Jean 6
1 Jésus s’en alla ensuite de l’autre côté de la mer de Galilée ou de Tibériade.
តតះ បរំ យីឝុ រ្គាលីល៑ ប្រទេឝីយស្យ តិវិរិយានាម្នះ សិន្ធោះ បារំ គតវាន៑។
2 Et une foule nombreuse le suivait, parce qu’elle voyait les signes qu’il opérait sur ceux qui étaient malades.
តតោ វ្យាធិមល្លោកស្វាស្ថ្យករណរូបាណិ តស្យាឝ្ចយ៌្យាណិ កម៌្មាណិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពហវោ ជនាស្តត្បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆន៑។
3 Jésus monta sur la montagne, et là il s’assit avec ses disciples.
តតោ យីឝុះ បវ៌្វតមារុហ្យ តត្រ ឝិឞ្យៃះ សាកម៑។
4 Or la Pâque, la fête des Juifs, était proche.
តស្មិន៑ សមយ និស្តារោត្សវនាម្និ យិហូទីយានាម ឧត្សវ ឧបស្ថិតេ
5 Jésus donc ayant levé les yeux, et voyant qu’une grande foule venait à lui, dit à Philippe: « Où achèterons-nous du pain pour que ces gens aient à manger? »
យីឝុ រ្នេត្រេ ឧត្តោល្យ ពហុលោកាន៑ ស្វសមីបាគតាន៑ វិលោក្យ ផិលិបំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ឯតេឞាំ ភោជនាយ ភោជទ្រវ្យាណិ វយំ កុត្រ ក្រេតុំ ឝក្រុមះ?
6 Il disait cela pour l’éprouver, car lui, il savait ce qu’il devait faire.
វាក្យមិទំ តស្យ បរីក្ឞាត៌្ហម៑ អវាទីត៑ កិន្តុ យត៑ ករិឞ្យតិ តត៑ ស្វយម៑ អជានាត៑។
7 Philippe lui répondit: « Deux cents deniers de pain ne suffiraient pas pour que chacun en reçoive un morceau. »
ផិលិបះ ប្រត្យវោចត៑ ឯតេឞាម៑ ឯកៃកោ យទ្យល្បម៑ អល្បំ ប្រាប្នោតិ តហ៌ិ មុទ្រាបាទទ្វិឝតេន ក្រីតបូបា អបិ ន្យូនា ភវិឞ្យន្តិ។
8 Un de ses disciples, André, frère de Simon-Pierre, lui dit:
ឝិមោន៑ បិតរស្យ ភ្រាតា អាន្ទ្រិយាខ្យះ ឝិឞ្យាណាមេកោ វ្យាហ្ឫតវាន្
9 « Il y a ici un jeune homme qui a cinq pains d’orge et deux poissons; mais qu’est-ce que cela pour tant de monde? »
អត្រ កស្យចិទ៑ ពាលកស្យ សមីបេ បញ្ច យាវបូបាះ ក្ឞុទ្រមត្ស្យទ្វយញ្ច សន្តិ កិន្តុ លោកានាំ ឯតាវាតាំ មធ្យេ តៃះ កិំ ភវិឞ្យតិ?
10 Jésus dit: « Faites les asseoir. » Il y avait beaucoup d’herbe en ce lieu. Ils s’assirent donc, au nombre d’environ cinq mille.
បឝ្ចាទ៑ យីឝុរវទត៑ លោកានុបវេឝយត តត្រ ពហុយវសសត្ត្វាត៑ បញ្ចសហស្ត្រេភ្យោ ន្យូនា អធិកា វា បុរុឞា ភូម្យាម៑ ឧបាវិឝន៑។
11 Jésus prit les pains, et ayant rendu grâces, il les distribua à ceux qui étaient assis; il leur donna de même des deux poissons, autant qu’ils en voulurent.
