Jean 18
1 Après avoir ainsi parlé, Jésus se rendit, accompagné de ses disciples, au delà du torrent de Cédron, où il y avait un jardin, dans lequel il entra lui et ses disciples.
តាះ កថាះ កថយិត្វា យីឝុះ ឝិឞ្យានាទាយ កិទ្រោន្នាមកំ ស្រោត ឧត្តីយ៌្យ ឝិឞ្យៃះ សហ តត្រត្យោទ្យានំ ប្រាវិឝត៑។
2 Judas, qui le trahissait, connaissait aussi ce lieu, parce que Jésus y était souvent allé avec ses disciples.
កិន្តុ វិឝ្វាសឃាតិយិហូទាស្តត៑ ស្ថានំ បរិចីយតេ យតោ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ កទាចិត៑ តត៑ ស្ថានម៑ អគច្ឆត៑។
3 Ayant donc pris la cohorte et des satellites fournis par les Pontifes et les Pharisiens, Judas y vint avec des lanternes, des torches et des armes.
តទា ស យិហូទាះ សៃន្យគណំ ប្រធានយាជកានាំ ផិរូឝិនាញ្ច បទាតិគណញ្ច គ្ឫហីត្វា ប្រទីបាន៑ ឧល្កាន៑ អស្ត្រាណិ ចាទាយ តស្មិន៑ ស្ថាន ឧបស្ថិតវាន៑។
4 Alors Jésus, sachant tout ce qui devait lui arriver, s’avança et leur dit: « Qui cherchez-vous? »
ស្វំ ប្រតិ យទ៑ ឃដិឞ្យតេ តជ៑ ជ្ញាត្វា យីឝុរគ្រេសរះ សន៑ តានប្ឫច្ឆត៑ កំ គវេឞយថ?
5 Ils lui répondirent: « Jésus de Nazareth. » Il leur dit: « C’est moi. » Or, Judas, qui le trahissait, était là avec eux.
តេ ប្រត្យវទន៑, នាសរតីយំ យីឝុំ; តតោ យីឝុរវាទីទ៑ អហមេវ សះ; តៃះ សហ វិឝ្វាសឃាតី យិហូទាឝ្ចាតិឞ្ឋត៑។
6 Lors donc que Jésus leur eut dit: « C’est moi, » ils reculèrent et tombèrent par terre.
តទាហមេវ ស តស្យៃតាំ កថាំ ឝ្រុត្វៃវ តេ បឝ្ចាទេត្យ ភូមៅ បតិតាះ។
7 Il leur demanda encore une fois: « Qui cherchez-vous? » Et ils dirent: « Jésus de Nazareth. »
តតោ យីឝុះ បុនរបិ ប្ឫឞ្ឋវាន៑ កំ គវេឞយថ? តតស្តេ ប្រត្យវទន៑ នាសរតីយំ យីឝុំ។
8 Jésus répondit: « Je vous l’ai dit, c’est moi; si donc c’est moi que vous cherchez, laissez aller ceux-ci. »
តទា យីឝុះ ប្រត្យុទិតវាន៑ អហមេវ ស ឥមាំ កថាមចកថម៑; យទិ មាមន្វិច្ឆថ តហ៌ីមាន៑ គន្តុំ មា វារយត។
9 Il dit cela, afin que fût accomplie la parole qu’il avait dite: « Je n’ai perdu aucun de ceux que vous m’avez donnés. »
ឥត្ថំ ភូតេ មហ្យំ យាល្លោកាន៑ អទទាស្តេឞាម៑ ឯកមបិ នាហារយម៑ ឥមាំ យាំ កថាំ ស ស្វយមកថយត៑ សា កថា សផលា ជាតា។
10 Alors Simon-Pierre, qui avait une épée, la tira, et frappant le serviteur du grand prêtre, il lui coupa l’oreille droite: ce serviteur s’appelait Malchus.
តទា ឝិមោន្បិតរស្យ និកដេ ខង្គល្ស្ថិតេះ ស តំ និឞ្កោឞំ ក្ឫត្វា មហាយាជកស្យ មាល្ខនាមានំ ទាសម៑ អាហត្យ តស្យ ទក្ឞិណកណ៌ំ ឆិន្នវាន៑។
11 Mais Jésus dit à Pierre: « Remets ton épée dans le fourreau. Ne boirai-je donc pas le calice que mon Père m’a donné? »
តតោ យីឝុះ បិតរម៑ អវទត៑, ខង្គំ កោឞេ ស្ថាបយ មម បិតា មហ្យំ បាតុំ យំ កំសម៑ អទទាត៑ តេនាហំ កិំ ន បាស្យាមិ?
