Matthieu 15
1 Alors des scribes et des Pharisiens venus de Jérusalem s’approchèrent de Jésus, et lui dirent:
ਅਪਰੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੀਯਾਃ ਕਤਿਪਯਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ,
2 « Pourquoi tes disciples transgressent-ils la tradition des anciens? Car ils ne se lavent pas les mains lorsqu’ils prennent leur repas. »
ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਕਿਮਰ੍ਥਮ੍ ਅਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਕਰੈ ਰ੍ਭਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤੰ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾਨਾਂ ਵ੍ਯਵਹਾਰੰ ਲਙ੍ਵਨ੍ਤੇ?
3 Il leur répondit: « Et vous, pourquoi transgressez-vous le commandement de Dieu par votre tradition?
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਯੂਯੰ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਾਚਾਰੇਣ ਕੁਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਲਙ੍ਵਧ੍ਵੇ|
4 Car Dieu a dit: Honore ton père et ta mère; et: Quiconque maudira son père ou sa mère, qu’il soit puni de mort.
ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪਿਤਰੌ ਸੰਮਨ੍ਯੇਥਾਃ, ਯੇਨ ਚ ਨਿਜਪਿਤਰੌ ਨਿਨ੍ਦ੍ਯੇਤੇ, ਸ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਮ੍ਰਿਯੇਤ;
5 Mais vous, vous dites: Quiconque dit à son père ou à sa mère: Ce dont j’aurais pu vous assister, j’en ait fait offrande, —
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਯਃ ਸ੍ਵਜਨਕੰ ਸ੍ਵਜਨਨੀਂ ਵਾ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਵਦਤਿ, ਯੁਵਾਂ ਮੱਤੋ ਯੱਲਭੇਥੇ, ਤਤ੍ ਨ੍ਯਵਿਦ੍ਯਤ,
6 n’a pas besoin d’honorer autrement son père ou sa mère. Et vous mettez ainsi à néant le commandement de Dieu par votre tradition.
ਸ ਨਿਜਪਿਤਰੌ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਸੰਮੰਸ੍ਯਤੇ| ਇੱਥੰ ਯੂਯੰ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤੇਨ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਮਾਚਾਰੇਣੇਸ਼੍ਵਰੀਯਾਜ੍ਞਾਂ ਲੁਮ੍ਪਥ|
7 Hypocrites, Isaïe a bien prophétisé de vous quand il a dit:
ਰੇ ਕਪਟਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਚਨਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਸਮ੍ਯਗ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍|
8 Ce peuple m’honore des lèvres, mais son cœur est loin de moi.
ਵਦਨੈ ਰ੍ਮਨੁਜਾ ਏਤੇ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤਿ ਮਦਨ੍ਤਿਕੰ| ਤਥਾਧਰੈ ਰ੍ਮਦੀਯਞ੍ਚ ਮਾਨੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਨਰਾਃ|
9 C’est en vain qu’ils m’honorent, en donnant des préceptes qui ne sont que des commandements venant des hommes. »
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੋ ਮੱਤੋ ਵਿਦੂਰਏਵ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਨ੍ਤੋ ਵਿਧੀਨ੍ ਨ੍ਰਾਜ੍ਞਾ ਭਜਨ੍ਤੇ ਮਾਂ ਮੁਧੈਵ ਤੇ|
10 Puis, ayant fait approcher la foule, il leur dit: « Écoutez et comprenez.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਲੋਕਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੂਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਬੰ|
11 Ce n’est pas ce qui entre dans la bouche qui souille l’homme; mais ce qui sort de la bouche, voilà ce qui souille l’homme. »
ਯਨ੍ਮੁਖੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ, ਤਤ੍ ਮਨੁਜਮ੍ ਅਮੇਧ੍ਯੰ ਨ ਕਰੋਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾਸ੍ਯਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤਿ, ਤਦੇਵ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮਮੇਧ੍ਯੀ ਕਰੋਤੀ|
12 Alors ses disciples venant à lui, lui dirent: « Sais-tu que les Pharisiens, en entendant cette parole, se sont scandalisés? »
ਤਦਾਨੀਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਵ੍ਯਰਜ੍ਯਨ੍ਤ, ਤਤ੍ ਕਿੰ ਭਵਤਾ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
13 Il répondit: « Toute plante que n’a pas plantée mon Père céleste, sera arrachée.
ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾ ਯੰ ਕਞ੍ਚਿਦਙ੍ਕੁਰੰ ਨਾਰੋਪਯਤ੍, ਸ ਉਤ੍ਪਾਵ੍ਦ੍ਯਤੇ|
14 Laissez-les; ce sont des aveugles qui conduisent des aveugles. Or, si un aveugle conduit un aveugle, ils tomberont tous deux dans la fosse. »
ਤੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੁ, ਤੇ ਅਨ੍ਧਮਨੁਜਾਨਾਮ੍ ਅਨ੍ਧਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਕਾ ਏਵ; ਯਦ੍ਯਨ੍ਧੋ(ਅ)ਨ੍ਧੰ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹ੍ਯੁਭੌ ਗਰ੍ੱਤੇ ਪਤਤਃ|
15 Pierre, prenant la parole, lui dit: « Explique-nous cette parabole. »
ਤਦਾ ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਮਿਮਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਤੁ|
16 Jésus répondit: « Êtes-vous encore, vous aussi, sans intelligence?
ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ, ਯੂਯਮਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਕਿਮਬੋਧਾਃ ਸ੍ਥ?