តតោ យីឝុស្តាន៑ បូបានាទាយ ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ កីត៌្តយិត្វា ឝិឞ្យេឞុ សមាប៌យត៑ តតស្តេ តេភ្យ ឧបវិឞ្ដលោកេភ្យះ បូបាន៑ យថេឞ្ដមត្ស្យញ្ច ប្រាទុះ។
12 Lorsqu’ils furent rassasiés, il dit à ses disciples: « Recueillez les morceaux qui restent, afin que rien ne se perde. »
តេឞុ ត្ឫប្តេឞុ ស តានវោចទ៑ ឯតេឞាំ កិញ្ចិទបិ យថា នាបចីយតេ តថា សវ៌្វាណ្យវឝិឞ្ដានិ សំគ្ឫហ្លីត។
13 Ils les recueillirent, et remplirent douze corbeilles des morceaux qui étaient restés des cinq pains d’orge, après qu’ils eurent mangé.
តតះ សវ៌្វេឞាំ ភោជនាត៑ បរំ តេ តេឞាំ បញ្ចានាំ យាវបូបានាំ អវឝិឞ្ដាន្យខិលានិ សំគ្ឫហ្យ ទ្វាទឝឌល្លកាន៑ អបូរយន៑។
14 Ces hommes ayant vu le signe que Jésus avait fait, disaient: « Celui-ci est vraiment le Prophète qui doit venir dans le monde. »
អបរំ យីឝោរេតាទ្ឫឝីម៑ អាឝ្ចយ៌្យក្រិយាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា លោកា មិថោ វក្តុមារេភិរេ ជគតិ យស្យាគមនំ ភវិឞ្យតិ ស ឯវាយម៑ អវឝ្យំ ភវិឞ្យទ្វក្ត្តា។
15 Sachant donc qu’ils allaient venir l’enlever pour le faire roi, Jésus se retira de nouveau, seul, sur la montagne.
អតឯវ លោកា អាគត្យ តមាក្រម្យ រាជានំ ករិឞ្យន្តិ យីឝុស្តេឞាម៑ ឦទ្ឫឝំ មានសំ វិជ្ញាយ បុនឝ្ច បវ៌្វតម៑ ឯកាកី គតវាន៑។
16 Le soir venu, les disciples descendirent au bord de la mer;
សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ឝិឞ្យា ជលធិតដំ វ្រជិត្វា នាវមារុហ្យ នគរទិឝិ សិន្ធៅ វាហយិត្វាគមន៑។
17 et étant montés dans une barque, ils traversaient la mer dans la direction de Capharnaüm. Il faisait déjà nuit, et Jésus ne les avait pas encore rejoints.
តស្មិន៑ សមយេ តិមិរ ឧបាតិឞ្ឋត៑ កិន្តុ យីឞុស្តេឞាំ សមីបំ នាគច្ឆត៑។
18 Cependant la mer, soulevée par un grand vent, était agitée.
តទា ប្រពលបវនវហនាត៑ សាគរេ មហាតរង្គោ ភវិតុម៑ អារេភេ។
19 Quand ils eurent ramé environ vingt-cinq à trente stades, ils virent Jésus marchant sur la mer et s’approchant de la barque; et ils eurent peur.
តតស្តេ វាហយិត្វា ទ្វិត្រាន៑ ក្រោឝាន៑ គតាះ បឝ្ចាទ៑ យីឝុំ ជលធេរុបរិ បទ្ភ្យាំ វ្រជន្តំ នៅកាន្តិកម៑ អាគច្ឆន្តំ វិលោក្យ ត្រាសយុក្តា អភវន្
20 Mais il leur dit: « C’est moi, ne craignez pas. »
កិន្តុ ស តានុក្ត្តវាន៑ អយមហំ មា ភៃឞ្ដ។
21 Ils voulurent donc le prendre dans la barque, et aussitôt, la barque se trouva au lieu où ils allaient.
តទា តេ តំ ស្វៃរំ នាវិ គ្ឫហីតវន្តះ តទា តត្ក្ឞណាទ៑ ឧទ្ទិឞ្ដស្ថានេ នៅរុបាស្ថាត៑។
22 Le jour suivant, la foule qui était restée de l’autre côté de la mer, avait remarqué qu’il n’y avait là qu’une seule barque, et que Jésus n’y était pas entré avec ses disciples, mais que ceux-ci étaient partis seuls.
