Proverbes 12

1 Celui qui aime l’instruction aime la science; celui qui hait la réprimande est insensé.

Siapa mencintai didikan, mencintai pengetahuan; tetapi siapa membenci teguran, adalah dungu.

2 Celui qui est bon obtient la faveur de Yahweh, mais Yahweh condamne l’homme de malice.

Orang baik dikenan TUHAN, tetapi si penipu dihukum-Nya.

3 L’homme ne s’affermit pas par la méchanceté, mais la racine des justes ne sera pas ébranlée.

Orang tidak akan tetap tegak karena kefasikan, tetapi akar orang benar tidak akan goncang.

4 Une femme vertueuse est la couronne de son mari, mais la femme sans honneur est comme la carie dans ses os.

Isteri yang cakap adalah mahkota suaminya, tetapi yang membuat malu adalah seperti penyakit yang membusukkan tulang suaminya.

5 Les pensées des justes sont l’équité; les conseils des méchants, la fraude.

Rancangan orang benar adalah adil, tujuan orang fasik memperdaya.

6 Les paroles des méchants sont des pièges de mort, mais la bouche des hommes droits les sauve.

Perkataan orang fasik menghadang darah, tetapi mulut orang jujur menyelamatkan orang.

7 Le méchant fait un tour, et il n’est plus; mais la maison des justes reste debout.

Orang fasik dijatuhkan sehingga mereka tidak ada lagi, tetapi rumah orang benar berdiri tetap.

8 L’homme est estimé dans la mesure de son intelligence; mais l’homme au cœur pervers sera méprisé.

Setiap orang dipuji seimbang dengan akal budinya, tetapi orang yang serong hatinya, akan dihina.

9 Mieux vaut un homme humble qui suffit à ses besoins, qu’un glorieux manquant de pain.

Lebih baik menjadi orang kecil, tetapi bekerja untuk diri sendiri, dari pada berlagak orang besar, tetapi kekurangan makan.

10 Le juste s’occupe de son bétail, mais les entrailles des méchants sont cruelles.

Orang benar memperhatikan hidup hewannya, tetapi belas kasihan orang fasik itu kejam.

11 Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, mais celui qui poursuit des choses inutiles est dépourvu de sens.

Siapa mengerjakan tanahnya, akan kenyang dengan makanan, tetapi siapa mengejar barang yang sia-sia, tidak berakal budi.

12 Le méchant convoite la proie des méchants, mais la racine des justes donne son fruit.

Orang fasik mengingini jala orang jahat, tetapi akar orang benar mendatangkan hasil.

13 Il y a dans le péché des lèvres un piège funeste, mais le juste se tire de la détresse.

Orang jahat terjerat oleh pelanggaran bibirnya, tetapi orang benar dapat keluar dari kesukaran.

14 C’est par le fruit de sa bouche qu’on est rassasié de biens, et il sera rendu à chacun suivant l’œuvre de ses mains.

Setiap orang dikenyangkan dengan kebaikan oleh karena buah perkataan, dan orang mendapat balasan dari pada yang dikerjakan tangannya.

15 La voie de l’insensé est droite à ses yeux, mais le sage écoute les conseils.

Jalan orang bodoh lurus dalam anggapannya sendiri, tetapi siapa mendengarkan nasihat, ia bijak.

16 L’insensé laisse voir aussitôt sa colère, mais l’homme prudent sait dissimuler un outrage.

Bodohlah yang menyatakan sakit hatinya seketika itu juga, tetapi bijak, yang mengabaikan cemooh.

17 Celui qui proclame la vérité dit ce qui est juste, et le faux témoin profère la perfidie.

Siapa mengatakan kebenaran, menyatakan apa yang adil, tetapi saksi dusta menyatakan tipu daya.

18 Tel qui parle inconsidérément blesse comme un glaive, mais la langue des sages procure la guérison.

Ada orang yang lancang mulutnya seperti tikaman pedang, tetapi lidah orang bijak mendatangkan kesembuhan.

19 La langue véridique restera toujours, mais la langue mensongère est confondue en un clin d’œil.

Bibir yang mengatakan kebenaran tetap untuk selama-lamanya, tetapi lidah dusta hanya untuk sekejap mata.

20 La fraude est dans le cœur de ceux qui méditent le mal, mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.

Tipu daya ada di dalam hati orang yang merencanakan kejahatan, tetapi orang yang menasihatkan kesejahteraan mendapat sukacita.

21 Aucun malheur n’arrive au juste, mais les méchants sont accablés de maux.

Orang benar tidak akan ditimpa oleh bencana apapun, tetapi orang fasik akan senantiasa celaka.

22 Les lèvres menteuses sont en horreur à Yahweh, mais ceux qui agissent selon la vérité lui sont agréables.

Orang yang dusta bibirnya adalah kekejian bagi TUHAN, tetapi orang yang berlaku setia dikenan-Nya.

23 L’homme prudent cache sa science, mais le cœur de l’insensé publie sa folie.

Orang yang bijak menyembunyikan pengetahuannya, tetapi hati orang bebal menyeru-nyerukan kebodohan.

24 La main vigilante dominera, mais la main indolente sera tributaire.

Tangan orang rajin memegang kekuasaan, tetapi kemalasan mengakibatkan kerja paksa.

25 Le chagrin dans le cœur de l’homme l’abat, mais une bonne parole le réjouit.

Kekuatiran dalam hati membungkukkan orang, tetapi perkataan yang baik menggembirakan dia.

26 Le juste montre la voie à son ami, mais la voie des méchants les égare.

Orang benar mendapati tempat penggembalaannya, tetapi jalan orang fasik menyesatkan mereka sendiri.

27 Le paresseux ne rôtit pas son gibier, mais l’activité est pour l’homme un précieux trésor.

Orang malas tidak akan menangkap buruannya, tetapi orang rajin akan memperoleh harta yang berharga.

28 Dans le sentier de la justice est la vie, et dans le chemin qu’elle trace l’immortalité.

Di jalan kebenaran terdapat hidup, tetapi jalan kemurtadan menuju maut.