Psaumes 17

1 Prière de David. Yahweh, entends la justice, écoute mon cri; prête l’oreille à ma prière, qui n’est pas proférée par des lèvres trompeuses.

Doa Daud. Dengarkanlah, TUHAN, perkara yang benar, perhatikanlah seruanku; berilah telinga akan doaku, dari bibir yang tidak menipu.

2 Que mon jugement sorte de ta face, que tes yeux regardent l’équité!

Dari pada-Mulah kiranya datang penghakiman: mata-Mu kiranya melihat apa yang benar.

3 Tu as éprouvé mon cœur, tu l’as visité la nuit, tu m’as mis dans le creuset: tu ne trouves rien. Avec ma pensée ma bouche n’est pas en désaccord.

Bila Engkau menguji hatiku, memeriksanya pada waktu malam, dan menyelidiki aku, maka Engkau tidak akan menemui sesuatu kejahatan; mulutku tidak terlanjur.

4 Quant aux actions de l’homme, fidèle à la parole de tes lèvres, j’ai pris garde aux voies des violents.

Tentang perbuatan manusia, sesuai dengan firman yang Engkau ucapkan, aku telah menjaga diriku terhadap jalan orang-orang yang melakukan kekerasan;

5 Mes pas se sont attachés à tes sentiers, et mes pieds n’ont pas chancelé.

langkahku tetap mengikuti jejak-Mu, kakiku tidak goyang.

6 Je t’invoque, car tu m’exauces, ô Dieu; incline vers moi ton oreille, écoute ma prière.

Aku berseru kepada-Mu, karena Engkau menjawab aku, ya Allah; sendengkanlah telinga-Mu kepadaku, dengarkanlah perkataanku.

7 Signale ta bonté, toi qui sauves ceux qui se réfugient dans ta droite contre leurs adversaires.

Tunjukkanlah kasih setia-Mu yang ajaib, ya Engkau, yang menyelamatkan orang-orang yang berlindung pada tangan kanan-Mu terhadap pemberontak.

8 Garde-moi comme la prunelle de l’œil; à l’ombre de tes ailes mets-moi à couvert;

Peliharalah aku seperti biji mata, sembunyikanlah aku dalam naungan sayap-Mu

9 des impies qui me persécutent, des ennemis mortels qui m’entourent.

terhadap orang-orang fasik yang menggagahi aku, terhadap musuh nyawaku yang mengepung aku.

10 Ils ferment leurs entrailles à la pitié, ils ont à la bouche des paroles hautaines.

Mereka tidak menunjukkan belas kasihan, mereka membual;

11 Ils sont sur nos pas, ils nous entourent, ils nous épient pour nous renverser par terre.

mereka mengikuti langkah-langkahku, mereka sekarang mengerumuni aku, mata mereka diarahkan untuk menghempaskan aku ke bumi.

12 Ils ressemblent au lion avide de dévorer, au lionceau campé dans son fourré.

Rupa mereka seperti singa, yang bernafsu untuk menerkam, seperti singa muda, yang mengendap di tempat yang tersembunyi.

13 Lève-toi, Yahweh, marche à sa rencontre, terrasse-le, délivre mon âme du méchant par ton glaive,

Bangunlah, TUHAN, hadapilah mereka, rebahkanlah mereka, luputkanlah aku dengan pedang-Mu dari pada orang fasik.

14 des hommes par ta main, de ces hommes du siècle dont la part est dans la vie présente, dont tu remplis le ventre de tes trésors, qui sont rassasiés de fils, et laissent leur superflu à leurs petits-fils.

Luputkanlah aku, ya TUHAN, dengan tangan-Mu, dari orang-orang dunia ini yang bagiannya adalah dalam hidup ini; biarlah perut mereka dikenyangkan dengan apa yang Engkau simpan, sehingga anak-anak mereka menjadi puas, dan sisanya mereka tinggalkan untuk bayi-bayi mereka.

15 Pour moi, dans mon innocence je contemplerai ta face; à mon réveil, je me rassasierai de ton image.

Tetapi aku, dalam kebenaran akan kupandang wajah-Mu, dan pada waktu bangun aku akan menjadi puas dengan rupa-Mu.