17 Ne comprenez-vous pas que tout ce qui entre dans la bouche va au ventre, et est rejeté au lieu secret?
ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਿੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਬੇ? ਯਦਾਸ੍ਯੰ ਪ੍ਰੇਵਿਸ਼ਤਿ, ਤਦ੍ ਉਦਰੇ ਪਤਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਨਿਰ੍ਯਾਤਿ,
18 Mais ce qui sort de la bouche vient du cœur, et c’est là ce qui souille l’homme.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਸ੍ਯਾਦ੍ ਯੰਨਿਰ੍ਯਾਤਿ, ਤਦ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਯਾਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਮਨੁਜਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
19 Car c’est du cœur que viennent les mauvaises pensées, les meurtres, les adultères, les impudicités, les vols, les faux témoignages, les paroles injurieuses.
ਯਤੋ(ਅ)ਨ੍ਤਃਕਰਣਾਤ੍ ਕੁਚਿਨ੍ਤਾ ਬਧਃ ਪਾਰਦਾਰਿਕਤਾ ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਮਨੰ ਚੈਰ੍ੱਯੰ ਮਿਥ੍ਯਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾ ਚੈਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਨਿਰ੍ੱਯਾਨ੍ਤਿ|
20 Voilà ce qui souille l’homme; mais manger sans s’être lavé les mains, cela ne souille pas l’homme. »
ਏਤਾਨਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਮਪਵਿਤ੍ਰੀ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਕਰੇਣ ਭੋਜਨੰ ਮਨੁਜਮਮੇਧ੍ਯੰ ਨ ਕਰੋਤਿ|
21 Jésus étant parti de là, se retira du côté de Tyr et de Sidon.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਸੋਰਸੀਦੋੰਨਗਰਯੋਃ ਸੀਮਾਮੁਪਤਸ੍ਯੌ|
22 Et voilà qu’une femme cananéenne, de ce pays-là, sortit en criant à haute voix: « Aie pitié de moi, Seigneur, fils de David; ma fille est cruellement tourmentée par le démon. »
ਤਦਾ ਤਤ੍ਸੀਮਾਤਃ ਕਾਚਿਤ੍ ਕਿਨਾਨੀਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਮੁੱਚੈਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ, ਮਮੈਕਾ ਦੁਹਿਤਾਸ੍ਤੇ ਸਾ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾ ਸਤੀ ਮਹਾਕ੍ਲੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਮਮ ਦਯਸ੍ਵ|
23 Jésus ne lui répondit pas un mot. Alors ses disciples, s’étant approchés, le prièrent en disant: « Renvoye-la, car elle nous poursuit de ses cris. »
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸੁਃ, ਏਸ਼਼ਾ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਉੱਚੈਰਾਹੂਯਾਗੱਛਤਿ, ਏਨਾਂ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜਤੁ|
24 Il répondit: « Je n’ai été envoyé qu’aux brebis perdues de la maison d’Israël. »
ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਗੋਤ੍ਰਸ੍ਯ ਹਾਰਿਤਮੇਸ਼਼ਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਨ੍ਯਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਨਾਹੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤੋਸ੍ਮਿ|
25 Mais cette femme vint se prosterner devant lui, en disant: « Seigneur, secoure-moi. »
ਤਤਃ ਸਾ ਨਾਰੀਸਮਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਾਮੁਪਕੁਰੁ|
26 Il répondit: « Il n’est pas bien de prendre le pain des enfants pour le jeter aux petits chiens. »
ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਬਾਲਕਾਨਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਦਾਯ ਸਾਰਮੇਯੇਭ੍ਯੋ ਦਾਨੰ ਨੋਚਿਤੰ|
27 « Il est vrai, Seigneur, dit-elle; mais les petits chiens mangent au moins les miettes qui tombent de la table de leur maître. »
ਤਦਾ ਸਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯੰ, ਤਥਾਪਿ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਭਞ੍ਚਾਦ੍ ਯਦੁੱਛਿਸ਼਼੍ਟੰ ਪਤਤਿ, ਤਤ੍ ਸਾਰਮੇਯਾਃ ਖਾਦਨ੍ਤਿ|
28 Alors Jésus lui dit: « O femme, ta foi est grande: qu’il te soit fait selon ton désir. » Et sa fille fut guérie à l’heure même.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਹੇ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍, ਤਵ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਮਹਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਮਨੋਭਿਲਸ਼਼ਿਤੰ ਸਿਦ੍ੱਯਤੁ, ਤੇਨ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਦਣ੍ਡੇ ਨਿਰਾਮਯਾਭਵਤ੍|
29 Jésus quitta ces lieux et vint près de la mer de Galilée. Étant monté sur la montagne, il s’y assit.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਗਾਲੀਲ੍ਸਾਗਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤ੍ਯ ਧਰਾਧਰਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਵੇਸ਼|
30 Et de grandes troupes de gens s’approchèrent de lui, ayant avec eux des boiteux, des aveugles, des sourds-muets, des estropiés et beaucoup d’autres malades. Ils les mirent à ses pieds, et il les guérit;
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਨਨਿਵਹੋ ਬਹੂਨ੍ ਖਞ੍ਚਾਨ੍ਧਮੂਕਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਕਰਮਾਨੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਆਦਾਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਤੱਚਰਣਾਨ੍ਤਿਕੇ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸੁਃ, ਤਤਃ ਸਾ ਤਾਨ੍ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
31 de sorte que la multitude était dans l’admiration, en voyant les muets parler, les estropiés guéris, les boiteux marcher, les aveugles voir, et elle glorifiait le Dieu d’Israël.
