Psaumes 105

1 Célébrez Yahweh, invoquez son nom, faites connaître parmi les nations ses grandes œuvres.

Bersyukurlah kepada TUHAN, wartakan kebesaran-Nya, ceritakanlah perbuatan-Nya kepada bangsa-bangsa.

2 Chantez-le, célébrez-le! Proclamez toutes ses merveilles.

Nyanyikanlah pujian bagi TUHAN, beritakanlah segala karya-Nya yang menakjubkan.

3 Glorifiez-vous de son saint nom; joyeux soit le cœur de ceux qui cherchent Yahweh!

Dialah TUHAN Yang Mahasuci; bersukacitalah sebab kita milik-Nya, semua yang menyembah hendaklah bergembira.

4 Cherchez Yahweh et sa force, ne cessez pas de chercher sa face.

Mintalah kekuatan daripada-Nya, sembahlah Dia senantiasa.

5 Souvenez-vous des merveilles qu’il a opérées, de ses prodiges et des jugements sortis de sa bouche,

Hai keturunan Abraham, hamba-Nya, dan keturunan Yakub, orang pilihan-Nya, ingatlah semua keajaiban yang dilakukan-Nya, jangan melupakan keputusan-keputusan-Nya.

6 race d’Abraham, son serviteur, enfants de Jacob, ses élus.

7 Lui, Yahweh, est notre Dieu; ses jugements atteignent toute la terre.

TUHAN adalah Allah kita, keputusan-Nya berlaku di seluruh dunia.

8 Il se souvient éternellement de son alliance, de la parole qu’il a affirmée pour mille générations,

Ia selalu ingat akan perjanjian-Nya, janji-Nya berlaku selama-lamanya.

9 de l’alliance qu’il a contractée avec Abraham, et du serment qu’il a fait à Isaac.

Perjanjian itu dibuat-Nya dengan Abraham, dan kemudian dengan Ishak;

10 Il l’a érigé pour Jacob en loi, pour Israël en alliance éternelle,

lalu dikukuhkan dengan Yakub, menjadi perjanjian yang kekal bagi umat Israel.

11 disant: « Je te donnerai le pays de Canaan comme la part de ton héritage. »

Katanya, "Tanah Kanaan akan Kuberikan kepadamu, menjadi milik pusakamu."

12 Comme ils étaient alors en petit nombre, peu nombreux et étrangers dans le pays,

Dahulu umat Allah hidup sebagai orang asing di sana jumlah mereka sedikit saja.

13 qu’ils allaient d’une nation à l’autre, et d’un royaume vers un autre peuple,

Mereka mengembara dari bangsa ke bangsa, pindah dari satu negeri ke negeri lainnya.

14 il ne permit à personne de les opprimer, et il châtia les rois à cause d’eux:

Tetapi TUHAN tak membiarkan siapa pun menindas mereka; demi mereka, raja-raja diperingatkan-Nya,

15 « Ne touchez pas à mes oints, et ne faites pas de mal à mes prophètes! »

"Jangan mengganggu orang-orang pilihan-Ku, jangan berbuat jahat kepada nabi-nabi-Ku!"

16 Il appela la famine sur le pays, il les priva du pain qui les soutenait.

TUHAN mendatangkan kelaparan di negeri itu, dan mengambil semua persediaan makanan.

17 Il envoya devant eux un homme: Joseph fut vendu comme esclave.

Tetapi Ia menyuruh seorang mendahului mereka, Yusuf, yang telah dijual sebagai hamba.

18 On serra ses pieds dans des liens, on le jeta dans les fers,

Kakinya diikat dengan belenggu, lehernya berkalung rantai besi.

19 jusqu’au jour où s’accomplit sa prédiction, et où la parole de Dieu le justifia.

Akhirnya terjadilah yang ia ramalkan, ia dibenarkan oleh perkataan TUHAN.

20 Le roi envoya ôter ses liens, le souverain des peuples le mit en liberté.

Lalu raja Mesir, penguasa bangsa-bangsa, membebaskan dia dari penjara.

21 Il l’établit seigneur sur sa maison, et gouverneur de tous ses domaines,

Ia diserahi tugas mengurus istana, dan diberi kuasa atas seluruh harta bendanya;

22 afin de lier les princes, selon son gré, et pour enseigner la sagesse à ses anciens.

juga wewenang untuk mengatur para pegawai raja, dan memimpin kaum tua-tua.

23 Alors Israël vint en Égypte, et Jacob séjourna dans le pays de Cham.

Lalu Yakub pergi ke Mesir dan menetap di sana sebagai orang asing.

