « L’homme qui mettra ces choses en pratique vivra par elles. »
വ്യവസ്ഥാപാലനേന യത് പുണ്യം തത് മൂസാ വർണയാമാസ, യഥാ, യോ ജനസ്താം പാലയിഷ്യതി സ തദ്ദ്വാരാ ജീവിഷ്യതി|
6 Mais voici comment parle la justice qui vient de la foi: « Ne dis pas dans ton cœur: Qui montera au Ciel » Ce qui signifie en faire descendre le Christ;
കിന്തു പ്രത്യയേന യത് പുണ്യം തദ് ഏതാദൃശം വാക്യം വദതി, കഃ സ്വർഗമ് ആരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടമ് അവരോഹയിഷ്യതി?
7 ou: « Qui descendra dans l’abîme? » Ce qui signifie faire remonter le Christ d’entre les morts. (Abyssos )
കോ വാ പ്രേതലോകമ് അവരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടം മൃതഗണമധ്യാദ് ആനേഷ്യതീതി വാക് മനസി ത്വയാ ന ഗദിതവ്യാ| (Abyssos )
8 Que dit-elle donc? « Près de toi est la parole, dans ta bouche et dans ton cœur. » C’est la parole de la foi que nous prêchons.
തർഹി കിം ബ്രവീതി? തദ് വാക്യം തവ സമീപസ്ഥമ് അർഥാത് തവ വദനേ മനസി ചാസ്തേ, തച്ച വാക്യമ് അസ്മാഭിഃ പ്രചാര്യ്യമാണം വിശ്വാസസ്യ വാക്യമേവ|
9 Si tu confesses de ta bouche Jésus comme Seigneur, et si tu crois dans ton cœur que Dieu l’a ressuscité des morts tu seras sauvé.
വസ്തുതഃ പ്രഭും യീശും യദി വദനേന സ്വീകരോഷി, തഥേശ്വരസ്തം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപയദ് ഇതി യദ്യന്തഃകരണേന വിശ്വസിഷി തർഹി പരിത്രാണം ലപ്സ്യസേ|
10 Car c’est en croyant de cœur qu’on parvient à la justice, et c’est en confessant de bouche qu’on parvient au salut,
യസ്മാത് പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥമ് അന്തഃകരണേന വിശ്വസിതവ്യം പരിത്രാണാർഥഞ്ച വദനേന സ്വീകർത്തവ്യം|
11 selon ce que dit l’Ecriture: « Quiconque croit en lui ne sera pas confondu. »
ശാസ്ത്രേ യാദൃശം ലിഖതി വിശ്വസിഷ്യതി യസ്തത്ര സ ജനോ ന ത്രപിഷ്യതേ|
12 Il n’y a pas de différence entre le Juif et le Gentil, parce que le même Christ est le Seigneur de tous, étant riche envers tous ceux qui l’invoquent.
ഇത്യത്ര യിഹൂദിനി തദന്യലോകേ ച കോപി വിശേഷോ നാസ്തി യസ്മാദ് യഃ സർവ്വേഷാമ് അദ്വിതീയഃ പ്രഭുഃ സ നിജയാചകാന സർവ്വാൻ പ്രതി വദാന്യോ ഭവതി|
13 Car « quiconque invoquera le nom du Seigneur sera sauvé. »
യതഃ, യഃ കശ്ചിത് പരമേശസ്യ നാമ്നാ ഹി പ്രാർഥയിഷ്യതേ| സ ഏവ മനുജോ നൂനം പരിത്രാതോ ഭവിഷ്യതി|
14 Comment donc invoquera-t-on celui en qui on n’a pas encore cru? Et comment croira-t-on en celui dont on n’a pas entendu parler? Et comment en entendra-t-on parler s’il n’y a pas de prédicateur?