12 Alors la cohorte, le tribun et les satellites des Juifs se saisirent de Jésus et le lièrent.
តទា សៃន្យគណះ សេនាបតិ រ្យិហូទីយានាំ បទាតយឝ្ច យីឝុំ ឃ្ឫត្វា ពទ្ធ្វា ហានន្នាម្នះ កិយផាះ ឝ្វឝុរស្យ សមីបំ ប្រថមម៑ អនយន៑។
13 Ils l’emmenèrent d’abord chez Anne parce qu’il était beau-père de Caïphe, lequel était grand-prêtre cette année-là.
ស កិយផាស្តស្មិន៑ វត្សរេ មហាយាជត្វបទេ និយុក្តះ
14 Or, Caïphe était celui qui avait donné ce conseil aux Juifs: « Il est avantageux qu’un seul homme meure pour le peuple. »
សន៑ សាធារណលោកានាំ មង្គលាត៌្ហម៑ ឯកជនស្យ មរណមុចិតម៑ ឥតិ យិហូទីយៃះ សាទ៌្ធម៑ អមន្ត្រយត៑។
15 Cependant Simon-Pierre suivait Jésus, avec un autre disciple. Ce disciple, étant connu du grand-prêtre, entra avec Jésus dans la cour du grand-prêtre,
តទា ឝិមោន្បិតរោៜន្យៃកឝិឞ្យឝ្ច យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆតាំ តស្យាន្យឝិឞ្យស្យ មហាយាជកេន បរិចិតត្វាត៑ ស យីឝុនា សហ មហាយាជកស្យាដ្ដាលិកាំ ប្រាវិឝត៑។
16 mais Pierre était resté près de la porte, en dehors. L’autre disciple, qui était connu du grand-prêtre sortit donc, parla à la portière, et fit entrer Pierre.
កិន្តុ បិតរោ ពហិទ៌្វារស្យ សមីបេៜតិឞ្ឋទ៑ អតឯវ មហាយាជកេន បរិចិតះ ស ឝិឞ្យះ បុនព៌ហិគ៌ត្វា ទៅវាយិកាយៃ កថយិត្វា បិតរម៑ អភ្យន្តរម៑ អានយត៑។
17 Cette servante, qui gardait la porte, dit à Pierre: « N’es-tu pas, toi aussi, des disciples de cet homme? » Il dit: « Je n’en suis pas. »
តទា ស ទ្វាររក្ឞិកា បិតរម៑ អវទត៑ ត្វំ កិំ ន តស្យ មានវស្យ ឝិឞ្យះ? តតះ សោវទទ៑ អហំ ន ភវាមិ។
18 Les serviteurs et les satellites étaient rangés autour d’un brasier, parce qu’il faisait froid, et ils se chauffaient; Pierre se tenait aussi avec eux, et se chauffait.
តតះ បរំ យត្ស្ថានេ ទាសាះ បទាតយឝ្ច ឝីតហេតោរង្គារៃ រ្វហ្និំ ប្រជ្វាល្យ តាបំ សេវិតវន្តស្តត្ស្ថានេ បិតរស្តិឞ្ឋន៑ តៃះ សហ វហ្និតាបំ សេវិតុម៑ អារភត។
19 Le grand-prêtre interrogea Jésus sur ses disciples et sur sa doctrine.
តទា ឝិឞ្យេឞូបទេឝេ ច មហាយាជកេន យីឝុះ ប្ឫឞ្ដះ
20 Jésus lui répondit: « J’ai parlé ouvertement au monde; j’ai toujours enseigné dans la synagogue et dans le temple, où tous les Juifs s’assemblent, et je n’ai rien dit en secret.
សន៑ ប្រត្យុក្តវាន៑ សវ៌្វលោកានាំ សមក្ឞំ កថាមកថយំ គុប្តំ កាមបិ កថាំ ន កថយិត្វា យត៑ ស្ថានំ យិហូទីយាះ សតតំ គច្ឆន្តិ តត្រ ភជនគេហេ មន្ទិរេ ចាឝិក្ឞយំ។
21 Pourquoi m’interroges-tu? Demande à ceux qui m’ont entendu, ce que je leur ai dit; eux, ils savent ce que j’ai enseigné. »
មត្តះ កុតះ ប្ឫច្ឆសិ? យេ ជនា មទុបទេឝម៑ អឝ្ឫណ្វន៑ តានេវ ប្ឫច្ឆ យទ្យទ៑ អវទំ តេ តត៑ ជានិន្ត។
22 A ces mots, un des satellites qui se trouvait là, donna un soufflet à Jésus, en disant: « Est-ce ainsi que tu réponds au grand-prêtre? »
តទេត្ថំ ប្រត្យុទិតត្វាត៑ និកដស្ថបទាតិ រ្យីឝុំ ចបេដេនាហត្យ វ្យាហរត៑ មហាយាជកម៑ ឯវំ ប្រតិវទសិ?
