Psaumes 78

1 Cantique d’Asaph. Ecoute, ô mon peuple, mon enseignement; prête l’oreille aux paroles de ma bouche.

Nyanyian pengajaran Asaf. Pasanglah telinga untuk pengajaranku, hai bangsaku, sendengkanlah telingamu kepada ucapan mulutku.

2 Je vais ouvrir ma bouche pour dire des sentences, je publierai les mystères des temps anciens.

Aku mau membuka mulut mengatakan amsal, aku mau mengucapkan teka-teki dari zaman purbakala.

3 Ce que nous avons entendu, ce que nous avons appris, ce que nos pères nous ont raconté,

Yang telah kami dengar dan kami ketahui, dan yang diceritakan kepada kami oleh nenek moyang kami,

4 nous ne le cacherons pas à leurs enfants; nous dirons à la génération future les louanges de Yahweh, et sa puissance, et les prodiges qu’il a opérés.

kami tidak hendak sembunyikan kepada anak-anak mereka, tetapi kami akan ceritakan kepada angkatan yang kemudian puji-pujian kepada TUHAN dan kekuatan-Nya dan perbuatan-perbuatan ajaib yang telah dilakukan-Nya.

5 Il a mis une règle en Jacob, il a établi une loi en Israël, qu’il a enjoint à nos pères d’apprendre à leurs enfants,

Telah ditetapkan-Nya peringatan di Yakub dan hukum Taurat diberi-Nya di Israel; nenek moyang kita diperintahkan-Nya untuk memperkenalkannya kepada anak-anak mereka,

6 pour qu’elles soient connues des générations suivantes, des enfants qui naîtraient et qui se lèveraient, pour les raconter à leur tour à leurs enfants.

supaya dikenal oleh angkatan yang kemudian, supaya anak-anak, yang akan lahir kelak, bangun dan menceritakannya kepada anak-anak mereka,

7 Ainsi ils mettraient en Dieu leur confiance, ils n’oublieraient pas les œuvres de Dieu, et ils observeraient ses préceptes;

supaya mereka menaruh kepercayaan kepada Allah dan tidak melupakan perbuatan-perbuatan Allah, tetapi memegang perintah-perintah-Nya;

8 ils ne seraient point, comme leurs pères, une race indocile et rebelle, une race au cœur volage, dont l’esprit n’est pas fidèle à Dieu.

dan jangan seperti nenek moyang mereka, angkatan pendurhaka dan pemberontak, angkatan yang tidak tetap hatinya dan tidak setia jiwanya kepada Allah.

9 Les fils d’Ephraïm, archers habiles à tirer de l’arc, ont tourné le dos au jour du combat;

Bani Efraim, pemanah-pemanah yang bersenjata lengkap, berbalik pada hari pertempuran;

10 ils n’ont pas gardé l’alliance de Dieu, ils ont refusé de marcher selon sa loi;

mereka tidak berpegang pada perjanjian Allah dan enggan hidup menurut Taurat-Nya.

11 ils ont mis en oubli ses grandes œuvres, et les merveilles qu’il leur avait montrées.

Mereka melupakan pekerjaan-pekerjaan-Nya dan perbuatan-perbuatan-Nya yang ajaib, yang telah diperlihatkan-Nya kepada mereka.

12 Devant leurs pères, il avait fait des prodiges, au pays de l’Égypte, dans les campagnes de Tanis.

Di hadapan nenek moyang mereka dilakukan-Nya keajaiban-keajaiban, di tanah Mesir, di padang Zoan;

13 Il ouvrit la mer pour les faire passer; Il retint les eaux dressées comme un monceau

dibelah-Nya laut, diseberangkan-Nya mereka; didirikan-Nya air sebagai bendungan,

14 Il les conduisit le jour par la nuée, et toute la nuit par un feu brillant.

dituntun-Nya mereka dengan awan pada waktu siang, dan semalam suntuk dengan terang api;

15 Il fendit les rochers dans le désert, et il donna à boire comme des flots abondants.

dibelah-Nya gunung batu di padang gurun, diberi-Nya mereka minum banyak air seperti dari samudera raya;

16 Du rocher il fit jaillir des ruisseaux, et couler l’eau par torrents.

dibuat-Nya aliran air keluar dari bukit batu, dan dibuat-Nya air turun seperti sungai.