യം യേ ജനാ ന പ്രത്യായൻ തേ തമുദ്ദിശ്യ കഥം പ്രാർഥയിഷ്യന്തേ? യേ വാ യസ്യാഖ്യാനം കദാപി ന ശ്രുതവന്തസ്തേ തം കഥം പ്രത്യേഷ്യന്തി? അപരം യദി പ്രചാരയിതാരോ ന തിഷ്ഠന്തി തദാ കഥം തേ ശ്രോഷ്യന്തി?
15 Et comment seront-ils prédicateurs, s’ils ne sont pas envoyés? selon qu’il est écrit: « Qu’ils sont beaux les pieds de ceux qui annoncent le bonheur! »
യദി വാ പ്രേരിതാ ന ഭവന്തി തദാ കഥം പ്രചാരയിഷ്യന്തി? യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യഥാ, മാങ്ഗലികം സുസംവാദം ദദത്യാനീയ യേ നരാഃ| പ്രചാരയന്തി ശാന്തേശ്ച സുസംവാദം ജനാസ്തു യേ| തേഷാം ചരണപദ്മാനി കീദൃക് ശോഭാന്വിതാനി ഹി|
16 Mais tous n’ont pas obéi à l’Evangile; car Isaïe dit: « Seigneur, qui a cru à notre prédication? »
കിന്തു തേ സർവ്വേ തം സുസംവാദം ന ഗൃഹീതവന്തഃ| യിശായിയോ യഥാ ലിഖിതവാൻ| അസ്മത്പ്രചാരിതേ വാക്യേ വിശ്വാസമകരോദ്ധി കഃ|
17 Ainsi la foi vient de la prédication entendue, et la prédication se fait par la parole de Dieu.
അതഏവ ശ്രവണാദ് വിശ്വാസ ഐശ്വരവാക്യപ്രചാരാത് ശ്രവണഞ്ച ഭവതി|
18 Mais je demande: n’ont-ils pas entendu? Au contraire: « Leur voix est allée par toute la terre, et leurs paroles jusqu’aux extrémités du monde. »
തർഹ്യഹം ബ്രവീമി തൈഃ കിം നാശ്രാവി? അവശ്യമ് അശ്രാവി, യസ്മാത് തേഷാം ശബ്ദോ മഹീം വ്യാപ്നോദ് വാക്യഞ്ച നിഖിലം ജഗത്|
19 Je demande encore: Israël n’en a-t-il pas eu connaissance? Moïse le premier a dit: « J’exciterai votre jalousie contre une nation qui n’en est pas une; j’exciterai votre colère contre une nation sans intelligence. »
അപരമപി വദാമി, ഇസ്രായേലീയലോകാഃ കിമ് ഏതാം കഥാം ന ബുധ്യന്തേ? പ്രഥമതോ മൂസാ ഇദം വാക്യം പ്രോവാച, അഹമുത്താപയിഷ്യേ താൻ അഗണ്യമാനവൈരപി| ക്ലേക്ഷ്യാമി ജാതിമ് ഏതാഞ്ച പ്രോന്മത്തഭിന്നജാതിഭിഃ|
20 Et Isaïe pousse la hardiesse jusqu’à dire: « J’ai été trouvé par ceux qui ne me cherchaient pas, je me suis manifesté à ceux qui ne me demandaient pas. »
അപരഞ്ച യിശായിയോഽതിശയാക്ഷോഭേണ കഥയാമാസ, യഥാ, അധി മാം യൈസ്തു നാചേഷ്ടി സമ്പ്രാപ്തസ്തൈ ർജനൈരഹം| അധി മാം യൈ ർന സമ്പൃഷ്ടം വിജ്ഞാതസ്തൈ ർജനൈരഹം||
21 Mais au sujet d’Israël il dit: « J’ai tendu mes mains tout le jour vers un peuple incroyant et rebelle. »
കിന്ത്വിസ്രായേലീയലോകാൻ അധി കഥയാഞ്ചകാര, യൈരാജ്ഞാലങ്ഘിഭി ർലോകൈ ർവിരുദ്ധം വാക്യമുച്യതേ| താൻ പ്രത്യേവ ദിനം കൃത്സ്നം ഹസ്തൗ വിസ്താരയാമ്യഹം||