24 Dieu accrut grandement son peuple, et le rendit plus puissant que ses oppresseurs.

TUHAN membuat umat-Nya bertambah banyak, sehingga mereka lebih kuat dari lawannya.

25 Il changea leur cœur, au point qu’ils haïrent son peuple, et usèrent de perfidie envers ses serviteurs.

Ia mengubah hati orang Mesir sehingga membenci umat-Nya dan memperlakukan hamba-hamba-Nya dengan curang.

26 Il envoya Moïse, son serviteur, et Aaron qu’il avait choisi.

Lalu Ia mengutus Musa hamba-Nya dan Harun orang pilihan-Nya.

27 Ils accomplirent ses prodiges parmi eux, ils firent des miracles dans le pays de Cham.

Di Mesir mereka melakukan keajaiban-keajaiban, perbuatan-perbuatan besar dari TUHAN,

28 Il envoya des ténèbres et il fit la nuit, et ils ne furent pas rebelles à sa parole.

dan mereka taat kepada perintah-Nya. Lalu TUHAN menjadikan negeri itu gelap gulita.

29 Il changea leurs eaux en sang, et fit périr leurs poissons.

Sungai mereka diubah-Nya menjadi darah, sehingga semua ikannya musnah.

30 Leur pays fourmilla de grenouilles, jusque dans les chambres de leurs rois.

Katak berkeriapan di negeri mereka, bahkan masuk ke dalam istana raja.

31 Il dit, et vint une nuée d’insectes, des moucherons sur tout leur territoire.

Atas perintah Allah datanglah lalat-lalat, dan nyamuk-nyamuk berkerumun di seluruh negeri.

32 Il leur donna pour pluie de la grêle, des flammes de feu dans leur pays.

Ia mencurahkan es ganti hujan, dan mendatangkan kilat yang sambar-menyambar.

33 Il frappa leurs vignes et leurs figuiers, et brisa les arbres de leur contrée.

Ia merobohkan pohon anggur dan pohon ara, dan menumbangkan semua pohon-pohon mereka.

34 Il dit, et arriva la sauterelle, des sauterelles sans nombre;

Atas perintah-Nya, datanglah belalang, jumlahnya sangat banyak, tidak terbilang.

35 elle dévorèrent toute l’herbe de leur pays, elles dévorèrent les produits de leurs champs.

Mereka melahap semua tanaman di ladang, dan memakan habis seluruh hasil bumi.

36 Il frappa tous les premiers-nés de leurs pays, les prémices de toute leur vigueur.

Lalu dibunuh-Nya anak laki-laki yang sulung dalam setiap keluarga orang Mesir.

37 Il fit sortir son peuple avec de l’argent et de l’or, et nul dans ses tribus ne chancela.

Kemudian bangsa Israel dihantar-Nya keluar, mereka membawa emas dan perak; semuanya sehat dan kuat.

38 Les Egyptiens se réjouirent de leur départ, car la crainte d’Israël les avait saisis.

Orang Mesir ditimpa rasa takut dan ngeri, jadi mereka senang waktu orang Israel pergi.

39 Il étendit la nuée pour les couvrir, et le feu pour les éclairer la nuit.

Allah membentangkan awan untuk menaungi umat-Nya, dan api untuk penerang di waktu malam.

40 A leur demande, il fit venir des cailles, et il les rassasia du pain du ciel.

Mereka minta, lalu didatangkan-Nya burung puyuh, mereka diberi-Nya roti dari surga sampai kenyang.

41 Il ouvrit le rocher, et des eaux jaillirent; elles coulèrent comme un fleuve dans le désert.

Dibelah-Nya gunung batu, lalu terpancarlah air yang mengalir seperti sungai di padang gurun.

42 Car il se souvint de sa parole sainte, d’Abraham, son serviteur.

Sebab TUHAN ingat akan janji-Nya kepada Abraham, hamba-Nya.

43 Il fit sortir son peuple dans l’allégresse, ses élus au milieu des cris de joie.

Maka dihantar-Nya umat-Nya dengan gembira, orang-orang pilihan-Nya dengan sorak-sorai.

44 Il leur donna les terres des nations, et ils possédèrent le fruit du travail des peuples,

Tanah bangsa-bangsa diberikan-Nya kepada mereka, ladang-ladang mereka dijadikan milik umat-Nya,

45 à la condition de garder ses préceptes, et d’observer ses lois. Alleluia!

supaya umat-Nya itu taat kepada hukum-hukum-Nya dan mengikuti perintah-perintah-Nya. Pujilah TUHAN! Pujilah TUHAN!