Proverbes 26
1 Comme la neige en été, et la pluie pendant la moisson, ainsi la gloire ne convient pas à un insensé.
Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
2 Comme le passereau qui s’échappe, comme l’hirondelle qui s’envole, ainsi la malédiction sans cause n’atteint pas.
Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
3 Le fouet est pour le cheval, le mors pour l’âne et la verge pour le dos des insensés.
Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
4 Ne réponds pas à l’insensé selon sa folie, de peur de lui ressembler toi-même.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
5 Réponds à l’insensé selon sa folie, de peur qu’il ne se regarde comme sage.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
6 Il se coupe les pieds, il boit l’iniquité, celui qui donne des messages à un insensé.
Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
7 Otez les jambes au boiteux, est la sentence de la bouche de l’insensé.
Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
8 C’est attacher une pierre à la fronde, que de rendre gloire à un insensé.
Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
9 Comme une épine qui s’enfonce dans la main d’un homme ivre, ainsi est une sentence dans la bouche des insensés.
Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
10 Comme un archer qui blesse tout le monde, ainsi est celui qui prend à gage les insensés et les passants.
Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
11 Comme un chien qui retourne à son vomissement, ainsi est un insensé qui revient à sa folie.
Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
12 Si tu vois un homme qui est sage à ses yeux, il faut plus espérer d’un insensé que de lui.
Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
13 Le paresseux dit: « Il y a un lion sur la route, il y a un lion dans les rues. »
Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
14 La porte tourne sur ses gonds, ainsi le paresseux sur sa couche.
Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
15 Le paresseux met sa main dans le plat, et il a de la peine à la porter à la bouche.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
16 Le paresseux est plus sage à ses yeux que sept conseillers prudents.
Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
17 Comme celui qui saisit un chien par les oreilles, tel est le passant qui s’échauffe dans la querelle d’autrui.
Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
18 Comme un furieux qui lance des traits enflammés, des flèches et la mort,
Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
19 ainsi est un homme qui a trompé son prochain et qui dit: « Est-ce que je ne plaisantais pas. »
20 Faute de bois, le feu s’éteint; éloignez le rapporteur, et la querelle s’apaise.
Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
21 Le charbon donne un brasier et le bois du feu: ainsi l’homme querelleur irrite une discussion.
Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
22 Les paroles du rapporteur sont comme des friandises; elles descendent jusqu’au fond des entrailles.
Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
23 Des scories d’argent appliquées sur un vase de terre, telles sont les lèvres brûlantes avec un cœur mauvais.
Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
24 Celui qui hait se déguise par ses lèvres, mais il met au dedans de lui la perfidie.
Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
25 Quand il adoucit sa voix, ne te fies pas à lui, car il a sept abominations dans son cœur.
Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
26 Il peut bien cacher sa haine sous la dissimulation, mais sa méchanceté se révélera dans l’assemblée.
У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
27 Celui qui creuse une fosse y tombe, et la pierre revient sur celui qui la roule.
Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
28 La langue fausse hait ceux qu’elle blesse, et la bouche flatteuse cause la ruine.
Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.