យយា នាវា ឝិឞ្យា អគច្ឆន៑ តទន្យា កាបិ នៅកា តស្មិន៑ ស្ថានេ នាសីត៑ តតោ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាកំ នាគមត៑ កេវលាះ ឝិឞ្យា អគមន៑ ឯតត៑ បារស្ថា លោកា ជ្ញាតវន្តះ។
23 — D’autres barques, cependant, étaient arrivées de Tibériade près du lieu où le Seigneur, après avoir rendu grâces, leur avait donné à manger. —
កិន្តុ តតះ បរំ ប្រភុ រ្យត្រ ឦឝ្វរស្យ គុណាន៑ អនុកីត៌្ត្យ លោកាន៑ បូបាន៑ អភោជយត៑ តត្ស្ថានស្យ សមីបស្ថតិវិរិយាយា អបរាស្តរណយ អាគមន៑។
24 La foule donc, ayant vu que Jésus n’était pas là, ni ses disciples non plus, entra dans ces barques et se rendit à Capharnaüm pour chercher Jésus.
យីឝុស្តត្រ នាស្តិ ឝិឞ្យា អបិ តត្រ នា សន្តិ លោកា ឥតិ វិជ្ញាយ យីឝុំ គវេឞយិតុំ តរណិភិះ កផន៌ាហូម៑ បុរំ គតាះ។
25 Et l’ayant trouvé de l’autre côté de la mer ils lui dirent: « Maître, quand êtes-vous venu ici? »
តតស្តេ សរិត្បតេះ បារេ តំ សាក្ឞាត៑ ប្រាប្យ ប្រាវោចន៑ ហេ គុរោ ភវាន៑ អត្រ ស្ថានេ កទាគមត៑?
26 Jésus leur repartit et leur dit: « En vérité, en vérité je vous le dis, vous me cherchez, non parce que vous avez vu des signes, mais parce que vous avez mangé des pains et que vous avez été rassasiés.
តទា យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវាទីទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មទឝ៌នាទ្ធេតោ រ្ន កិន្តុ បូបភោជនាត៑ តេន ត្ឫប្តត្វាញ្ច មាំ គវេឞយថ។
27 Travaillez, non pour la nourriture qui périt, mais pour celle qui demeure pour la vie éternelle, et que le Fils de l’homme vous donnera. Car c’est lui que le Père, Dieu, a marqué d’un sceau. » (aiōnios g166)
ក្ឞយណីយភក្ឞ្យាត៌្ហំ មា ឝ្រាមិឞ្ដ កិន្ត្វន្តាយុព៌្ហក្ឞ្យាត៌្ហំ ឝ្រាម្យត, តស្មាត៑ តាទ្ឫឝំ ភក្ឞ្យំ មនុជបុត្រោ យុឞ្មាភ្យំ ទាស្យតិ; តស្មិន៑ តាត ឦឝ្វរះ ប្រមាណំ ប្រាទាត៑។ (aiōnios g166)
28 Ils lui dirent: « Que devons-nous faire, pour faire les œuvres de Dieu? »
តទា តេៜប្ឫច្ឆន៑ ឦឝ្វរាភិមតំ កម៌្ម កត៌្តុម៑ អស្មាភិះ កិំ កត៌្តវ្យំ?
29 Jésus leur répondit: « Voici l’œuvre que Dieu demande, c’est que vous croyiez en celui qu’il a envoyé. »
តតោ យីឝុរវទទ៑ ឦឝ្វរោ យំ ប្រៃរយត៑ តស្មិន៑ វិឝ្វសនម៑ ឦឝ្វរាភិមតំ កម៌្ម។
30 Ils lui dirent: « Quel signe faites-vous donc afin que nous le voyions et que nous croyions en vous? Quelles sont vos œuvres?