23 Jésus lui répondit: « Si j’ai mal parlé, fais voir ce que j’ai dit de mal; mais si j’ai bien parlé, pourquoi me frappes-tu? »
តតោ យីឝុះ ប្រតិគទិតវាន៑ យទ្យយថាត៌្ហម៑ អចកថំ តហ៌ិ តស្យាយថាត៌្ហស្យ ប្រមាណំ ទេហិ, កិន្តុ យទិ យថាត៌្ហំ តហ៌ិ កុតោ ហេតោ រ្មាម៑ អតាឌយះ?
24 Anne avait envoyé Jésus lié à Caïphe, le grand-prêtre.
បូវ៌្វំ ហានន៑ សពន្ធនំ តំ កិយផាមហាយាជកស្យ សមីបំ ប្រៃឞយត៑។
25 Or, Simon-Pierre était là, se chauffant. Ils lui dirent: « N’es-tu pas, toi aussi, de ses disciples? » Il le nia et dit: « Je n’en suis pas. »
ឝិមោន្បិតរស្តិឞ្ឋន៑ វហ្និតាបំ សេវតេ, ឯតស្មិន៑ សមយេ កិយន្តស្តម៑ អប្ឫច្ឆន៑ ត្វំ កិម៑ ឯតស្យ ជនស្យ ឝិឞ្យោ ន? តតះ សោបហ្នុត្យាព្រវីទ៑ អហំ ន ភវាមិ។
26 Un des serviteurs du grand-prêtre, parent de celui à qui Pierre avait coupé l’oreille, lui dit: « Ne t’ai-je pas vu avec lui dans le jardin? »
តទា មហាយាជកស្យ យស្យ ទាសស្យ បិតរះ កណ៌មច្ឆិនត៑ តស្យ កុដុម្ពះ ប្រត្យុទិតវាន៑ ឧទ្យានេ តេន សហ តិឞ្ឋន្តំ ត្វាំ កិំ នាបឝ្យំ?
27 Pierre nia de nouveau et aussitôt le coq chanta.
កិន្តុ បិតរះ បុនរបហ្នុត្យ កថិតវាន៑; តទានីំ កុក្កុដោៜរៅត៑។
28 Ils conduisirent Jésus de chez Caïphe au prétoire: c’était le matin. Mais ils n’entrèrent pas eux-mêmes dans le prétoire, pour ne pas se souiller et afin de pouvoir manger la Pâque.
តទនន្តរំ ប្រត្យូឞេ តេ កិយផាគ្ឫហាទ៑ អធិបតេ រ្គ្ឫហំ យីឝុម៑ អនយន៑ កិន្តុ យស្មិន៑ អឝុចិត្វេ ជាតេ តៃ រ្និស្តារោត្សវេ ន ភោក្តវ្យំ, តស្យ ភយាទ៑ យិហូទីយាស្តទ្គ្ឫហំ នាវិឝន៑។
29 Pilate sortit donc vers eux, et dit: « Quelle accusation portez-vous contre cet homme? »
អបរំ បីលាតោ ពហិរាគត្យ តាន៑ ប្ឫឞ្ឋវាន៑ ឯតស្យ មនុឞ្យស្យ កំ ទោឞំ វទថ?
30 Ils lui répondirent: « Si ce n’était pas un malfaiteur, nous ne te l’aurions pas livré. »
តទា តេ បេត្យវទន៑ ទុឞ្កម៌្មការិណិ ន សតិ ភវតះ សមីបេ នៃនំ សមាប៌យិឞ្យាមះ។
31 Pilate leur dit: « Prenez-le vous-mêmes, et jugez-le selon votre loi. » Les Juifs lui répondirent: « Il ne nous est pas permis de mettre personne à mort »:
តតះ បីលាតោៜវទទ៑ យូយមេនំ គ្ឫហីត្វា ស្វេឞាំ វ្យវស្ថយា វិចារយត។ តទា យិហូទីយាះ ប្រត្យវទន៑ កស្យាបិ មនុឞ្យស្យ ប្រាណទណ្ឌំ កត៌្តុំ នាស្មាកម៑ អធិការោៜស្តិ។
32 afin que s’accomplît la parole que Jésus avait dite, lorsqu’il avait indiqué de quelle mort il devait mourir.
