Psaumes 49
1 Au maître de chant. Psaume des fils de Coré. Ecoutez tous ceci, ô peuples; prêtez l’oreille vous tous habitants du monde,
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2 hommes du commun et hommes de condition, ensemble riches et pauvres.
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3 Ma bouche va faire entendre des paroles sages, et mon cœur a des pensées pleines de sens.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4 Je prête l’oreille aux sentences que Dieu m’inspire; j’explique mon énigme au son de la harpe.
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5 Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, lorsque l’iniquité de mes persécuteurs m’assiège?
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6 Eux qui mettent leur confiance dans leurs biens, leur gloire dans leurs grandes richesses!
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7 Un homme ne peut racheter son frère, ni payer à Dieu sa rançon.
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
8 Le rachat de leur vie est trop cher; il est à jamais impossible,
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9 pour qu’il vive éternellement, et qu’il ne voie jamais la fosse.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10 Non, il la verra; les sages meurent, l’insensé et le stupide périssent également, laissant à d’autres leurs biens.
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11 Ils s’imaginent que leurs maisons seront éternelles, que leurs demeures subsisteront d’âge en âge, et ils donnent leurs noms à leurs domaines.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12 Mais, même dans sa splendeur, l’homme ne dure pas; il est semblable aux biches qui périssent.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13 Tel est leur sort, à ces hommes si confiants, et à ceux qui les suivent en approuvant leurs discours. — Séla.
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
14 Comme un troupeau, ils sont poussés dans le schéol, la mort est leur pasteur; le matin, les hommes droits dominent sur eux, et leur ombre se consumera au schéol, sans autre demeure. (Sheol h7585)
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
15 Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du schéol, car il me prendra avec lui. — Séla. (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne crains donc pas, quand un homme s’enrichit, quand s’accroît l’opulence de sa maison.
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17 Car il n’emportera rien à sa mort, son opulence ne descendra pas avec lui.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18 Il aura beau s’estimer heureux pendant sa vie; on aura beau te louer des jouissances que tu te donnes:
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19 Tu iras rejoindre la génération de tes pères, qui jamais ne reverront la lumière.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20 L’homme, même dans sa splendeur, ne comprend pas, il est semblable aux bêtes qui périssent.
Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
