Psaumes 90
1 Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous un refuge d’âge en âge.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Avant que les montagnes fussent nées, et que tu eusses enfanté la terre et le monde, de l’éternité à l’éternité tu es, ô Dieu!
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Tu réduis les mortels en poussière, et tu dis: « Retournez, fils de l’homme! »
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 Car mille ans sont, à tes yeux, comme le jour d’hier, quand il passe, et comme une veille de la nuit.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Tu les emportes, semblables à un songe; le matin, comme l’herbe, ils repoussent:
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 le matin, elle fleurit et pousse; le soir, elle se flétrit et se dessèche.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 Ainsi nous sommes consumés par ta colère, et ta fureur nous terrifie.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Tu mets devant toi nos iniquités, nos fautes cachées à la lumière de ta face.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 Tous nos jours disparaissent par ton courroux, nous voyons nos années s’évanouir comme un son léger.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 Nos jours s’élèvent à soixante-dix ans, et dans leur pleine mesure à quatre-vingts ans; et leur splendeur n’est que peine et misère, car ils passent vite, et nous nous envolons!
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Qui comprend la puissance de ta colère, et ton courroux, selon la crainte qui t’est due?
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 Enseigne-nous à bien compter nos jours. afin que nous acquérions un cœur sage.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Reviens, Yahweh; jusques à quand? Aie pitié de tes serviteurs.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Rassasie-nous le matin de ta bonté, et nous serons tous nos jours dans la joie et l’allégresse.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, autant d’années que nous avons connu le malheur.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Que ton œuvre se manifeste à tes serviteurs, ainsi que ta gloire, pour leurs enfants!
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 Que la faveur de Yahweh, notre Dieu, soit sur nous! Affermis pour nous l’ouvrage de nos mains; oui, affermis l’ouvrage de nos mains!
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
