Psaumes 71
1 Yahweh, en toi j’ai placé mon refuge; que jamais je ne sois confondu!
W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.
2 Dans ta justice délivre-moi et sauve-moi! Incline vers moi ton oreille et secours-moi!
Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.
3 Sois pour moi un rocher inaccessible, où je puisse toujours me retirer. Tu as commandé de me sauver, car tu es mon rocher et ma forteresse.
Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.
4 Mon Dieu, délivre-moi de la main du méchant, de la main de l’homme inique et cruel.
Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;
5 Car tu es mon espérance, Seigneur Yahweh, l’objet de ma confiance depuis ma jeunesse.
Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
6 C’est sur toi que je m’appuie depuis ma naissance, toi qui m’as fait sortir du sein maternel: tu es ma louange à jamais!
Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.
7 Je suis pour la foule comme un prodige, mais toi, tu es mon puissant refuge.
Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.
8 Que ma bouche soit pleine de ta louange, que chaque jour elle exalte ta magnificence!
Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.
9 Ne me rejette pas aux jours de ma vieillesse; au déclin de mes forces ne m’abandonne pas.
Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
10 Car mes ennemis conspirent contre moi, et ceux qui épient mon âme se concertent entre eux,
Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,
11 disant: « Dieu l’a abandonné! Poursuivez-le; saisissez-le; il n’y a personne pour le défendre! »
Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.
12 O Dieu, ne t’éloigne pas de moi; mon Dieu, hâte-toi de me secourir!
Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.
13 Qu’ils soient confus, qu’ils périssent, ceux qui en veulent à ma vie! Qu’ils soient couverts de honte et d’opprobre, ceux qui cherchent ma perte!
Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
14 Pour moi, j’espérerai toujours; à toutes tes louanges, j’en ajouterai de nouvelles.
Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.
15 Ma bouche publiera ta justice, tout le jour tes faveurs; car je n’en connais pas le nombre.
Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.
16 Je dirai tes œuvres puissantes, Seigneur Yahweh; je rappellerai ta justice, la tienne seule.
Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.
17 O Dieu, tu m’as instruit dès ma jeunesse, et jusqu’à ce jour je proclame tes merveilles.
Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.
18 Encore jusqu’à la vieillesse et aux cheveux blancs, O Dieu, ne m’abandonne pas, afin que je fasse connaître ta force à la génération présente, ta puissance à la génération future.
A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.
19 Ta justice, ô Dieu, atteint jusqu’au ciel, toi qui accomplis de grandes choses, — ô Dieu, qui est semblable à toi? —
Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?
20 toi qui nous a causé des épreuves nombreuses et terribles. Mais tu nous rendras la vie, et des abîmes de la terre tu nous feras remonter.
Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.
21 Tu relèveras ma grandeur et de nouveau tu me consoleras.
Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.
22 Et je louerai au son du luth, je chanterai ta fidélité, ô mon Dieu, je te célébrerai avec la harpe, Saint d’Israël.
A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!
23 L’allégresse sera sur mes lèvres, quand je te chanterai, et dans mon âme, que tu as délivrée.
Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.
24 Et ma langue chaque jour publiera ta justice, car ils seront confus et ils rougiront, ceux qui cherchent ma perte.
Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
