Lamentations 5
1 Souviens-toi, Yahweh, de ce qui nous est arrivé, regarde et vois notre opprobre.
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 Nous sommes orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 Nous buvons notre eau à prix d’argent, le bois ne nous vient que pour un salaire.
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 Nos persécuteurs nous pressent par derrière; nous sommes épuisés; plus de repos pour nous.
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 Nous tendons la main vers l’Égypte, et vers l’Assyrie, pour nous rassasier de pain.
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 Nos pères ont péché, ils ne sont plus; et nous, nous portons leurs iniquités!
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 Des esclaves dominent sur nous; personne ne nous délivre de leurs mains.
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 Nous acquérons notre pain au péril de notre vie; devant l’épée du désert.
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 Notre peau est brûlante comme un four, par suite des ardeurs de la faim.
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 Des chefs ont été pendus par leurs mains; la face des vieillards n’a pas été respectée.
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 Des adolescents ont porté la meule; des enfants ont chancelé, chargés de bois.
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 Les vieillards ont cessé d’aller à la porte; les jeunes gens, de jouer de leur lyre.
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 La joie de nos cœurs a cessé, nos danses sont changées en deuil.
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 La couronne de notre tête est tombée; oui, malheur à nous, car nous avons péché!
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 Voici pourquoi notre cœur est malade, pourquoi nos yeux sont obscurcis:
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 c’est parce que la montagne de Sion est désolée, et que les chacals s’y promènent.
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 Toi, Yahweh, tu sièges éternellement; ton trône subsiste d’âge en âge!
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 Pourquoi nous oublierais-tu à jamais, nous abandonnerais-tu pour de si longs jours?
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 Fais-nous revenir à toi, Yahweh, et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme autrefois.
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 Car nous aurais-tu entièrement rejetés, serais-tu irrité contre nous sans mesure?
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