ਇੱਥੰ ਮੂਕਾ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਕਰਾਃ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਮਾਯਾਨ੍ਤਿ, ਪਙ੍ਗਵੋ ਗੱਛਨ੍ਤਿ, ਅਨ੍ਧਾ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੇ, ਇਤਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਲੋਕਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਮਨ੍ਯਮਾਨਾ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ|
32 Cependant Jésus, ayant appelé ses disciples, leur dit: « J’ai compassion de cette foule; car voilà déjà trois jours qu’ils restent près de moi, et ils n’ont rien à manger. Je ne veux pas les renvoyer à jeun, de peur que les forces ne leur manquent en chemin. »
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਏਤੱਜਨਨਿਵਹੇਸ਼਼ੁ ਮਮ ਦਯਾ ਜਾਯਤੇ, ਏਤੇ ਦਿਨਤ੍ਰਯੰ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਸਨ੍ਤਿ, ਏਸ਼਼ਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਵਸ੍ਤੁ ਚ ਕਞ੍ਚਿਦਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦਹਮੇਤਾਨਕ੍ਰੁʼਤਾਹਾਰਾਨ੍ ਨ ਵਿਸ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਤਥਾਤ੍ਵੇ ਵਰ੍ਤ੍ਮਮਧ੍ਯੇ ਕ੍ਲਾਮ੍ਯੇਸ਼਼ੁਃ|
33 Les disciples lui dirent: « Où trouver dans un désert assez de pains pour rassasier une si grande foule? »
ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਊਚੁਃ, ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਮਧ੍ਯ ਏਤਾਵਤੋ ਮਰ੍ਤ੍ਯਾਨ੍ ਤਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਵਯੰ ਕੁਤ੍ਰ ਪੂਪਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਾਮਃ?
34 Jésus leur demanda: « Combien avez-vous de pains? » « Sept, lui dirent-ils, et quelques petits poissons. »
ਯੀਸ਼ੁਰਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਕਤਿ ਪੂਪਾ ਆਸਤੇ? ਤ ਊਚੁਃ, ਸਪ੍ਤਪੂਪਾ ਅਲ੍ਪਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮੀਨਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
35 Alors il fit asseoir la foule par terre,
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਲੋਕਨਿਵਹੰ ਭੂਮਾਵੁਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼੍ਯ
36 prit les sept pains et les poissons, et, ayant rendu grâces, il les rompit et les donna à ses disciples, et ceux-ci au peuple.
ਤਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਪੂਪਾਨ੍ ਮੀਨਾਂਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੂਦ੍ਯ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਦਦੌ, ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦਦੁਃ|
37 Tous mangèrent et furent rassasiés, et des morceaux qui restaient, on emporta sept corbeilles pleines.
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ; ਤਦਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇਣ ਸਪ੍ਤਡਲਕਾਨ੍ ਪਰਿਪੂਰ੍ੱਯ ਸੰਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
38 Or le nombre de ceux qui avaient mangé s’élevait à quatre mille, sans compter les femmes et les enfants.
ਤੇ ਭੋਕ੍ਤਾਰੋ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਬਾਲਕਾਂਸ਼੍ਚ ਵਿਹਾਯ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਚਤੁਃਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਆਸਨ੍|
39 Après avoir renvoyé le peuple, Jésus monta dans la barque et vint dans le pays de Magédan.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਜਨਨਿਵਹੰ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯ ਤਰਿਮਾਰੁਹ੍ਯ ਮਗ੍ਦਲਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ੰ ਗਤਵਾਨ੍|