17 Mais ils continuèrent de pécher contre lui, de se révolter contre le Très-Haut dans le désert.

Tetapi mereka terus berbuat dosa terhadap Dia, dengan memberontak terhadap Yang Mahatinggi di padang kering.

18 Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, en demandant de la nourriture selon leur convoitise.

Mereka mencobai Allah dalam hati mereka dengan meminta makanan menuruti nafsu mereka.

19 Ils parlèrent contre Dieu et dirent: « Dieu pourra-t-il dresser une table dans le désert?

Mereka berkata terhadap Allah: "Sanggupkah Allah menyajikan hidangan di padang gurun?

20 Voici qu’il a frappé le rocher, et des eaux ont coulé, et des torrents se sont répandus; pourra-t-il aussi nous donner du pain ou bien procurer de la viande à son peuple? »

Memang, Ia memukul gunung batu, sehingga terpancar air dan membanjir sungai-sungai; tetapi sanggupkah Ia memberikan roti juga, atau menyediakan daging bagi umat-Nya?"

21 Yahweh entendit et il fut irrité, un feu s’alluma contre Jacob, et la colère s’éleva contre Israël,

Sebab itu, ketika mendengar hal itu, TUHAN gemas, api menyala menimpa Yakub, bahkan murka bergejolak menimpa Israel,

22 parce qu’ils n’avaient pas eu foi en Dieu et n’avaient pas espéré en son secours.

sebab mereka tidak percaya kepada Allah, dan tidak yakin akan keselamatan dari pada-Nya.

23 Cependant il commanda aux nuées d’en haut, et il ouvrit les portes du ciel;

Maka Ia memerintahkan awan-awan dari atas, membuka pintu-pintu langit,

24 il fit pleuvoir sur eux la manne pour les nourrir, et leur donna le froment du ciel.

menurunkan kepada mereka hujan manna untuk dimakan, dan memberikan kepada mereka gandum dari langit;

25 Chacun mangea le pain des forts, Il leur envoya de la nourriture à satiété.

setiap orang telah makan roti malaikat, Ia mengirimkan perbekalan kepada mereka berlimpah-limpah.

26 Il fit souffler dans le ciel le vent d’orient, il amena par sa puissance le vent du midi;

Ia telah menghembuskan angin timur di langit dan menggiring angin selatan dengan kekuatan-Nya;

27 il fit pleuvoir sur eux la viande comme de la poussière, et les oiseaux ailés comme le sable des mers.

Ia menurunkan kepada mereka hujan daging seperti debu banyaknya, dan hujan burung-burung bersayap seperti pasir laut;

28 Il les fit tomber au milieu de leur camp, autour de leurs tentes.

Ia menjatuhkannya ke tengah perkemahan mereka, sekeliling tempat kediaman itu.

29 Ils mangèrent et se rassasièrent à l’excès; Dieu leur donna ce qu’ils avaient désiré.

Mereka makan dan menjadi sangat kenyang; Ia memberikan kepada mereka apa yang mereka inginkan.

30 Ils n’avaient pas encore satisfait leur convoitise, et leur nourriture était encore à leur bouche,

Mereka belum merasa puas, sedang makanan masih ada di mulut mereka;

31 quand la colère de Dieu s’éleva contre eux; il frappa de mort les mieux repus, il abattit les jeunes hommes d’Israël.

maka bangkitlah murka Allah terhadap mereka: Ia membunuh gembong-gembong mereka, dan menewaskan teruna-teruna Israel.

32 Après tout cela, ils péchèrent encore, et n’eurent pas foi dans ses prodiges.

Sekalipun demikian mereka masih saja berbuat dosa dan tidak percaya kepada perbuatan-perbuatan-Nya yang ajaib.

33 Alors il dissipa leurs jours comme un souffle, et leurs années par une fin soudaine.

Sebab itu Ia membuat hari-hari mereka habis dalam kesia-siaan, dan tahun-tahun mereka dalam kekejutan.

34 Quand il les frappait de mort, ils le cherchaient, ils revenaient, empressés à retrouver Dieu,

Apabila Ia membunuh mereka, maka mereka mencari Dia, mereka berbalik dan mengingini Allah;

35 ils se rappelaient que Dieu était leur rocher, et le Dieu Très-Haut leur libérateur.

mereka teringat bahwa Allah adalah gunung batu mereka, dan bahwa Allah Yang Mahatinggi adalah Penebus mereka.

