Psaumes 73
1 Psaume d’Asaph. Oui, Dieu est bon pour Israël, pour ceux qui ont le cœur pur!
Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
2 Toutefois j’étais sur le point de fléchir, mon pied a presque glissé.
Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
3 Car je m’indignais contre les impies, en voyant le bonheur des méchants.
Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
4 Pour eux, pas de douleurs jusqu’à la mort; leur corps est plein de vigueur.
Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
5 Ils n’ont pas de part au labeur des mortels, ils ne sont pas frappés avec le reste des hommes.
Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
6 Aussi l’orgueil est la parure de leur cou, et la violence, la robe précieuse qui les couvre.
Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
7 L’iniquité sort de leurs entrailles, les pensées de leur cœur se font jour.
Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
8 Ils raillent, ils parlent iniquité et violence, ils profèrent des discours hautains.
Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
9 Ils dirigent leur bouche contre le ciel même, et leur langue s’exerce sur la terre.
Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
10 C’est pourquoi mon peuple se tourne de leur côté, il avale l’eau à grands traits.
Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
11 Ils disent: « Comment Dieu saurait-il? Comment le Très-Haut connaîtrait-il? »
«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
12 Tels sont les méchants: toujours heureux, ils accroissent leurs richesses.
Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
13 C’est donc en vain que j’ai gardé mon cœur pur, que j’ai lavé mes mains dans l’innocence;
«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
14 tout le jour je suis frappé, chaque matin mon châtiment est là. »
Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
15 Si j’avais dit: « Je veux parler comme eux », j’aurai trahi la race de tes enfants.
Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
16 J’ai réfléchi pour comprendre ces choses, la difficulté a été grande à mes yeux,
Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
17 jusqu’à ce que j’aie pénétré dans le sanctuaire de Dieu, et pris garde à leur sort final.
Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
18 Oui, tu les places sur des voies glissantes; tu les fais tomber, et ils ne sont plus que ruines.
Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
19 Eh quoi! En un instant les voilà détruits! Ils sont anéantis, ils disparaissent dans des catastrophes!
Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
20 Comme on fait d’un songe au réveil, Seigneur, à ton réveil, tu repousses leur image.
Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
21 Lorsque mon cœur s’aigrissait, et que je me sentais profondément ému,
Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
22 j’étais stupide et sans intelligence, j’étais comme une brute devant toi.
Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
23 Mais je serai à jamais avec toi: tu m’as saisi la main droite,
Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
24 par ton conseil tu me conduiras, et tu me recevras ensuite dans la gloire.
Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
25 Quel autre que toi ai-je au ciel? Avec toi, je ne désire rien sur la terre.
Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
26 Ma chair et mon cœur se consument: le rocher de mon cœur et mon partage, c’est Dieu à jamais.
Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
27 Voici que ceux qui s’éloignent de toi périssent; tu extermines tous ceux qui te sont infidèles.
Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
28 Pour moi, être uni à Dieu, c’est mon bonheur; dans le Seigneur Yahweh je mets ma confiance, afin de raconter toutes tes œuvres.
Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
