Psaumes 44
1 Au maître de chant. Des fils de Coré. Cantique. O Dieu, nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l’œuvre que tu as accomplie de leur temps, aux jours anciens.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 De ta main tu as chassé des nations pour les établir, tu as frappé des peuples pour les étendre.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 Car ce n’est pas avec leur épée qu’ils ont conquis le pays, ce n’est pas leur bras qui leur a donné la victoire; mais c’est ta droite, c’est ton bras, c’est la lumière de ta face, parce que tu les aimais.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 C’est toi qui es mon roi, ô Dieu: ordonne le salut de Jacob!
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Par toi nous renverserons nos ennemis, en ton nom nous écraserons nos adversaires.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 Car ce n’est pas en mon arc que j’ai confiance ce n’est pas mon épée qui me sauvera.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 Mais c’est toi qui nous délivres de nos ennemis, et qui confonds ceux qui nous haïssent.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 En Dieu nous nous glorifions chaque jour, et nous célébrons ton nom à jamais. — Séla.
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Cependant tu nous repousses et nous couvres de honte; tu ne sors plus avec nos armées.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Tu nous fais reculer devant l’ennemi, et ceux qui nous haïssent nous dépouillent.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Tu nous livres comme des brebis destinées à la boucherie, tu nous disperses parmi les nations;
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 tu vends ton peuple à vil prix, tu ne l’estimes pas à une grande valeur.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Tu fais de nous un objet d’opprobre pour nos voisins, de moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Tu nous rends la fable des nations, et un sujet de hochements de tête parmi les peuples.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 Ma honte est toujours devant mes yeux, et la confusion couvre mon visage,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 à la voix de celui qui m’insulte et m’outrage, à la vue de l’ennemi et de celui qui respire la vengeance.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 Tout cela nous arrive sans que nous t’ayons oublié, sans que nous ayons été infidèles à ton alliance.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Notre cœur ne s’est pas détourné en arrière, nos pas ne se sont pas écartés de ton sentier,
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 pour que tu nous écrases dans la retraite des chacals, et que tu nous couvres de l’ombre de la mort.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, et tendu les mains vers un dieu étranger,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Dieu ne l’aurait-il pas aperçu, lui qui connaît les secrets du cœur?
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Mais c’est à cause de toi qu’on nous égorge tous les jours, qu’on nous traite comme des brebis destinées à la boucherie.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, et ne nous repousse pas à jamais!
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Pourquoi caches-tu ta face, oublies-tu notre misère et notre oppression?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 Car notre âme est affaissée jusqu’à la poussière, notre corps est attaché à la terre.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Lève-toi pour nous secourir, délivre-nous à cause de ta bonté!
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
