Job 39

1 Connais-tu le temps où les chèvres sauvages font leurs petits? As-tu observé les biches quand elles mettent bas?

Apakah engkau mengetahui waktunya kambing gunung beranak, atau mengamat-amati rusa waktu sakit beranak?

2 As-tu compté les mois de leur portée, et connais-tu l’époque de leur délivrance?

Dapatkah engkau menghitung berapa lamanya sampai genap bulannya, dan mengetahui waktunya beranak?

3 Elles se mettent à genoux, déposent leurs petits, et sont quittes de leurs douleurs.

Dengan membungkukkan diri mereka melahirkan anak-anaknya, dan mengeluarkan isi kandungannya.

4 Leurs faons se fortifient et grandissent dans les champs; ils s’en vont, et ne reviennent plus.

Anak-anaknya menjadi kuat dan besar di padang, mereka pergi dan tidak kembali lagi kepada induknya.

5 Qui a lâché l’onagre en liberté, qui a brisé les liens de l’âne sauvage,

Siapakah yang mengumbar keledai liar, atau siapakah yang membuka tali tambatan keledai jalang?

6 à qui j’ai donné le désert pour maison, pour demeure la plaine salée?

Kepadanya telah Kuberikan tanah dataran sebagai tempat kediamannya dan padang masin sebagai tempat tinggalnya.

7 Il méprise le tumulte des villes, il n’entend pas les cris d’un maître.

Ia menertawakan keramaian kota, tidak mendengarkan teriak si penggiring;

8 Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, il y poursuit les moindres traces de verdure.

ia menjelajah gunung-gunung padang rumputnya, dan mencari apa saja yang hijau.

9 Le buffle voudra-t-il te servir, ou bien passera-t-il la nuit dans son étable?

Apakah lembu hutan mau takluk kepadamu, atau bermalam dekat palunganmu?

10 L’attacheras-tu avec une corde au sillon, ou bien hersera-t-il derrière toi dans les vallées?

Dapatkah engkau memaksa lembu hutan mengikuti alur bajak dengan keluan, atau apakah ia akan menyisir tanah lembah mengikuti engkau?

11 Te fieras-tu à lui parce qu’il est très fort, lui laisseras-tu faire tes travaux?

Percayakah engkau kepadanya, karena kekuatannya sangat besar? Atau kauserahkankah kepadanya pekerjaanmu yang berat?

12 Compteras-tu sur lui pour rentrer ta moisson, pour recueillir le blé dans ton aire?

Apakah engkau menaruh kepercayaan kepadanya, bahwa ia akan membawa pulang hasil tanahmu, dan mengumpulkannya di tempat pengirikanmu?

13 L’aile de l’autruche bat joyeusement; elle n’a ni l’aile pieuse ni le plumage de la cigogne.

Dengan riang sayap burung unta berkepak-kepak, tetapi apakah kepak dan bulu itu menaruh kasih sayang?

14 Elle abandonne ses œufs à la terre, et les laisse chauffer sur le sable.

Sebab telurnya ditinggalkannya di tanah, dan dibiarkannya menjadi panas di dalam pasir,

15 Elle oublie que le pied peut les fouler, la bête des champs les écraser.

tetapi lupa, bahwa telur itu dapat terpijak kaki, dan diinjak-injak oleh binatang-binatang liar.

16 Elle est dure pour ses petits, comme s’ils n’étaient pas siens; que son travail soit vain, elle ne s’en inquiète pas.

Ia memperlakukan anak-anaknya dengan keras seolah-olah bukan anaknya sendiri; ia tidak peduli, kalau jerih payahnya sia-sia,

17 Car Dieu lui a refusé la sagesse, et ne lui a pas départi l’intelligence.

karena Allah tidak memberikannya hikmat, dan tidak membagikan pengertian kepadanya.

18 Mais quand elle se bat les flancs et prend son essor, elle se rit du cheval et du cavalier.

Apabila ia dengan megah mengepakkan sayapnya, maka ia menertawakan kuda dan penunggangnya.

19 Est-ce toi qui donnes au cheval la vigueur, qui revêts son cou d’une crinière flottante,

Engkaukah yang memberi tenaga kepada kuda? Engkaukah yang mengenakan surai pada tengkuknya?

20 qui le fais bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur.

Engkaukah yang membuat dia melompat seperti belalang? Ringkiknya yang dahsyat mengerikan.

21 Il creuse du pied la terre, il est fier de sa force, il s’élance au-devant du combat.

Ia menggaruk tanah lembah dengan gembira, dengan kekuatan ia maju menghadapi senjata.

22 Il se rit de la peur; rien ne l’effraie; il ne recule pas devant l’épée.

Kedahsyatan ditertawakannya, ia tidak pernah kecut hati, dan ia pantang mundur menghadapi pedang.

23 Sur lui résonne le carquois, la lance étincelante et le javelot.

Di atas dia tabung panah gemerencing, tombak dan lembing gemerlapan;

24 Il frémit, il s’agite, il dévore le sol; il ne se contient plus quand la trompette sonne.

dengan garang dan galak dilulurnya tanah, dan ia meronta-ronta kalau kedengaran bunyi sangkakala;

25 Au bruit de la trompette, il dit: « Allons! » De loin il flaire la bataille, la voix tonnante des chefs et les cris des guerriers.

ia meringkik setiap kali sangkakala ditiup; dan dari jauh sudah diciumnya perang, gertak para panglima dan pekik.

26 Est-ce par ta sagesse que l’épervier prend son vol et déploie ses ailes vers le midi?

Oleh pengertianmukah burung elang terbang, mengembangkan sayapnya menuju ke selatan?

27 Est-ce à ton ordre que l’aigle s’élève, et fait son nid sur les hauteurs?

Atas perintahmukah rajawali terbang membubung, dan membuat sarangnya di tempat yang tinggi?

28 Il habite les rochers, il fixe sa demeure dans les dents de la pierre, sur les sommets.

Ia diam dan bersarang di bukit batu, di puncak bukit batu dan di gunung yang sulit didatangi.

29 De là, il guette sa proie, son regard perce au loin.

Dari sana ia mengintai mencari mangsa, dari jauh matanya mengamat-amati;

30 Ses petits s’abreuvent de sang; partout où il y a des cadavres, on le trouve.

anak-anaknya menghirup darah, dan di mana ada yang tewas, di situlah dia."