Lamentations 3
1 Je suis l’homme qui a vu l’affliction sous la verge de sa fureur.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Il m’a conduit et m’a fait marcher dans les ténèbres et non dans la lumière;
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 contre moi seul il tourne et retourne sa main tout le jour.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Il a usé ma chair et ma peau, il a brisé mes os;
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Il a bâti contre moi, il m’a environné d’amertume et d’ennui.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Il m’a fait habiter dans les ténèbres, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Il m’a entouré d’un mur pour que je ne puisse sortir, il a rendu lourdes mes chaînes.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Lors même que je crie et que j’implore, il ferme tout accès à ma prière.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Il a muré mes chemins avec des pierres de taille, il a bouleversé mes sentiers.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Il a été pour moi comme un ours aux aguets, comme un lion dans les embuscades;
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 il a détourné mes voies et m’a mis en pièces, il m’a réduit à l’abandon;
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 il a bandé son arc et m’a placé comme but à ses flèches.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Il a fait pénétrer dans mes reins les fils de son carquois;
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour;
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 il m’a rassasié d’amertume, il m’a abreuvé d’absinthe.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Et il a fait broyer du gravier à mes dents, il m’a enfoncé dans la cendre;
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 et mon âme est violemment écartée de la sécurité; j’ai oublié le bonheur;
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 et j’ai dit: « Ma force est perdue, ainsi que mon espérance en Yahweh! »
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Souviens-toi de mon affliction et de ma souffrance, de l’absinthe et de l’amertume!
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue en moi.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Voici ce que je me rappelerai en mon cœur, et ce pourquoi j’espérerai:
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 C’est une grâce de Yahweh que nous ne soyons pas anéantis, car ses miséricordes ne sont pas épuisées!
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Elles se renouvellent chaque matin; grande est ta fidélité!
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 « Yahweh est mon partage, a dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui. »
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Yahweh est bon pour qui espère en lui, pour l’âme qui le cherche.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Il est bon d’attendre en silence la délivrance de Yahweh.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Il est bon à l’homme de porter le joug dès sa jeunesse. JOD.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Qu’il s’asseye à l’écart, en silence, si Dieu le lui impose!
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Qu’il mette sa bouche dans la poussière: peut-être y a-t-il de l’espérance!
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Qu’il tende la joue à celui qui le frappe; qu’il se rassasie d’opprobre!
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Car le Seigneur ne rejette pas à toujours;
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 mais, s’il afflige, il a compassion, selon sa grande miséricorde;
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 car ce n’est pas de bon cœur qu’il humilie, et qu’il afflige les enfants des hommes.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Quand on foule aux pieds tous les captifs du pays,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 quand on fait fléchir le droit d’un homme, à la face du Très-Haut,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 quand on fait tort à quelqu’un dans sa cause, le Seigneur ne le verrait donc pas!
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Qui a parlé, et la chose s’est faite, sans que le Seigneur l’ait commandé?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 N’est-ce pas de la bouche du Très-Haut que procèdent les maux et les biens?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Pourquoi l’homme se plaindrait-il tant qu’il vit? Que chacun se plaigne de ses péchés!
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Examinons nos voies et scrutons-les, et retournons à Yahweh.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Elevons nos cœurs, avec nos mains, vers Dieu dans les cieux:
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 « Nous, nous avons péché, nous avons été rebelles; toi, tu n’as pas pardonné. »
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 « Tu t’es enveloppé dans ta colère, et tu nous as poursuivis; tu as tué sans épargner;
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la prière ne passe point;
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 tu as fait de nous des balayures et un rebut, au milieu des peuples. »
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Ils ouvrent la bouche contre nous, tous nos ennemis.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 La frayeur et la fosse ont été notre part, ainsi que la dévastation et la ruine.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Mon œil se fond en un ruisseau de larmes, à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Mon œil pleure et ne cesse point, parce qu’il n’y a pas de répit,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 jusqu’à ce qu’il regarde et voie, Yahweh, du haut des cieux.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Mon œil fait mal à mon âme, à cause de toutes les filles de ma ville.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Ils m’ont donné la chasse comme a un passereau, ceux qui me haïssent sans cause.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans la fosse, et ils ont jeté une pierre sur moi.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Les eaux montaient au-dessus de ma tête; je disais: « Je suis perdu! »
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 J’ai invoqué ton nom, Yahweh, de la fosse profonde;
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 tu as entendu ma voix: « Ne ferme pas ton oreille à mes soupirs, à mes cris! »
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Tu t’es approché, au jour où je t’ai invoqué, et tu as dit: « Ne crains point! »
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Seigneur tu as pris en main ma cause, tu m’as sauvé la vie.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Tu as vu, Yahweh, la violence qu’ils me font; fais-moi justice!
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Tu as vu toute leur rancune, tous leurs complots contre moi. SIN.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Tu as entendu leurs outrages, Yahweh, tous leurs complots contre moi,
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 les propos de mes adversaires et ce qu’ils méditent, contre moi tout le jour.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Quand ils s’asseyent ou qu’ils se lèvent, regarde: je suis l’objet de leurs chansons.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Tu leur rendras, Yahweh, ce qu’ils méritent, selon l’œuvre de leurs mains;
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Tu leur donneras l’aveuglement du cœur; ta malédiction sera pour eux.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Tu les poursuivras avec colère et tu les extermineras, de dessous les cieux de Yahweh!
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