ឯវំ សតិ យីឝុះ ស្វស្យ ម្ឫត្យៅ យាំ កថាំ កថិតវាន៑ សា សផលាភវត៑។
33 Pilate étant donc rentré dans le prétoire, appela Jésus, et lui dit: « Es-tu le roi des Juifs? »
តទនន្តរំ បីលាតះ បុនរបិ តទ៑ រាជគ្ឫហំ គត្វា យីឝុមាហូយ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ត្វំ កិំ យិហូទីយានាំ រាជា?
34 Jésus répondit: « Dis-tu cela de toi-même, ou d’autres te l’ont-ils dit de moi? »
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑ ត្វម៑ ឯតាំ កថាំ ស្វតះ កថយសិ កិមន្យះ កឝ្ចិន៑ មយិ កថិតវាន៑?
35 Pilate répondit: « Est-ce que je suis Juif? Ta nation et les chefs des prêtres t’ont livré à moi: qu’as-tu fait? »
បីលាតោៜវទទ៑ អហំ កិំ យិហូទីយះ? តវ ស្វទេឝីយា វិឝេឞតះ ប្រធានយាជកា មម និកដេ ត្វាំ សមាប៌យន, ត្វំ កិំ ក្ឫតវាន៑?
36 Jésus répondit: « Mon royaume n’est pas de ce monde; si mon royaume était de ce monde, mes serviteurs auraient combattu pour que je ne fusse pas livré aux Juifs, mais maintenant mon royaume n’est pas d’ici-bas. »
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑ មម រាជ្យម៑ ឯតជ្ជគត្សម្ពន្ធីយំ ន ភវតិ យទិ មម រាជ្យំ ជគត្សម្ពន្ធីយម៑ អភវិឞ្យត៑ តហ៌ិ យិហូទីយានាំ ហស្តេឞុ យថា សមប៌ិតោ នាភវំ តទត៌្ហំ មម សេវកា អយោត្ស្យន៑ កិន្តុ មម រាជ្យម៑ ឰហិកំ ន។
37 Pilate lui dit: « Tu es donc roi? » Jésus répondit: « Tu le dis, je suis roi. Je suis né et je suis venu dans le monde pour rendre témoignage à la vérité: quiconque est de la vérité écoute ma voix. »
តទា បីលាតះ កថិតវាន៑, តហ៌ិ ត្វំ រាជា ភវសិ? យីឝុះ ប្រត្យុក្តវាន៑ ត្វំ សត្យំ កថយសិ, រាជាហំ ភវាមិ; សត្យតាយាំ សាក្ឞ្យំ ទាតុំ ជនិំ គ្ឫហីត្វា ជគត្យស្មិន៑ អវតីណ៌វាន៑, តស្មាត៑ សត្យធម៌្មបក្ឞបាតិនោ មម កថាំ ឝ្ឫណ្វន្តិ។
38 Pilate lui dit: « Qu’est-ce que la vérité? » Ayant dit cela, il sortit de nouveau pour aller vers les Juifs, et il leur dit: « Pour moi, je ne trouve aucun crime en lui.
តទា សត្យំ កិំ? ឯតាំ កថាំ បឞ្ដ្វា បីលាតះ បុនរបិ ពហិគ៌ត្វា យិហូទីយាន៑ អភាឞត, អហំ តស្យ កមប្យបរាធំ ន ប្រាប្នោមិ។
39 Mais c’est la coutume qu’à la fête de Pâque je libère quelqu’un. Voulez-vous que je vous libère le roi des Juifs? »
និស្តារោត្សវសមយេ យុឞ្មាភិរភិរុចិត ឯកោ ជនោ មយា មោចយិតវ្យ ឯឞា យុឞ្មាកំ រីតិរស្តិ, អតឯវ យុឞ្មាកំ និកដេ យិហូទីយានាំ រាជានំ កិំ មោចយាមិ, យុឞ្មាកម៑ ឥច្ឆា កា?
40 Alors tous crièrent de nouveau: « Non pas lui, mais Barabbas. » Or, Barabbas était un brigand.
តទា តេ សវ៌្វេ រុវន្តោ វ្យាហរន៑ ឯនំ មានុឞំ នហិ ពរព្ពាំ មោចយ។ កិន្តុ ស ពរព្ពា ទស្យុរាសីត៑។
