< Lamentations 3 >

1 Je suis l’homme qui a vu l’affliction sous la verge de sa fureur.
من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.
2 Il m’a conduit et m’a fait marcher dans les ténèbres et non dans la lumière;
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.
3 contre moi seul il tourne et retourne sa main tout le jour.
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.
4 Il a usé ma chair et ma peau, il a brisé mes os;
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.
5 Il a bâti contre moi, il m’a environné d’amertume et d’ennui.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.
6 Il m’a fait habiter dans les ténèbres, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.
7 Il m’a entouré d’un mur pour que je ne puisse sortir, il a rendu lourdes mes chaînes.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.
8 Lors même que je crie et que j’implore, il ferme tout accès à ma prière.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.
9 Il a muré mes chemins avec des pierres de taille, il a bouleversé mes sentiers.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.
10 Il a été pour moi comme un ours aux aguets, comme un lion dans les embuscades;
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛
11 il a détourné mes voies et m’a mis en pièces, il m’a réduit à l’abandon;
مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.
12 il a bandé son arc et m’a placé comme but à ses flèches.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،
13 Il a fait pénétrer dans mes reins les fils de son carquois;
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.
14 je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour;
مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.
15 il m’a rassasié d’amertume, il m’a abreuvé d’absinthe.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است.
16 Et il a fait broyer du gravier à mes dents, il m’a enfoncé dans la cendre;
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.
17 et mon âme est violemment écartée de la sécurité; j’ai oublié le bonheur;
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.
18 et j’ai dit: « Ma force est perdue, ainsi que mon espérance en Yahweh! »
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.
19 Souviens-toi de mon affliction et de ma souffrance, de l’absinthe et de l’amertume!
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.
20 Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue en moi.
بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.
21 Voici ce que je me rappelerai en mon cœur, et ce pourquoi j’espérerai:
اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که
22 C’est une grâce de Yahweh que nous ne soyons pas anéantis, car ses miséricordes ne sont pas épuisées!
محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.
23 Elles se renouvellent chaque matin; grande est ta fidélité!
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.
24 « Yahweh est mon partage, a dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui. »
به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»
25 Yahweh est bon pour qui espère en lui, pour l’âme qui le cherche.
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.
26 Il est bon d’attendre en silence la délivrance de Yahweh.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
27 Il est bon à l’homme de porter le joug dès sa jeunesse. JOD.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.
28 Qu’il s’asseye à l’écart, en silence, si Dieu le lui impose!
هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند
29 Qu’il mette sa bouche dans la poussière: peut-être y a-t-il de l’espérance!
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.
30 Qu’il tende la joue à celui qui le frappe; qu’il se rassasie d’opprobre!
وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،
31 Car le Seigneur ne rejette pas à toujours;
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.
32 mais, s’il afflige, il a compassion, selon sa grande miséricorde;
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.
33 car ce n’est pas de bon cœur qu’il humilie, et qu’il afflige les enfants des hommes.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.
34 Quand on foule aux pieds tous les captifs du pays,
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،
35 quand on fait fléchir le droit d’un homme, à la face du Très-Haut,
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،
36 quand on fait tort à quelqu’un dans sa cause, le Seigneur ne le verrait donc pas!
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟
37 Qui a parlé, et la chose s’est faite, sans que le Seigneur l’ait commandé?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟
38 N’est-ce pas de la bouche du Très-Haut que procèdent les maux et les biens?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟
39 Pourquoi l’homme se plaindrait-il tant qu’il vit? Que chacun se plaigne de ses péchés!
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟
40 Examinons nos voies et scrutons-les, et retournons à Yahweh.
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.
41 Elevons nos cœurs, avec nos mains, vers Dieu dans les cieux:
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:
42 « Nous, nous avons péché, nous avons été rebelles; toi, tu n’as pas pardonné. »
«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.
43 « Tu t’es enveloppé dans ta colère, et tu nous as poursuivis; tu as tué sans épargner;
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.
44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la prière ne passe point;
خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
45 tu as fait de nous des balayures et un rebut, au milieu des peuples. »
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.
46 Ils ouvrent la bouche contre nous, tous nos ennemis.
تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.
47 La frayeur et la fosse ont été notre part, ainsi que la dévastation et la ruine.
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»
48 Mon œil se fond en un ruisseau de larmes, à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست
49 Mon œil pleure et ne cesse point, parce qu’il n’y a pas de répit,
50 jusqu’à ce qu’il regarde et voie, Yahweh, du haut des cieux.
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!
51 Mon œil fait mal à mon âme, à cause de toutes les filles de ma ville.
هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.
52 Ils m’ont donné la chasse comme a un passereau, ceux qui me haïssent sans cause.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans la fosse, et ils ont jeté une pierre sur moi.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.
54 Les eaux montaient au-dessus de ma tête; je disais: « Je suis perdu! »
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.
55 J’ai invoqué ton nom, Yahweh, de la fosse profonde;
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم
56 tu as entendu ma voix: « Ne ferme pas ton oreille à mes soupirs, à mes cris! »
صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.
57 Tu t’es approché, au jour où je t’ai invoqué, et tu as dit: « Ne crains point! »
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»
58 Seigneur tu as pris en main ma cause, tu m’as sauvé la vie.
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.
59 Tu as vu, Yahweh, la violence qu’ils me font; fais-moi justice!
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.
60 Tu as vu toute leur rancune, tous leurs complots contre moi. SIN.
دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.
61 Tu as entendu leurs outrages, Yahweh, tous leurs complots contre moi,
ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.
62 les propos de mes adversaires et ce qu’ils méditent, contre moi tout le jour.
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.
63 Quand ils s’asseyent ou qu’ils se lèvent, regarde: je suis l’objet de leurs chansons.
ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.
64 Tu leur rendras, Yahweh, ce qu’ils méritent, selon l’œuvre de leurs mains;
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.
65 Tu leur donneras l’aveuglement du cœur; ta malédiction sera pour eux.
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.
66 Tu les poursuivras avec colère et tu les extermineras, de dessous les cieux de Yahweh!
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.

< Lamentations 3 >