Job 5
1 Appelle donc! Y aura-t-il quelqu’un qui te réponde? Vers lequel des saints te tourneras-tu?
Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
2 La colère tue l’insensé, et l’emportement fait mourir le fou.
Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
3 J’ai vu l’insensé étendre ses racines, et soudain j’ai maudit sa demeure.
Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
4 Plus de salut pour ses fils; on les écrase à la porte, et personne ne les défend.
Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
5 L’homme affamé dévore sa moisson, il franchit la haie d’épines et l’emporte; l’homme altéré engloutit ses richesses.
Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
6 Car le malheur ne sort pas de la poussière, et la souffrance ne germe pas du sol,
Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
7 de telle sorte que l’homme naisse pour la peine, comme les fils de la foudre pour élever leur vol.
Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
8 A ta place, je me tournerais vers Dieu, c’est vers lui que je dirigerais ma prière.
Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
9 Il fait des choses grandes, qu’on ne peut sonder; des prodiges qu’on ne saurait compter.
У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
10 Il verse la pluie sur la terre, il envoie les eaux sur les campagnes,
У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
11 il exalte ceux qui sont abaissés, et les affligés retrouvent le bonheur.
У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
12 Il déjoue les projets des perfides, et leurs mains ne peuvent réaliser leurs complots.
У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
13 Il prend les habiles dans leur propre ruse, et renverse les conseils des hommes astucieux.
У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
14 Durant le jour, ils rencontrent les ténèbres; en plein midi, ils tâtonnent comme dans la nuit.
Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
15 Dieu sauve le faible du glaive de leur langue, et de la main du puissant.
Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
16 Alors l’espérance revient au malheureux; et l’iniquité ferme la bouche.
Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
17 Heureux l’homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.
Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
18 Car il fait la blessure, et il la bande; il frappe, et sa main guérit.
Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
19 Six fois il te délivrera de l’angoisse, et, à la septième, le mal ne t’atteindra pas.
У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
20 Dans la famine, il te sauvera de la mort; dans le combat, des coups de l’épée.
Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
21 Tu seras à l’abri du fouet de la langue, tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
22 Tu te riras de la dévastation et de la famine, tu ne redouteras pas les bêtes de la terre.
Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
23 Car tu auras une alliance avec les pierres des champs, et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
24 Tu verras le bonheur régner sous ta tente; tu visiteras tes pâturages, et rien n’y manquera.
Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
25 Tu verras ta postérité s’accroître, et tes rejetons se multiplier comme l’herbe des champs.
Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
26 Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu’on enlève en son temps.
Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
27 Voilà ce que nous avons observé: c’est la vérité! Ecoute-le, et fais-en ton profit.
Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
