Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, et prête l’oreille à mon intelligence,
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 afin que tu conserves la réflexion, et que tes lèvres gardent la science.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Car les lèvres de l’étrangère distillent le miel, et son palais est plus doux que l’huile.
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Mais à la fin elle est amère comme l’absinthe, aiguë comme un glaive à deux tranchants.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Elle ne considère pas le chemin de la vie, ses pas s’en vont incertains elle ne sait où.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, et ne vous écartez pas des paroles de ma bouche.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Eloigne d’auprès d’elle ton chemin, ne t’approche pas de la porte de sa maison,
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 de peur que tu ne livres à d’autres la fleur de ta jeunesse, et tes années au tyran cruel;
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 de peur que des étrangers ne se rassasient de tes biens, et que le fruit de ton travail ne passe dans la maison d’autrui;
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 de peur que tu ne gémisses à la fin, quand ta chair et ton corps seront consumés,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 et que tu ne dises: Comment donc ai-je pu haïr la correction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné la réprimande?
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Comment ai-je pu ne pas écouter la voix de mes maîtres, ne pas prêter l’oreille à ceux qui m’instruisaient?
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 J’ai failli en venir au comble du malheur, au milieu du peuple et de l’assemblée.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bois l’eau de ta citerne, les ruisseaux qui sortent de ton puits.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Que tes sources se répandent au dehors, que tes ruisseaux coulent sur les places publiques!
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Qu’ils soient pour toi seul, et non pour des étrangers avec toi!
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Que ta source soit bénie, et mets ta joie dans la femme de ta jeunesse.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Biche charmante, gracieuse gazelle, — que ses charmes t’enivrent en tout temps, sois toujours épris de son amour!
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Pourquoi, mon fils, t’éprendrais-tu d’une étrangère, et embrasserais-tu le sein d’une inconnue?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Car devant les yeux de Yahweh sont les voies de l’homme, il considère tous ses sentiers.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Le méchant est pris dans ses propres iniquités, il est saisi par les liens de son péché.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Il mourra faute de correction, il sera trompé par l’excès de sa folie.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
