Apocalypse 10

1 Puis je vis un autre ange puissant qui descendait du ciel, enveloppé d’un nuage, et l’arc-en-ciel au-dessus de la tête; son visage était comme le soleil, et ses pieds comme des colonnes de feu.

អនន្តរំ ស្វគ៌ាទ៑ អវរោហន៑ អបរ ឯកោ មហាពលោ ទូតោ មយា ទ្ឫឞ្ដះ, ស បរិហិតមេឃស្តស្យ ឝិរឝ្ច មេឃធនុឞា ភូឞិតំ មុខមណ្ឌលញ្ច សូយ៌្យតុល្យំ ចរណៅ ច វហ្និស្តម្ភសមៅ។

2 Il tenait à la main un petit livre ouvert; et ayant posé le pied droit sur la mer et le pied gauche sur la terre,

ស ស្វករេណ វិស្តីណ៌មេកំ ក្ឞូទ្រគ្រន្ថំ ធារយតិ, ទក្ឞិណចរណេន សមុទ្រេ វាមចរណេន ច ស្ថលេ តិឞ្ឋតិ។

3 il cria d’une voix forte, comme rugit un lion; et quand il eut poussé ce cri, les sept tonnerres firent entendre leurs voix.

ស សិំហគជ៌នវទ៑ ឧច្ចៃះស្វរេណ ន្យនទត៑ និនាទេ ក្ឫតេ សប្ត ស្តនិតានិ ស្វកីយាន៑ ស្វនាន៑ ប្រាកាឝយន៑។

4 Après que les sept tonnerres eurent parlé, je me disposais à écrire, mais j’entendis du ciel une voix qui disait: « Scelle ce qu’ont dit les sept tonnerres, ne l’écris point. »

តៃះ សប្ត ស្តនិតៃ រ្វាក្យេ កថិតេ ៜហំ តត៑ លេខិតុម៑ ឧទ្យត អាសំ កិន្តុ ស្វគ៌ាទ៑ វាគិយំ មយា ឝ្រុតា សប្ត ស្តនិតៃ រ្យទ៑ យទ៑ ឧក្តំ តត៑ មុទ្រយាង្កយ មា លិខ។

5 Alors l’ange que j’avais vu debout sur la mer et sur la terre, leva sa main droite vers le ciel,

អបរំ សមុទ្រមេទិន្យោស្តិឞ្ឋន៑ យោ ទូតោ មយា ទ្ឫឞ្ដះ ស គគនំ ប្រតិ ស្វទក្ឞិណករមុត្ថាប្យ

6 et jura par Celui qui vit aux siècles des siècles, qui a créé le ciel et les choses qui y sont, la terre et les choses qui y sont, la mer et les choses qui y sont, qu’il n’y aurait plus de temps, (aiōn g165)

អបរំ ស្វគ៌ាទ៑ យស្យ រវោ មយាឝ្រាវិ ស បុន រ្មាំ សម្ភាវ្យាវទត៑ ត្វំ គត្វា សមុទ្រមេទិន្យោស្តិឞ្ឋតោ ទូតស្យ ករាត៑ តំ វិស្តីណ៌ ក្ឞុទ្រគ្រន្ថំ គ្ឫហាណ, តេន មយា ទូតសមីបំ គត្វា កថិតំ គ្រន្ថោ ៜសៅ ទីយតាំ។ (aiōn g165)

7 mais qu’aux jours où le septième ange ferait entendre sa voix en sonnant de la trompette, le mystère de Dieu serait consommé, comme il l’a annoncé à ses serviteurs, les prophètes.

កិន្តុ តូរីំ វាទិឞ្យតះ សប្តមទូតស្យ តូរីវាទនសមយ ឦឝ្វរស្យ គុប្តា មន្ត្រណា តស្យ ទាសាន៑ ភវិឞ្យទ្វាទិនះ ប្រតិ តេន សុសំវាទេ យថា ប្រកាឝិតា តថៃវ សិទ្ធា ភវិឞ្យតិ។

8 Et la voix que j’avais entendue du ciel, me parla de nouveau et dit: « Va, prends le petit livre ouvert dans la main de l’ange qui se tient debout sur la mer et sur la terre. »

អបរំ ស្វគ៌ាទ៑ យស្យ រវោ មយាឝ្រាវិ ស បុន រ្មាំ សម្ភាឞ្យាវទត៑ ត្វំ គត្វា សមុទ្រមេទិន្យោស្តិឞ្ឋតោ ទូតស្យ ករាត៑ តំ វិស្តីណ៌ំ ក្ឞុទ្រគ្រន្ថំ គ្ឫហាណ,

9 Et j’allai vers l’ange, et je lui dis de me donner le petit livre. Il me dit: « Prends, et dévore-le; il sera amer à tes entrailles, mais dans ta bouche il sera doux comme du miel. »

តេន មយា ទូតសមីបំ គត្វា កថិតំ គ្រន្ថោ ៜសៅ ទីយតាំ។ ស មាម៑ អវទត៑ តំ គ្ឫហីត្វា គិល, តវោទរេ ស តិក្តរសោ ភវិឞ្យតិ កិន្តុ មុខេ មធុវត៑ ស្វាទុ រ្ភវិឞ្យតិ។

10 Je pris alors le petit livre de la main de l’ange et je le dévorai; et il était dans ma bouche doux comme du miel; mais quand je l’eus dévoré, il me causa de l’amertume dans les entrailles.

តេន មយា ទូតស្យ ករាទ៑ គ្រន្ថោ គ្ឫហីតោ គិលិតឝ្ច។ ស តុ មម មុខេ មធុវត៑ ស្វាទុរាសីត៑ កិន្ត្វទនាត៑ បរំ មមោទរស្តិក្តតាំ គតះ។

11 Puis on me dit: « Il faut encore que tu prophétises sur beaucoup de peuples, de nations, de langues et de rois. »

តតះ ស មាម៑ អវទត៑ ពហូន៑ ជាតិវំឝភាឞាវទិរាជាន៑ អធិ ត្វយា បុន រ្ភវិឞ្យទ្វាក្យំ វក្តវ្យំ។