តទា តេ វ្យាហរន៑ ភវតា កិំ លក្ឞណំ ទឝ៌ិតំ យទ្ទ្ឫឞ្ដ្វា ភវតិ វិឝ្វសិឞ្យាមះ? ត្វយា កិំ កម៌្ម ក្ឫតំ?
31 Nos pères ont mangé la manne dans le désert, ainsi qu’il est écrit: Il leur a donné à manger le pain du ciel. »
អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា មហាប្រាន្តរេ មាន្នាំ ភោក្ត្តុំ ប្រាបុះ យថា លិបិរាស្តេ។ ស្វគ៌ីយាណិ តុ ភក្ឞ្យាណិ ប្រទទៅ បរមេឝ្វរះ។
32 Jésus leur répondit: « En vérité, en vérité, je vous le dis, Moïse ne vous a pas donné le pain du ciel; c’est mon Père qui donne le vrai pain du ciel.
តទា យីឝុរវទទ៑ អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ មូសា យុឞ្មាភ្យំ ស្វគ៌ីយំ ភក្ឞ្យំ នាទាត៑ កិន្តុ មម បិតា យុឞ្មាភ្យំ ស្វគ៌ីយំ បរមំ ភក្ឞ្យំ ទទាតិ។
33 Car le pain de Dieu, c’est le pain qui descend du ciel et qui donne la vie au monde. »
យះ ស្វគ៌ាទវរុហ្យ ជគតេ ជីវនំ ទទាតិ ស ឦឝ្វរទត្តភក្ឞ្យរូបះ។
34 Ils lui dirent donc: « Seigneur, donnez-nous toujours de ce pain. »
តទា តេ ប្រាវោចន៑ ហេ ប្រភោ ភក្ឞ្យមិទំ និត្យមស្មភ្យំ ទទាតុ។
35 Jésus leur répondit: « Moi Je suis le pain de vie: celui qui vient à moi n’aura jamais faim, et celui qui croit en moi n’aura jamais soif.
យីឝុរវទទ៑ អហមេវ ជីវនរូបំ ភក្ឞ្យំ យោ ជនោ មម សន្និធិម៑ អាគច្ឆតិ ស ជាតុ ក្ឞុធាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ, តថា យោ ជនោ មាំ ប្រត្យេតិ ស ជាតុ ត្ឫឞាត៌្តោ ន ភវិឞ្យតិ។
36 Mais, je vous l’ai dit, vous m’avez vu, et vous ne croyez pas.
មាំ ទ្ឫឞ្ដ្វាបិ យូយំ ន វិឝ្វសិថ យុឞ្មានហម៑ ឥត្យវោចំ។
37 Tout ce que le Père me donne viendra à moi, et celui qui vient à moi, je ne le jetterai pas dehors;
បិតា មហ្យំ យាវតោ លោកានទទាត៑ តេ សវ៌្វ ឯវ មមាន្តិកម៑ អាគមិឞ្យន្តិ យះ កឝ្ចិច្ច មម សន្និធិម៑ អាយាស្យតិ តំ កេនាបិ ប្រការេណ ន ទូរីករិឞ្យាមិ។
38 car je suis descendu du ciel pour faire, non ma volonté, mais la volonté de celui qui m’a envoyé.
និជាភិមតំ សាធយិតុំ ន ហិ កិន្តុ ប្រេរយិតុរភិមតំ សាធយិតុំ ស្វគ៌ាទ៑ អាគតោស្មិ។
39 Or la volonté de celui qui m’a envoyé, est que je ne perde aucun de ceux qu’il m’a donnés, mais que je les ressuscite au dernier jour.
ស យាន៑ យាន៑ លោកាន៑ មហ្យមទទាត៑ តេឞាមេកមបិ ន ហារយិត្វា ឝេឞទិនេ សវ៌្វានហម៑ ឧត្ថាបយាមិ ឥទំ មត្ប្រេរយិតុះ បិតុរភិមតំ។
40 Car c’est la volonté de mon Père [qui m’a envoyé], que quiconque voit le Fils et croit en lui, ait la vie éternelle; et moi je le ressusciterai au dernier jour. » (aiōnios g166)
យះ កឝ្ចិន៑ មានវសុតំ វិលោក្យ វិឝ្វសិតិ ស ឝេឞទិនេ មយោត្ថាបិតះ សន៑ អនន្តាយុះ ប្រាប្ស្យតិ ឥតិ មត្ប្រេរកស្យាភិមតំ។ (aiōnios g166)
41 Les Juifs murmuraient à son sujet, parce qu’il avait dit: « Moi je suis le pain vivant, qui est descendu du ciel. »
តទា ស្វគ៌ាទ៑ យទ៑ ភក្ឞ្យម៑ អវារោហត៑ តទ៑ ភក្ឞ្យម៑ អហមេវ យិហូទីយលោកាស្តស្យៃតទ៑ វាក្យេ វិវទមានា វក្ត្តុមារេភិរេ
42 Et ils disaient: « N’est-ce pas là Jésus, le fils de Joseph, dont nous connaissons le père et la mère? Comment donc dit-il: Je suis descendu du ciel? »
យូឞផះ បុត្រោ យីឝុ រ្យស្យ មាតាបិតរៅ វយំ ជានីម ឯឞ កិំ សឯវ ន? តហ៌ិ ស្វគ៌ាទ៑ អវារោហម៑ ឥតិ វាក្យំ កថំ វក្ត្តិ?
43 Jésus leur répondit: « Ne murmurez pas entre vous.
តទា យីឝុស្តាន៑ ប្រត្យវទត៑ បរស្បរំ មា វិវទធ្វំ
44 Nul ne peut venir à moi, si le Père qui m’a envoyé ne l’attire; et moi, je le ressusciterai au dernier jour.
មត្ប្រេរកេណ បិត្រា នាក្ឫឞ្ដះ កោបិ ជនោ មមាន្តិកម៑ អាយាតុំ ន ឝក្នោតិ កិន្ត្វាគតំ ជនំ ចរមេៜហ្និ ប្រោត្ថាបយិឞ្យាមិ។
45 Il est écrit dans les Prophètes: Ils seront tous enseignés par Dieu. Quiconque a entendu le Père et a reçu son enseignement, vient à moi.
តេ សវ៌្វ ឦឝ្វរេណ ឝិក្ឞិតា ភវិឞ្យន្តិ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិបិរិត្ថមាស្តេ អតោ យះ កឝ្ចិត៑ បិតុះ សកាឝាត៑ ឝ្រុត្វា ឝិក្ឞតេ ស ឯវ មម សមីបម៑ អាគមិឞ្យតិ។
46 Ce n’est pas que personne ait vu le Père, sinon celui qui est de Dieu; celui-là a vu le Père.
យ ឦឝ្វរាទ៑ អជាយត តំ វិនា កោបិ មនុឞ្យោ ជនកំ នាទឝ៌ត៑ កេវលះ សឯវ តាតម៑ អទ្រាក្ឞីត៑។
អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ យោ ជនោ មយិ វិឝ្វាសំ ករោតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ។ (aiōnios g166)
48 Moi je suis le pain de vie.
អហមេវ តជ្ជីវនភក្ឞ្យំ។
49 Vos pères ont mangé la manne dans le désert, et ils sont morts.
យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា មហាប្រាន្តរេ មន្នាភក្ឞ្យំ ភូក្ត្តាបិ ម្ឫតាះ
