< Proverbes 17 >

1 Mieux vaut un morceau de pain sec avec la paix, qu’une maison pleine de viande avec la discorde.
Lebih baik sekerat roti yang kering disertai dengan ketenteraman, dari pada makanan daging serumah disertai dengan perbantahan.
2 Un serviteur prudent l’emporte sur le fils qui fait honte, et il partagera l’héritage avec les frères.
Budak yang berakal budi akan berkuasa atas anak yang membuat malu, dan akan mendapat bagian warisan bersama-sama dengan saudara-saudara anak itu.
3 Le creuset éprouve l’argent et le fourneau l’or; celui qui éprouve les cœurs, c’est le Seigneur.
Kui adalah untuk melebur perak dan perapian untuk melebur emas, tetapi Tuhanlah yang menguji hati.
4 Le méchant écoute la lèvre inique, le menteur prête l’oreille à la mauvaise langue.
Orang yang berbuat jahat memperhatikan bibir jahat, seorang pendusta memberi telinga kepada lidah yang mencelakakan.
5 Celui qui se moque du pauvre outrage celui qui l’a fait; celui qui se réjouit d’un malheur ne restera pas impuni.
Siapa mengolok-olok orang miskin menghina Penciptanya; siapa gembira karena suatu kecelakaan tidak akan luput dari hukuman.
6 Les enfants des enfants sont la couronne des vieillards, et les pères sont la gloire de leurs enfants.
Mahkota orang-orang tua adalah anak cucu dan kehormatan anak-anak ialah nenek moyang mereka.
7 Des paroles distinguées ne conviennent pas à l’insensé; mais bien moins à un noble les paroles mensongères!
Orang bebal tidak layak mengucapkan kata-kata yang bagus, apalagi orang mulia mengucapkan kata-kata dusta.
8 Un présent est une pierre précieuse aux yeux de qui le possède; partout où il se tourne, il a du succès.
Hadiah suapan adalah seperti mestika di mata yang memberinya, ke mana juga ia memalingkan muka, ia beruntung.
9 Celui qui couvre une faute cherche l’amitié, et celui qui la rappelle en ses paroles divise les amis.
Siapa menutupi pelanggaran, mengejar kasih, tetapi siapa membangkit-bangki perkara, menceraikan sahabat yang karib.
10 Un blâme fait plus d’impression sur l’homme intelligent que cent coups sur l’insensé.
Suatu hardikan lebih masuk pada orang berpengertian dari pada seratus pukulan pada orang bebal.
11 Le méchant ne cherche que rébellion, mais un messager cruel sera envoyé contre lui.
Orang durhaka hanya mencari kejahatan, tetapi terhadap dia akan disuruh utusan yang kejam.
12 Mieux vaut rencontrer une ourse privée de ses petits qu’un insensé pendant sa folie.
Lebih baik berjumpa dengan beruang betina yang kehilangan anak, dari pada dengan orang bebal dengan kebodohannya.
13 Celui qui rend le mal pour le bien ne verra jamais le malheur quitter sa maison.
Siapa membalas kebaikan dengan kejahatan, kejahatan tidak akan menghindar dari rumahnya.
14 C’est ouvrir une digue que de commencer une querelle; avant que la dispute s’allume, retire-toi.
Memulai pertengkaran adalah seperti membuka jalan air; jadi undurlah sebelum perbantahan mulai.
15 Celui qui absout le coupable et celui qui condamne le juste sont tous deux en abomination à Yahweh.
Membenarkan orang fasik dan mempersalahkan orang benar, kedua-duanya adalah kekejian bagi TUHAN.
16 A quoi sert l’argent dans la main de l’insensé? A acheter la sagesse? Il n’a pas le sens pour le faire.
Apakah gunanya uang di tangan orang bebal untuk membeli hikmat, sedang ia tidak berakal budi?
17 L’ami aime en tout temps; dans le malheur il devient un frère.
Seorang sahabat menaruh kasih setiap waktu, dan menjadi seorang saudara dalam kesukaran.
18 L’homme sans intelligence prend des engagements, il se fait caution pour son prochain.
Orang yang tidak berakal budi ialah dia yang membuat persetujuan, yang menjadi penanggung bagi sesamanya.
19 Celui qui aime les querelles aime le péché; celui qui élève sa parole aime sa ruine.
Siapa suka bertengkar, suka juga kepada pelanggaran, siapa memewahkan pintunya mencari kehancuran.
20 Qui a un cœur faux ne trouve pas le bonheur, et qui a une langue perverse tombe dans le malheur.
Orang yang serong hatinya tidak akan mendapat bahagia, orang yang memutar-mutar lidahnya akan jatuh ke dalam celaka.
21 Celui qui donne naissance à un insensé en aura du chagrin; le père d’un fou ne sera pas joyeux.
Siapa mendapat anak yang bebal, mendapat duka, dan ayah orang bodoh tidak akan bersukacita.
22 Un cœur joyeux est un excellent remède; un esprit abattu dessèche les os.
Hati yang gembira adalah obat yang manjur, tetapi semangat yang patah mengeringkan tulang.
23 Le méchant reçoit des présents cachés dans le pli du manteau, pour pervertir les sentiers de la justice.
Orang fasik menerima hadiah suapan dari pundi-pundi untuk membelokkan jalan hukum.
24 L’homme intelligent a devant lui la sagesse, mais les yeux de l’insensé sont à l’extrémité de la terre.
Pandangan orang berpengertian tertuju pada hikmat, tetapi mata orang bebal melayang sampai ke ujung bumi.
25 Un fils insensé fait le chagrin de son père, et l’amertume de sa mère.
Anak yang bebal menyakiti hati ayahnya, dan memedihkan hati ibunya.
26 Il n’est pas bon de frapper le juste d’amende, ni de condamner les nobles à cause de leur droiture.
Mengenakan denda orang benar adalah salah, memukul orang muliapun tidak patut.
27 Celui qui contient ses paroles possède la science, et celui qui est calme d’esprit est un homme d’intelligence.
Orang yang berpengetahuan menahan perkataannya, orang yang berpengertian berkepala dingin.
28 L’insensé lui-même, quand il se tait, passe pour un sage, pour intelligent, quand il ferme ses lèvres.
Juga orang bodoh akan disangka bijak kalau ia berdiam diri dan disangka berpengertian kalau ia mengatupkan bibirnya.

< Proverbes 17 >