Lamentations 5

1 Souviens-toi, Yahweh, de ce qui nous est arrivé, regarde et vois notre opprobre.

۱ ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.

2 Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.

۲ میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.

3 Nous sommes orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.

۳ ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.

4 Nous buvons notre eau à prix d’argent, le bois ne nous vient que pour un salaire.

۴ آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود.

5 Nos persécuteurs nous pressent par derrière; nous sommes épuisés; plus de repos pour nous.

۵ تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم.

6 Nous tendons la main vers l’Égypte, et vers l’Assyrie, pour nous rassasier de pain.

۶ با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.

7 Nos pères ont péché, ils ne sont plus; et nous, nous portons leurs iniquités!

۷ پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.

8 Des esclaves dominent sur nous; personne ne nous délivre de leurs mains.

۸ غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.

9 Nous acquérons notre pain au péril de notre vie; devant l’épée du désert.

۹ از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم.

10 Notre peau est brûlante comme un four, par suite des ardeurs de la faim.

۱۰ پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.

11 Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.

۱۱ زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.

12 Des chefs ont été pendus par leurs mains; la face des vieillards n’a pas été respectée.

۱۲ سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.

13 Des adolescents ont porté la meule; des enfants ont chancelé, chargés de bois.

۱۳ جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند.

14 Les vieillards ont cessé d’aller à la porte; les jeunes gens, de jouer de leur lyre.

۱۴ مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.

15 La joie de nos cœurs a cessé, nos danses sont changées en deuil.

۱۵ شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.

16 La couronne de notre tête est tombée; oui, malheur à nous, car nous avons péché!

۱۶ تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.

17 Voici pourquoi notre cœur est malade, pourquoi nos yeux sont obscurcis:

۱۷ از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.

18 c’est parce que la montagne de Sion est désolée, et que les chacals s’y promènent.

۱۸ یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند.

19 Toi, Yahweh, tu sièges éternellement; ton trône subsiste d’âge en âge!

۱۹ اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.

20 Pourquoi nous oublierais-tu à jamais, nous abandonnerais-tu pour de si longs jours?

۲۰ پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

21 Fais-nous revenir à toi, Yahweh, et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme autrefois.

۲۱ ‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.

22 Car nous aurais-tu entièrement rejetés, serais-tu irrité contre nous sans mesure?

۲۲ و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای.