Job 37
1 A ce spectacle, mon cœur est tout tremblant, il bondit hors de sa place.
A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
2 Ecoutez, écoutez le fracas de sa voix, le grondement qui sort de sa bouche!
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3 Il lui donne libre carrière sous l’immensité des cieux, et son éclair brille jusqu’aux extrémités de la terre.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
4 Puis éclate un rugissement, il tonne de sa voix majestueuse; il ne retient plus les éclairs, quand on entend sa voix;
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5 Dieu tonne de sa voix, d’une manière merveilleuse. Il fait de grandes choses que nous ne comprenons pas.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
6 Il dit à la neige: « Tombe sur la terre; » il commande aux ondées et aux pluies torrentielles.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
7 Il met un sceau sur la main de tous les hommes, afin que tout mortel reconnaisse son Créateur.
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
8 Alors l’animal sauvage rentre dans son repaire, et demeure dans sa tanière.
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
9 L’ouragan sort de ses retraites cachées, l’aquilon amène les frimas.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
10 Au souffle de Dieu se forme la glace, et la masse des eaux est emprisonnée.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
11 Il charge de vapeurs les nuages, il disperse ses nuées lumineuses.
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
12 On les voit, selon ses décrets, errer en tous sens, pour exécuter tout ce qu’il leur commande, sur la face de la terre habitée.
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
13 C’est tantôt pour le châtiment de sa terre, et tantôt en signe de faveur qu’il les envoie.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
14 Job, sois attentif à ces choses; arrête-toi, et considère les merveilles de Dieu.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
15 Sais-tu comment il les opère, et fait briller l’éclair dans la nue?
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
16 Comprends-tu le balancement des nuages, les merveilles de celui dont la science est parfaite,
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
17 toi dont les vêtements sont chauds, quand la terre se repose au souffle du midi?
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
18 Peux-tu, comme lui, étendre les nuées, et les rendre solides comme un miroir d’airain?
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
19 Fais-nous connaître ce que nous devons lui dire: nous ne saurions lui parler, ignorants que nous sommes.
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
20 Ah! qu’on ne lui rapporte pas mes discours! Un homme a-t-il jamais dit qu’il désirait sa perte?
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
21 On ne peut voir maintenant la lumière du soleil, qui luit derrière les nuages; qu’un vent passe, il les dissipe.
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
22 L’or vient du septentrion; mais Dieu, que sa majesté est redoutable!
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
23 Le Tout-Puissant, nous ne pouvons l’atteindre: il est grand en force, et en droit, et en justice, il ne répond à personne!
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
24 Que les hommes donc le révèrent! Il ne regarde pas ceux qui se croient sages.
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