50 Voici le pain descendu du ciel, afin qu’on en mange et qu’on ne meure pas.
កិន្តុ យទ្ភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ តទ៑ យទិ កឝ្ចិទ៑ ភុង្ក្ត្តេ តហ៌ិ ស ន ម្រិយតេ។
51 Moi je suis le pain vivant qui est descendu du ciel. Si quelqu’un mange de ce pain, il vivra éternellement; et le pain que je donnerai, c’est ma chair, pour le salut du monde. » (aiōn g165)
យជ្ជីវនភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ សោហមេវ ឥទំ ភក្ឞ្យំ យោ ជនោ ភុង្ក្ត្តេ ស និត្យជីវី ភវិឞ្យតិ។ បុនឝ្ច ជគតោ ជីវនាត៌្ហមហំ យត៑ ស្វកីយបិឝិតំ ទាស្យាមិ តទេវ មយា វិតរិតំ ភក្ឞ្យម៑។ (aiōn g165)
52 Là-dessus, les Juifs disputaient entre eux, disant: « Comment cet homme peut-il donner sa chair à manger? »
តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ បរស្បរំ វិវទមានា វក្ត្តុមារេភិរេ ឯឞ ភោជនាត៌្ហំ ស្វីយំ បលលំ កថម៑ អស្មភ្យំ ទាស្យតិ?
53 Jésus leur dit: « En vérité, en vérité, je vous le dis, si vous ne mangez la chair du Fils de l’homme, et ne buvez son sang, vous n’avez pas la vie en vous-mêmes.
តទា យីឝុស្តាន៑ អាវោចទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ មនុឞ្យបុត្រស្យាមិឞេ យុឞ្មាភិ រ្ន ភុក្ត្តេ តស្យ រុធិរេ ច ន បីតេ ជីវនេន សាទ៌្ធំ យុឞ្មាកំ សម្ពន្ធោ នាស្តិ។
54 Celui qui mange ma chair et boit mon sang a la vie éternelle, et moi, je le ressusciterai au dernier jour. (aiōnios g166)
យោ មមាមិឞំ ស្វាទតិ មម សុធិរញ្ច បិវតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ តតះ ឝេឞេៜហ្និ តមហម៑ ឧត្ថាបយិឞ្យាមិ។ (aiōnios g166)
55 Car ma chair est vraiment une nourriture, et mon sang est vraiment un breuvage.
យតោ មទីយមាមិឞំ បរមំ ភក្ឞ្យំ តថា មទីយំ ឝោណិតំ បរមំ បេយំ។
56 Celui qui mange ma chair et boit mon sang, demeure en moi, et moi en lui.
យោ ជនោ មទីយំ បលលំ ស្វាទតិ មទីយំ រុធិរញ្ច បិវតិ ស មយិ វសតិ តស្មិន្នហញ្ច វសាមិ។
57 Comme le Père qui est vivant m’a envoyé, et que je vis par le Père, ainsi celui qui me mange vivra aussi par moi.
មត្ប្រេរយិត្រា ជីវតា តាតេន យថាហំ ជីវាមិ តទ្វទ៑ យះ កឝ្ចិន៑ មាមត្តិ សោបិ មយា ជីវិឞ្យតិ។
58 C’est là le pain qui est descendu du ciel: il n’en est pas comme de vos pères qui ont mangé la manne et sont morts; celui qui mange de ce pain vivra éternellement. » (aiōn g165)
យទ្ភក្ឞ្យំ ស្វគ៌ាទាគច្ឆត៑ តទិទំ យន្មាន្នាំ ស្វាទិត្វា យុឞ្មាកំ បិតរោៜម្រិយន្ត តាទ្ឫឝម៑ ឥទំ ភក្ឞ្យំ ន ភវតិ ឥទំ ភក្ឞ្យំ យោ ភក្ឞតិ ស និត្យំ ជីវិឞ្យតិ។ (aiōn g165)
59 Jésus dit ces choses, enseignant dans la synagogue à Capharnaüm.
យទា កផន៌ាហូម៑ បុយ៌្យាំ ភជនគេហេ ឧបាទិឝត៑ តទា កថា ឯតា អកថយត៑។
60 Beaucoup de ses disciples, l’ayant entendu, dirent: « Cette parole est dure, et qui peut l’écouter? »
តទេត្ថំ ឝ្រុត្វា តស្យ ឝិឞ្យាណាម៑ អនេកេ បរស្បរម៑ អកថយន៑ ឥទំ គាឍំ វាក្យំ វាក្យមីទ្ឫឝំ កះ ឝ្រោតុំ ឝក្រុយាត៑?
