Job 38

1 Alors Yahweh répondit à Job du sein de la tempête, et dit:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

2 Quel est celui qui obscurcit ainsi le plan divin, par des discours sans intelligence?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

3 Ceins tes reins, comme un homme: je vais t’interroger, et tu m’instruiras.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

4 Où étais-tu quand je posais les fondements de la terre? Dis-le, si tu as l’intelligence.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5 Qui en a fixé les dimensions? Le sais-tu? Qui a tendu sur elle cordeau?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6 Sur quoi ses bases reposent-elles, ou qui en a posé la pierre angulaire,

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7 quand les astres du matin chantaient en chœur, et que tous les fils de Dieu poussaient des cris d’allégresse?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8 Qui a fermé la mer avec des portes, lorsqu’elle sortit impétueuse du sein maternel;

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9 quand je lui donnai les nuages pour vêtements, et pour langes d’épais brouillards;

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10 quand je lui imposai ma loi, que je lui mis des portes et des verrous,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11 et que je lui dis: « Tu viendras jusqu’ici, non au delà; ici s’arrêtera l’orgueil de tes flots »?

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12 As-tu, depuis que tu existes, commandé au matin? As-tu indiqué sa place à l’aurore,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13 pour qu’elle saisisse les extrémités de la terre et qu’elle en secoue les méchants;

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14 pour que la terre prenne forme, comme l’argile sous le cachet, et qu’elle se montre parée comme d’un vêtement;

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15 pour que les malfaiteurs soient privés de leur lumière, et que le bras levé pour le crime soit brisé?

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16 Es-tu descendu jusqu’aux sources de la mer, t’es-tu promené dans les profondeurs de l’abîme?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17 Les portes de la mort se sont-elles ouvertes devant toi, as-tu vu les portes du sombre séjour?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18 As-tu embrassé l’étendue de la terre? Parle, si tu sais toutes ces choses.

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19 Où est le chemin qui conduit au séjour de la lumière, et où se trouve la demeure des ténèbres?

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20 Tu pourrais les saisir en leur domaine, tu connais les sentiers de leur séjour!...

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

21 Tu le sais sans doute, puisque tu étais né avant elles; le nombre de tes jours est si grand!...

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

22 Es-tu entré dans les trésors de la neige? As-tu vu les réservoirs de la grêle,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

23 que je tiens prêts pour le temps de la détresse, pour les jours de la guerre et du combat?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

24 Par quelle voie la lumière se divise-t-elle, et le vent d’orient se répand-il sur la terre?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

25 Qui a ouvert des canaux aux ondées, et tracé une route aux feux du tonnerre,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

26 afin que la pluie tombe sur une terre inhabitée, sur le désert où il n’y a pas d’hommes;

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

27 pour qu’elle arrose la plaine vaste et vide, et y fasse germer l’herbe verte!

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

28 La pluie a-t-elle un père? Qui engendre les gouttes de la rosée?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

29 De quel sein sort la glace? Et le givre du ciel, qui l’enfante,

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

30 pour que les eaux durcissent comme la pierre, et que la surface de l’abîme se solidifie?

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

31 Est-ce toi qui serres les liens des Pléiades, ou pourrais-tu relâcher les chaînes d’Orion?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

32 Est-ce toi qui fais lever les constellations en leur temps, qui conduis l’Ourse avec ses petits?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

33 Connais-tu les lois du ciel, règles-tu ses influences sur la terre?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

34 Elèves-tu ta voix jusque dans les nues, pour que des torrents d’eau tombent sur toi?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

35 Est-ce toi qui lâches les éclairs pour qu’ils partent, et te disent-ils: « Nous voici! »

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

36 Qui a mis la sagesse dans les nuées, ou qui a donné l’intelligence aux météores?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

37 Qui peut exactement compter les nuées, incliner les urnes du ciel,

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

38 pour que la poussière se forme en masse solide et que les glèbes adhèrent ensemble?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

39 Est-ce toi qui chasses pour la lionne sa proie, qui rassasies la faim des lionceaux,

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

40 quand ils sont couchés dans leur tanière, qu’ils se tiennent en embuscade dans le taillis?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

41 Qui prépare au corbeau sa pâture, quand ses petits crient vers Dieu, qu’ils errent çà et là, sans nourriture?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?