36 Mais ils le trompaient par leurs paroles, et leur langue lui mentait;

Tetapi mereka memperdaya Dia dengan mulut mereka, dan dengan lidahnya mereka membohongi Dia.

37 leur cœur n’était pas ferme avec lui, ils n’étaient pas fidèles à son alliance.

Hati mereka tidak tetap pada Dia, dan mereka tidak setia pada perjanjian-Nya.

38 Mais lui est miséricordieux: il pardonne le péché et ne détruit pas; souvent il retint sa colère, et ne se livra pas à toute sa fureur.

Tetapi Ia bersifat penyayang, Ia mengampuni kesalahan mereka dan tidak memusnahkan mereka; banyak kali Ia menahan murka-Nya dan tidak membangkitkan segenap amarah-Nya.

39 Il se souvenait qu’ils n’étaient que chair, un souffle qui s’en va et ne revient plus.

Ia ingat bahwa mereka itu daging, angin yang berlalu, yang tidak akan kembali.

40 Que de fois ils se révoltèrent contre lui dans le désert, ils l’irritèrent dans la solitude!

Berapa kali mereka memberontak terhadap Dia di padang gurun, dan menyusahkan hati-Nya di padang belantara!

41 Ils ne cessèrent de tenter Dieu et de provoquer le Saint d’Israël.

Berulang kali mereka mencobai Allah, menyakiti hati Yang Kudus dari Israel.

42 Ils ne se souvinrent plus de sa puissance, du jour où il les délivra de l’oppresseur,

Mereka tidak ingat kepada kekuasaan-Nya, kepada hari Ia membebaskan mereka dari pada lawan,

43 où il montra ses prodiges en Égypte, ses actions merveilleuses dans les campagnes de Tanis.

ketika Ia mengadakan tanda-tanda di Mesir dan mujizat-mujizat di padang Zoan.

44 Il changea leurs fleuves en sang, et ils ne purent boire à leurs ruisseaux.

Ia mengubah menjadi darah sungai-sungai mereka dan aliran-aliran air mereka, sehingga tidak terminum;

45 Il envoya contre eux le moucheron qui les dévora, et la grenouille qui les fit périr.

Ia melepaskan kepada mereka lalat pikat yang memakan mereka, dan katak-katak yang memusnahkan mereka;

46 Il livra leurs récoltes à la sauterelle, le produit de leur travail à ses essaims.

Ia memberikan hasil tanah mereka kepada ulat, dan hasil jerih payah mereka kepada belalang;

47 Il détruisit leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les grêlons.

Ia mematikan pohon anggur mereka dengan hujan batu, dan pohon-pohon ara mereka dengan embun beku;

48 Il abandonna leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux aux coups de la foudre.

Ia membiarkan kawanan binatang mereka ditimpa hujan es, dan ternak mereka disambar halilintar;

49 Il déchaîna contre eux le feu de son courroux, la fureur, la rage et la détresse, toute une armée d’anges de malheur.

Ia melepaskan kepada mereka murka-Nya yang menyala-nyala, kegemasan, kegeraman dan kesesakan, suatu pasukan malaikat yang membawa malapetaka;

50 Il donna libre carrière à sa colère, il ne sauva pas leur âme de la mort, il livra leur vie à la destruction.

Ia membiarkan murka-Nya berkobar, Ia tidak mencegah jiwa mereka dari maut, nyawa mereka diserahkan-Nya kepada penyakit sampar;

51 Il frappa tous les premiers-nés en Égypte, les prémices de la force sous les tentes de Cham.

dibunuh-Nya semua anak sulung di Mesir, kegagahan mereka yang pertama-tama di kemah-kemah Ham;

52 Il fit partir son peuple comme des brebis, il les mena comme un troupeau dans le désert.

disuruh-Nya umat-Nya berangkat seperti domba-domba, dipimpin-Nya mereka seperti kawanan hewan di padang gurun;

53 Il les dirigea sûrement, sans qu’ils eussent rien à craindre, et la mer engloutit leurs ennemis.

dituntun-Nya mereka dengan tenteram, sehingga tidak gemetar, sedang musuh mereka dilingkupi laut;

54 Il les fit arriver jusqu’à sa frontière sainte, jusqu’à la montagne que sa droite a conquise.

dibawa-Nya mereka ke tanah-Nya yang kudus, yakni pegunungan ini, yang diperoleh tangan kanan-Nya;

55 Il chassa les nations devant eux, leur assigna par le sort leur part d’héritage, et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.

dihalau-Nya bangsa-bangsa dari depan mereka, dibagi-bagikan-Nya kepada mereka tanah pusaka dengan tali pengukur, dan disuruh-Nya suku-suku Israel mendiami kemah-kemah mereka itu.