61 Jésus, sachant en lui-même que ses disciples murmuraient à ce sujet, leur dit: « Cela vous scandalise?
កិន្តុ យីឝុះ ឝិឞ្យាណាម៑ ឥត្ថំ វិវាទំ ស្វចិត្តេ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑ ឥទំ វាក្យំ កិំ យុឞ្មាកំ វិឃ្នំ ជនយតិ?
62 Et quand vous verrez le Fils de l’homme monter où il était auparavant?...
យទិ មនុជសុតំ បូវ៌្វវាសស្ថានម៑ ឩទ៌្វ្វំ គច្ឆន្តំ បឝ្យថ តហ៌ិ កិំ ភវិឞ្យតិ?
63 C’est l’esprit qui vivifie; la chair ne sert de rien. Les paroles que je vous ai dites sont esprit et vie.
អាត្មៃវ ជីវនទាយកះ វបុ រ្និឞ្ផលំ យុឞ្មភ្យមហំ យានិ វចាំសិ កថយាមិ តាន្យាត្មា ជីវនញ្ច។
64 Mais il y en a parmi vous quelques-uns qui ne croient pas. » Car Jésus savait, dès le commencement, qui étaient ceux qui ne croyaient pas, et qui était celui qui le trahirait.
កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេ កេចន អវិឝ្វាសិនះ សន្តិ កេ កេ ន វិឝ្វសន្តិ កោ វា តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ តាន៑ យីឝុរាប្រថមាទ៑ វេត្តិ។
65 Et il ajouta: « C’est pourquoi je vous ai dit que nul ne peut venir à moi, si cela ne lui a été donné par mon Père. »
អបរមបិ កថិតវាន៑ អស្មាត៑ ការណាទ៑ អកថយំ បិតុះ សកាឝាត៑ ឝក្ត្តិមប្រាប្យ កោបិ មមាន្តិកម៑ អាគន្តុំ ន ឝក្នោតិ។
66 Dès ce moment, beaucoup de ses disciples se retirèrent, et ils n’allaient plus avec lui.
តត្កាលេៜនេកេ ឝិឞ្យា វ្យាឃុដ្យ តេន សាទ៌្ធំ បុន រ្នាគច្ឆន៑។
67 Jésus donc dit aux Douze: « Et vous, ne voulez-vous pas aussi vous en aller? »
តទា យីឝុ រ្ទ្វាទឝឝិឞ្យាន៑ ឧក្ត្តវាន៑ យូយមបិ កិំ យាស្យថ?
68 Simon-Pierre lui répondit: « Seigneur, à qui irions-nous? tu as les paroles de la vie éternelle. (aiōnios g166)
តតះ ឝិមោន៑ បិតរះ ប្រត្យវោចត៑ ហេ ប្រភោ កស្យាភ្យណ៌ំ គមិឞ្យាមះ? (aiōnios g166)
69 Et nous, nous avons cru et nous avons connu que tu es le Saint de Dieu. »
អនន្តជីវនទាយិន្យោ យាះ កថាស្តាស្តវៃវ។ ភវាន៑ អមរេឝ្វរស្យាភិឞិក្ត្តបុត្រ ឥតិ វិឝ្វស្យ និឝ្ចិតំ ជានីមះ។
70 Jésus leur répondit: « N’est-ce pas moi qui vous ai choisis, vous les Douze? Et l’un de vous est un démon. »
តទា យីឝុរវទត៑ កិមហំ យុឞ្មាកំ ទ្វាទឝជនាន៑ មនោនីតាន៑ ន ក្ឫតវាន៑? កិន្តុ យុឞ្មាកំ មធ្យេបិ កឝ្ចិទេកោ វិឃ្នការី វិទ្យតេ។
71 Il parlait de Judas, fils de Simon Iscariote, car c’était lui qui devait le trahir, lui, l’un des Douze.
ឥមាំ កថំ ស ឝិមោនះ បុត្រម៑ ឦឞ្ករីយោតីយំ យិហូទាម៑ ឧទ្ទិឝ្យ កថិតវាន៑ យតោ ទ្វាទឝានាំ មធ្យេ គណិតះ ស តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ។
