< Psaumes 139 >
1 Au maître de chant. Psaume de David. Yahweh, tu me sondes et tu me connais,
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
2 tu sais quand je suis assis ou levé, tu découvres ma pensée de loin.
Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
3 Tu m’observes quand je suis en marche ou couché, et toutes mes voies te sont familières.
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
4 La parole n’est pas encore sur ma langue, que déjà, Yahweh, tu la connais entièrement.
Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
5 En avant et en arrière tu m’entoures, et tu mets ta main sur moi:
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
6 Science trop merveilleuse pour moi, elle est trop élevée pour que j’y puisse atteindre!
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
7 Où aller loin de ton esprit, où fuir loin de ta face?
Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
8 Si je monte aux cieux, tu y es; si je me couche dans le schéol, te voilà! (Sheol )
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol )
9 Si je prends les ailes de l’aurore, et que j’aille habiter aux confins de la mer,
Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
10 là encore ta main me conduira, et ta droite me saisira.
I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
11 Et je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, et la nuit sera la seule lumière qui m’entoure!...
Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
12 Les ténèbres mêmes n’ont pas pour toi d’obscurité; pour toi la nuit brille comme le jour, et les ténèbres comme la lumière.
Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
13 C’est toi qui as formé mes reins, et qui m’as tissé dans le sein de ma mère.
Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
14 Je te loue d’avoir fait de moi une créature si merveilleuse; tes œuvres sont admirables, et mon âme se plaît à le reconnaître.
Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
15 Ma substance n’était pas cachée devant toi, lorsque j’étais formé dans le secret, tissé avec art dans les profondeurs de la terre.
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
16 Je n’étais qu’un germe informe, et tes yeux me voyaient, et sur ton livre étaient tous inscrits les jours qui m’étaient destinés, avant qu’aucun d’eux fût encore.
Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 O Dieu, que tes pensées me semblent ravissantes! Que le nombre en est grand!
Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
18 Si je compte, elles surpassent en nombre les grains de sable: je m’éveille, et je suis encore avec toi!
Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
19 O Dieu, ne feras-tu pas périr le méchant? Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
20 Ils parlent de toi d’une manière criminelle, ils prennent ton nom en vain, eux, tes ennemis!
Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
21 Ne dois-je pas, Yahweh, haïr ceux qui te haïssent, avoir en horreur ceux qui s’élèvent contre toi?
Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
22 Oui, je les hais d’une haine complète, ils sont pour moi des ennemis.
Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
23 Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon cœur; éprouve-moi, et connais mes pensées.
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
24 Regarde si je suis sur une voie funeste, et conduis-moi dans la voie éternelle.
I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.