Proverbes 7
1 Mon fils, retiens mes paroles, et garde avec toi mes préceptes.
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
2 Observe mes préceptes, et tu vivras, garde mon enseignement comme la prunelle de tes yeux.
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 Lie-les sur tes doigts, écris-les sur la table de ton cœur.
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Dis à la sagesse: Tu es ma sœur! et appelle l’intelligence ton amie,
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 pour qu’elle te préserve de la femme d’autrui, de l’étrangère qui fait entendre de douces paroles.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 Etant à la fenêtre de ma maison, je regardais à travers le treillis.
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 J’aperçus parmi les insensés, je remarquai parmi les jeunes gens un garçon dépourvu de sens.
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 Il passait dans la rue, près du logis d’une étrangère, et il s’avançait vers sa demeure.
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
9 C’était au crépuscule, à la chute du jour, au milieu de la nuit et de l’obscurité.
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
10 Et voilà qu’une femme l’aborde, ayant la mise d’une courtisane et la dissimulation dans le cœur.
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 Elle est impétueuse et indomptable; ses pieds ne peuvent se reposer dans sa maison;
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
12 tantôt dans la rue, tantôt sur les places, et près de tous les angles, elle se tient aux aguets.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
13 Elle saisit le jeune homme et l’embrasse, et avec un visage effronté lui dit:
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
14 « Je devais offrir des victimes pacifiques, aujourd’hui j’ai accompli mes vœux.
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
15 C’est pourquoi je suis sortie à ta rencontre, pour te chercher, et je t’ai trouvé.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
16 J’ai garni mon lit de couvertures, de tapis de fil d’Égypte.
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
17 J’ai parfumé ma couche de myrrhe, d’aloès et de cinnamome.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Viens, enivrons-nous d’amour jusqu’au matin, livrons-nous aux délices de la volupté.
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
19 Car mon mari n’est pas à la maison, il est parti pour un lointain voyage;
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 il a pris avec lui le sac de l’argent, il ne reviendra à la maison qu’à la pleine lune. »
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 Elle le séduit à force de paroles, elle l’entraîne par les paroles de ses lèvres;
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
22 il se met aussitôt à la suivre, comme le bœuf qui va à la boucherie, comme l’insensé qui court au châtiment des entraves,
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
23 jusqu’à ce qu’une flèche lui perce le foie, comme l’oiseau qui se précipite dans le filet, sans savoir qu’il y va pour lui de sa vie.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
24 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, et soyez attentifs aux paroles de ma bouche.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
25 Que ton cœur ne se détourne pas vers ses voies, ne t’égare pas dans ses sentiers.
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
26 Car elle a fait de nombreux blessés, et nombreuses ont été ses victimes.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
