< Jonas 3 >
1 La parole de Yahweh fut adressée une seconde fois à Jonas, en ces termes:
Anivei channa in Jonah kom’a Pathen thu ahung lhung kit tan,
2 « Lève-toi, va à Ninive, la grande ville, et prêche-lui la prédication que je te dirai. »
“Kipatdohin lang khopi lentah Nineveh a chen lang akhopi mite kom’a keiman nang kom’a ka seipeh sa thuhi gasam phongtan atin, ahi.”
3 Et Jonas se leva et alla à Ninive, selon la parole de Yahweh. Or Ninive était une ville grande devant Dieu, de trois journées de marche.
Hiti chun Jonah akipat dohin Pakai thupeh dungjui in Nineveh langa achetan ahi. Nineveh hi khopi lentah ahin nithum lam kijot ahi.
4 Jonas commença à pénétrer dans la ville la marche d’une journée; et il prêcha et dit: « Encore quarante jours et Ninive sera détruite!... »
Jonah chu akhopi sunga alut in nikhat lhingset ajot pan tan ahi. Hichea chun Jonah in, “Ni somli jou tengleh Neniveh khopi hi akup athalla kileh ding ahi!” tin asam phong tan ahi.
5 Les gens de Ninive crurent en Dieu; ils publièrent un jeûne et se revêtirent de sacs, depuis le plus grand jusqu’au plus petit.
Hichun Nineveh mipiten Pathen thupeh chu atahsanun aneo pen’a pat alen pen geijin an angolun khaodip pon akisilun alungkham na’u chu aphong doh tauvin ahi.
6 La chose étant parvenue au roi de Ninive, il se leva de son trône, ôta son manteau, se couvrit d’un sac et s’assît sur la cendre.
Nineveh lengpan Jonah thusei chu ajahdoh phat in alaltouna a konin ahung kum lhan alengpon loupi chu ahohlhan khaodip pon chu akisilin ahi.
7 Et on cria dans Ninive et on dit, par décret du roi et de ses grands, ces paroles: « Que ni hommes ni bêtes, bœufs et brebis, ne goûtent rien, ne paissent pas et ne boivent pas d’eau;
Hichun lengpa leh amilen amilal ten thupeh khat khopi sung pumpia aphongdoh un mihem hihen lang gancha ho hijong leh anneh twidon abollouhel ding ahi.
8 qu’ils se couvrent de sacs, hommes et bêtes, qu’ils crient à Dieu avec force, et qu’ils se détournent chacun de sa mauvaise voie et des [actions] de violence que commettent ses mains!
Mihem hihen gancha hijong leh lunggim lunghem pum’a, Pathen a lunggil taha taona iman diu pumhatna natoh leh ithilse bol nauva konna ikihei mang ding’u ahi, tin a phongdoh tan ahi.
9 Qui sait si Dieu ne viendra pas à se repentir, et s’il ne reviendra pas de l’ardeur de sa colère, en sorte que nous ne périssions pas? »
Ijeh innem itileh, Pathen jengin jong alung hin heijin tin eisuhgimna diuva kon’a eihin dohsah jing theiju ahi, atiuvin ahi.
10 Dieu vit ce qu’ils faisaient, comment ils se détournaient de leur mauvaise voie; et Dieu se repentit du mal qu’il avait annoncé qu’il leur ferait; et il ne le fit pas.
Hitobang thil abol’u chu Pathenin amudoh a itobang taha thilse bolna a konna kihei manga kingai tom’a hiuvem ti amudoh phatin alung aheitan achunguva lhunsah dinga aseisa thilse chu abol datan ahi.