Psaumes 81
1 Au maître de chant. Sur la Gitthienne. D’Asaph. Chantez avec allégresse en l’honneur de Dieu, notre force; poussez des cris de joie en l’honneur du Dieu de Jacob!
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Entonnez l’hymne, au son du tambourin, de la harpe harmonieuse et du luth!
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Sonnez de la trompette à la nouvelle lune, à la pleine lune, pour le jour de notre fête.
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 Car c’est un précepte pour Israël, une ordonnance du Dieu de Jacob.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 Il en fit une loi pour Joseph, quand il marcha contre le pays d’Égypte. J’entends une voix qui m’est inconnue:
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 « J’ai déchargé son épaule du fardeau, et ses mains ont quitté la corbeille.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 Tu as crié dans la détresse, et je t’ai délivré; je t’ai répondu du sein de la nuée orageuse; je t’ai éprouvé aux eaux de Mériba. — Séla.
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 « Ecoute, mon peuple, je veux te donner un avertissement; Israël, puisses-tu m’écouter!
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 Qu’il n’y ait pas au milieu de toi de dieu étranger: n’adore pas le dieu d’un autre peuple.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 « C’est moi, Yahweh, ton Dieu, qui t’ai fait monter du pays d’Égypte. Ouvre la bouche, et je la remplirai.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 « Mais mon peuple n’a pas écouté ma voix, Israël ne m’a pas obéi.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 Alors je l’ai abandonné à l’endurcissement de son cœur, et ils ont suivi leurs propres conseils.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 « Ah! si mon peuple m’écoutait, si Israël marchait dans mes voies!...
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 Bientôt je confondrais leurs ennemis; je tournerais ma main contre leurs oppresseurs.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 « Ceux qui haïssent Yahweh le flatteraient, et la durée d’Israël serait assurée pour toujours.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 Je le nourrirais de la fleur de froment, et je le rassasierais du miel du rocher. »
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