56 Cependant ils ont encore tenté et provoqué le Dieu Très-Haut, et ils n’ont pas observé ses ordonnances.

Tetapi mereka mencobai dan memberontak terhadap Allah, Yang Mahatinggi, dan tidak berpegang pada peringatan-peringatan-Nya;

57 Ils se sont détournés et ont été infidèles comme leurs pères, ils se sont détournés comme un arc trompeur.

mereka murtad dan berkhianat seperti nenek moyang mereka, berubah seperti busur yang memperdaya;

58 Ils l’ont irrité par leurs hauts lieux, ils ont excité sa jalousie par leurs idoles.

mereka menyakiti hati-Nya dengan bukit-bukit pengorbanan mereka, membuat Dia cemburu dengan patung-patung mereka.

59 Dieu entendit et s’indigna, il prit Israël en grande aversion.

Ketika Allah mendengarnya, Ia menjadi gemas, Ia menolak Israel sama sekali;

60 Il dédaigna la demeure de Silo, la tente où il habitait parmi les hommes.

Ia membuang kediaman-Nya di Silo kemah yang didiami-Nya di antara manusia;

61 Il livra sa force à la captivité, et sa majesté aux mains de l’ennemi.

Ia membiarkan kekuatan-Nya tertawan, membiarkan kehormatan-Nya jatuh ke tangan lawan;

62 Il abandonna son peuple au glaive, et il s’indigna contre son héritage.

Ia membiarkan umat-Nya dimakan pedang, dan gemaslah Ia atas milik-Nya sendiri.

63 Le feu dévora ses jeunes hommes, et ses vierges n’entendirent pas le chant nuptial.

Anak-anak teruna mereka dimakan api, dan anak-anak dara mereka tidak lagi dipuja dengan nyanyian perkawinan;

64 Ses prêtres tombèrent par l’épée, et ses veuves ne se lamentèrent point.

imam-imam mereka gugur oleh pedang, dan janda-janda mereka tidak dapat menangis.

65 Le Seigneur se réveilla, comme un homme endormi, pareil au guerrier subjugué par le vin.

Lalu terjagalah Tuhan, seperti orang yang tertidur, seperti pahlawan yang siuman dari mabuk anggur;

66 Il frappa ses ennemis par derrière, il leur infligea une honte éternelle.

Ia memukul mundur para lawan-Nya, Ia menyebabkan mereka mendapat cela untuk selama-lamanya.

67 Mais il prit en aversion la tente de Joseph, et il répudia la tribu d’Ephraïm.

Ia menolak kemah Yusuf, dan suku Efraim tidak dipilih-Nya,

68 Il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu’il aimait.

tetapi Ia memilih suku Yehuda, gunung Sion yang dikasihi-Nya;

69 Et il bâtit son sanctuaire comme les hauteurs du ciel, comme la terre qu’il a fondée pour toujours.

Ia membangun tempat kudus-Nya setinggi langit, laksana bumi yang didasarkan-Nya untuk selama-lamanya;

70 Il choisit David, son serviteur, et le tira des bergeries;

dipilih-Nya Daud, hamba-Nya, diambil-Nya dia dari antara kandang-kandang kambing domba;

71 Il le prit derrière les brebis mères, pour paître Jacob, son peuple, et Israël, son héritage.

dari tempat domba-domba yang menyusui didatangkan-Nya dia, untuk menggembalakan Yakub, umat-Nya, dan Israel, milik-Nya sendiri.

72 Et David les guida dans la droiture de son cœur, et il les conduisit d’une main habile.

Ia menggembalakan mereka dengan ketulusan hatinya, dan menuntun mereka dengan kecakapan tangannya.