Job 6

1 Alors Job prit la parole et dit:

Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

2 Oh! S’il était possible de peser mon affliction, et de mettre toutes ensemble mes calamités dans la balance!...

Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

3 Elles seraient plus pesantes que le sable de la mer: voilà pourquoi mes paroles vont jusqu’à la folie.

Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

4 Car les flèches du Tout-Puissant me transpercent, et mon âme en boit le venin; les terreurs de Dieu sont rangées en bataille contre moi.

Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

5 Est-ce que l’onagre rugit auprès de l’herbe tendre? Est-ce que le bœuf mugit devant sa pâture?

Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

6 Comment se nourrir d’un mets fade et sans sel, ou bien trouver du goût au jus d’une herbe insipide?

Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

7 Ce que mon âme se refuse à toucher, c’est là mon pain, tout couvert de souillures.

Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

8 Qui me donnera que mon vœu s’accomplisse, et que Dieu réalise mon attente!

Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

9 Que Dieu daigne me briser, qu’il laisse aller sa main et qu’il tranche mes jours!

Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

10 Et qu’il me reste du moins cette consolation, que j’en tressaille dans les maux dont il m’accable: de n’avoir jamais transgressé les commandements du Saint!

Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

11 Quelle est ma force, pour que j’attende? Quelle est la durée de mes jours, pour que j’aie patience?

Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

12 Ma force est-elle la force des pierres, et ma chair est-elle d’airain?

Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

13 Ne suis-je pas dénué de tout secours, et tout espoir de salut ne m’est-il pas enlevé?

Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

14 Le malheureux a droit à la pitié de son ami, eût-il même abandonné la crainte du Tout-Puissant.

Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

15 Mes frères ont été perfides comme le torrent, comme l’eau des torrents qui s’écoulent.

Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

16 Les glaçons en troublent le cours, la neige disparaît dans leurs flots.

Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

17 Au temps de la sécheresse, ils s’évanouissent; aux premières chaleurs, leur lit est desséché.

Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

18 Dans des sentiers divers leurs eaux se perdent, elles s’évaporent dans les airs, et ils tarissent.

Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

19 Les caravanes de Théma comptaient sur eux; les voyageurs de Saba espéraient en eux;

Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

20 ils sont frustrés dans leur attente; arrivés sur leurs bords, ils restent confondus.

Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

21 Ainsi vous me manquez à cette heure; à la vue de l’infortune, vous fuyez épouvantés.

Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

22 Vous ai-je dit: « Donnez-moi quelque chose, faites-moi part de vos biens,

Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

23 délivrez-moi de la main de l’ennemi, arrachez-moi de la main des brigands? »

O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

24 Instruisez-moi, et je vous écouterai en silence; faites-moi voir en quoi j’ai failli.

Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

25 Qu’elles ont de force les paroles équitables! Mais sur quoi tombe votre blâme?

Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

26 Voulez-vous donc censurer des mots? Les discours échappés au désespoir sont la proie du vent.

Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

27 Ah! Vous jetez le filet sur un orphelin, vous creusez un piège à votre ami!

Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

28 Maintenant, daignez vous retourner vers moi, et vous verrez si je vous mens en face.

Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

29 Revenez, ne soyez pas injustes; revenez, et mon innocence apparaîtra.

Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

30 Y a-t-il de l’iniquité sur ma langue, ou bien mon palais ne sait-il pas discerner le mal?

May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?