Proverbes 14
1 La femme sage bâtit sa maison, et la femme insensée la renverse de ses propres mains.
Rumah tangga dibangun oleh kebijaksanaan wanita, tapi diruntuhkan oleh kebodohannya.
2 Celui-là marche dans sa droiture qui craint Yahweh, et celui qui le méprise est pervers dans sa voie.
Orang yang jujur takut dan hormat kepada TUHAN Allah; orang yang hidupnya tidak lurus menghina Dia.
3 Dans la bouche de l’insensé est la verge de son orgueil, mais les lèvres des sages les gardent.
Karena pongahnya, orang bodoh suka membesarkan diri; orang bijaksana akan dilindungi oleh kata-katanya sendiri.
4 Où il n’y a pas de bœufs, la crèche est vide, mais la vigueur des bœufs procure des revenus abondants.
Tanpa lembu, hasil di ladang tak ada; dengan kekuatan lembu, panen akan berlimpah.
5 Le témoin fidèle ne ment pas, mais le faux témoin profère des mensonges.
Saksi yang jujur selalu mengatakan yang sesungguhnya, saksi yang tak dapat dipercaya selalu berdusta.
6 Le moqueur cherche la sagesse et ne la trouve pas, mais pour l’homme intelligent la science est facile.
Orang sombong tak akan menjadi bijaksana, tapi orang cerdas belajar dengan mudah.
7 Eloigne-toi de l’insensé; car tu sais que la science n’est pas sur ses lèvres.
Janganlah berkawan dengan orang dungu; tak ada yang dapat diajarkannya kepadamu.
8 La sagesse de l’homme prudent est de comprendre sa voie; la folie des insensés, c’est la tromperie.
Orang bijaksana tahu bagaimana harus bertindak, orang bodoh tertipu oleh kebodohannya.
9 L’insensé se rit du péché, mais parmi les hommes droits est la bienveillance.
Orang bodoh tidak peduli apakah dosanya diampuni atau tidak; orang baik ingin diampuni dosanya.
10 Le cœur connaît ses propres chagrins, et un étranger ne peut partager sa joie.
Suka maupun duka tersimpan dalam kalbu; orang lain tak dapat turut merasakannya.
11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des hommes droits fleurira.
Rumah orang baik tetap kokoh; rumah orang jahat akan roboh.
12 Telle voie paraît droite à un homme, mais son issue, c’est la voie de la mort.
Ada jalan yang kelihatannya lurus, tapi akhirnya jalan itu menuju maut.
13 Même dans le rire le cœur trouve la douleur, et la joie se termine par le deuil.
Di balik tawa mungkin ada tangis; kegembiraan dapat berakhir dengan kedukaan.
14 L’impie sera rassasié de ses voies, et l’homme de bien de ses fruits.
Orang jahat akan memetik buah kejahatannya, orang baik akan memetik buah kebaikannya.
15 L’homme simple croit à toute parole, mais l’homme prudent veille sur ses pas.
Orang bodoh percaya kepada setiap perkataan, orang bijaksana bertindak hati-hati.
16 Le sage craint et se détourne du mal, mais l’insensé s’emporte et reste en sécurité.
Orang berbudi selalu waspada dan menjauhi kejahatan, orang bodoh naik pitam, lalu merasa aman.
17 L’homme prompt à s’irriter fait des sottises, et le malicieux s’attire la haine.
Orang yang suka marah bertindak bodoh; orang bijaksana bersikap sabar.
18 Les simples ont en partage la folie, et les prudents se font de la science une couronne.
Orang yang tak berpengalaman akan menjadi bodoh; orang bijaksana akan bertambah pengetahuannya.
19 Les méchants s’inclinent devant les bons, et les impies aux portes du juste.
Orang jahat akan tunduk kepada orang yang lurus hati, untuk mohon supaya dikasihani.
20 Le pauvre est odieux même à son ami; mais les amis du riche sont nombreux.
Orang miskin tidak disenangi bahkan oleh kawan-kawannya; tetapi orang kaya banyak sahabatnya.
21 Celui qui méprise son prochain commet un péché; mais heureux celui qui a pitié des malheureux!
Siapa menghina orang lain, berbuat dosa; siapa baik hati kepada orang miskin, akan bahagia.
22 Ne s’égarent-ils pas ceux qui méditent le mal, et la faveur et la vérité ne sont-elles pas pour ceux qui méditent le bien?
Siapa mengusahakan yang baik, akan dipercaya dan mendapat hormat; siapa merencanakan yang jahat ada di jalan yang sesat.
23 Tout travail produit l’abondance, mais les paroles vaines mènent à la disette.
Dalam setiap usaha ada keuntungan; obrolan yang kosong membuat orang jatuh miskin.
24 La richesse est une couronne pour les sages; la folie des insensés est toujours folie.
Orang bijaksana dipuji karena kebijaksanaannya, orang bodoh terkenal karena kebodohannya.
25 Le témoin véridique délivre des âmes, l’astuce profère des mensonges.
Kalau seorang saksi berkata benar, ia menyelamatkan nyawa; kalau ia berbohong, ia mengkhianati sesamanya.
26 Celui qui craint Yahweh trouve un appui solide, et ses enfants ont un sûr refuge.
Orang yang takwa kepada TUHAN menjadi tentram, dan keluarganya akan mempunyai perlindungan.
27 La crainte de Yahweh est une source de vie, pour échapper aux pièges de la mort.
Takwa kepada TUHAN adalah pangkal kebahagiaan; dan jalan untuk menghindari kematian.
28 Le peuple nombreux est la gloire du roi; le manque de sujets, c’est la ruine du prince.
Kejayaan raja terletak pada jumlah rakyatnya; tanpa rakyat ia tidak dapat berkuasa.
29 Celui qui est lent à la colère a une grande intelligence; mais celui qui est prompt à s’emporter publie sa folie.
Orang bijaksana tidak cepat marah; orang bodoh tidak dapat menahan dirinya.
30 Un cœur tranquille est la vie du corps, mais l’envie est la carie des os.
Hati yang tenang menyehatkan badan; iri hati bagaikan penyakit yang mematikan.
31 Celui qui opprime le pauvre outrage celui qui l’a fait; mais il l’honore celui qui a pitié de l’indigent.
Siapa berbuat baik kepada orang miskin, menghormati Allahnya; siapa menindas orang lemah, menghina Penciptanya.
32 Par sa propre malice le méchant est renversé; jusque dans sa mort le juste a confiance.
Orang jahat binasa karena kejahatan, orang baik terlindung oleh ketulusannya.
33 Dans le cœur de l’homme intelligent repose la sagesse, et au milieu des insensés on la reconnaît.
Hikmat selalu ada di dalam pikiran orang berbudi; tapi tertindas dalam pikiran orang bodoh.
34 La justice élève une nation, mais le péché est l’opprobre des peuples.
Keadilan dan kebaikan mengangkat martabat bangsa, tapi dosa membuat bangsa menjadi hina.
35 La faveur du roi est pour le serviteur intelligent, et sa colère pour celui qui fait honte.
Raja senang kepada pegawai yang cakap; tapi ia marah kepada pegawai yang tak dapat menjalankan tugas.
